Full ástæða til varðstöðu.

Ég er félagi í samtökum sem berjast gegn því að Skjálfandafljót verði virkjað. Full ástæða er til að standa þar fastan vörð.

Það er ekki að ástæðulausu að stofnað var sérstak félag með þátttöku Orkuveitu Reykjavíkur og heimamanna til þess eina verkefnis að virkja fljótið. Það var auðvitað gert af því menn ætla sér það.

Þrátt fyrir digurbarkalegar yfirlýsingar um að gnægð af jarðvarmaorku sé að fá fyrir 340 þúsund tonna risaálver á Bakka eru líkurnar á því að það takist litlar og þetta er aðalástæðan fyrir því að fá eigi aðra skaplegri og minni kaupendur að orku frá þessu svæði.

Skjálfandafljót og vatnasvið þess hefur nefnilega mikið gildi ekki síður en Laxá í Aðaldal.

Læt hér fljóta með í lokin vísu, sem gerð var í hagyrðingaþætti á héraðsmóti á Laugum fyrir 45 árum þar sem bragsnillingar héraðsins á borð við Egil Jónasson, Karl Kristjánsson og Baldur á Ófeigsstöðum fóru mikinn og deildu meðal annars um það hvaða kveðskapur væri boðlegur, hvað væri ljóð og hvað væri leirburður, og um það hvor áin væri merkilegri, Laxá eða Skjálfandafljót.

Baldur á Ófeigsstöðum hélt fram kostum Skjálfandafljóts en Egill kostum Laxár og lauk þeirri rimmu með frækilegri lokasókn Egils, þar sem hann kvað Baldur í kútinn, bæði í deilunni um árnar og kveðskapinn. Svona var vísan:

Laxá öðrum elfum meir  /

elska ljóðasvanir   /

en Fljótið líka lofa þeir  /

sem leirnum eru vanir.  /