"Kenna tit Hermann?..."

Rétt rúmlega 50 ár eru síðan lagið um Rasmus í Görðum var vinsælasta lagið á Íslandi og sló við lögum Presleys og rokkstjarna þess tíma.

Fyrir aldarfjórðungi keypti ég plötur með Fats Domino og rakst á einni þeirra á lag með viðlagi sem er á smá kafla næstum hið sama og seinni hluti lagsins um Rasmus. Sjálfsagt einber tilviljun en skondin engu að síður.

Nú er ég staddur á Akureyri, en þegar ég skemmti hér fyrst fyrir réttum 50 árum hafði vinstri stjórn Hermanns Jónassonar hrökklast frá völdum þá um veturinn og Heramann var ekki lengur ráðherra, heldur óbreyttur alþingismaður Strandamanna.  

Gat þó gamnað sér við veiðar hjá sumarbústað sínum við Grímsá, ræktað samband sitt við Sambandið og hugsað til fornrar tíðar þegar hann var glímukappi Íslands.  

Hermann hafði biðlað til Hannibals Valdimarssonar, samráðherra og forseta ASÍ á þingi ASÍ, en tilmælum forsætisráðherrans hafði verið hafnað. Í hönd fóru átök um kjördæmamálið þar sem Alþýðuflokkur og Alþýðubandalag stukku í bandalag við Sjálfstæðiflokknum um breytingar sem Framsóknarm voru mjög andvígir. 

Hermann dó ekki ráðalaus en gróf upp Gunnar Dal, skáld, til að beita sér gegn eyðingu sveitanna sem boðuð kjördæmabreytingu myndi hafa í för með sér. 

Hér kemur textinn sem var frumfluttur á Akureyri fyrir hálfri öld á blöndu af færeysku, íslensku og prentsmiðjudönsku: 

 

HERMANN AF STRÖNDUM.

 

Kjenna tit Hermann, Hermann af Ströndum? 

Hann eigur sér bæði hestar og neyt.

Svo hefur hann Sambandið sínum í höndum

og svaka miklar fiskeríasprænar úti í sveit.

 

Men Hermann, ja, Hermann, hann föler sig svo eina. 

Hann hugsar um Hannibal som situr heilt aleina.

Tí Hermann, ja, Hermann, hann er gamal drongur

menn Hannibal gongur og tímir ekki longur.

 

 

En kratar og komarnar gera rellu slæma.

Teir kela við íhaldið grúulega skart

og vilja úr sveitunum fólkin burt flæma.

Tað finns Hermann glímara vera onkja smart.

 

Tí Hermann, ja, Hermann, hann er gamal drongur

men Hannibal gongur og tímir ikki longur.

Hann dreymir um Hannibal bæði daga og natur.

Vinirnir arga hann, svo hann er ofta nokk svo flatur.

 

En Hermann, ja, Hermann, hann fór sér einn daginn

og draujaði sér heim til Gunnars í Dal.

Að rembast hann ætlaði, reyjur og spræðin 

Í  ræðunum þeirra svo lauk nú þeirra tal: 

 

 "Ó, Gunnar Dal mína, mín fitta rúsína.

Vil tú om mig fjálga, mín lífsins kamína?! 

Ja, elskaði Hermann, nú kunni ég skríggjað.

Í tríatí ár har jeg endnu ventad tig að fríggjað."  

 

 

  

Rasmus hljómaði á Stokkseyri

Athugasemdir

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 2.8.2009 kl. 17:19]

Frábært Ómar, frábært.

[Sólveig Birgisdóttir, 3.8.2009 kl. 08:37]

HAHA - frábært. Má samt til með að segja tér að nýlega fékk ég að vita að gamall drongur er sá sem ekki er gengin út fyrir 30 ára aldurinn og instant kaffi er kallað, gamla drongja kaffi. Takk fyrir allt og alla textanan tína. Ég er alin upp við Ómar Ragnarsson, Mahilia Jackson og Elvis Presley á vínil. Høfðu øll mjøg góð áhrif á uppeldið. Kveðja frá Færeyjum.