Ísland var mikilvægt.

Það var bandamönnum í hag þegar leið á seinni heimsstyrjöldina að ÞJóðverjar óttuðust innrás á meginland Evrópu á sem flestum stöðum og frá sem flestum stöðum.

Einn helsti lykillinn að því að innrásin í Normandy heppnast fólst í því að setja upp svo óræk merki um að innrásin yrði gerð við Calais að Þjóðverjar byndu sem stærsta hluta varnarhers síns og skriðdreka þar. 

Einn liður í því var að fela Patton stjórn herafla á suðausturhorni Englands og láta hann sjást þar hæfilega oft.

Á sama hátt var mikilvægt að halda Þjóðverjum hræddum varðandi Noreg svo að þeir hefðu sem mestan herafla þar. Þá gat komið sér vel að láta þá halda að innrás þangað eða á meginlandið kæmi frá Íslandi. 

Herbragðið með Calais heppnaðist fullkomlega og Þjóðverjar voru svo sannfærðir í fyrstu um að innrásin í Normandy væri gerð til afvegaleiðingar (diversionary invasion) að þeir sendu ekki heraflann frá Calais í vesturátt fyrr en það var orðið um seinan.

Rétt eins og Noregur var Ísland mikilvægt í stríðinu. Það hefði verið mjög dýrmætt fyrir Þjóðverja að ná Íslandi upp úr 20 september 1940 þegar veður gafst til þess að senda skipaflota til landsins í samræmi við áætlunina Ikarus , en einnig flugflota.

Þá urðu Bretar urðu enn að vera viðbúnir innrás yfir Ermasund í sitt land.

Hef áður bloggað um möguleikann á flugbækistöð Þjóðverja norðan Brúarjökuls og er í samvinnu við Trausta Jónsson veðurfræðing að skoða veðrið í september og október 1940.  

Átök njósnara á Íslandi 1944