Sérstaða Hæstaréttardómara.

Í vinnu stjórnlaganefndar og stjórnlagaráðs varðandi nýja stjórnarskrá var farið eins rækilega og unnt var í gegnum helstu röksemdir varðandi starfskjör og umhverfi hæstaréttardómara. 

Ráðið ákvað að setja takmarkanir á lengd setu manna í embættum forseta Íslands og ráðherranna á svipuðum forsendum og lagðar eru fyrir hliðstæðum ákvæðum í stjórnarskrám margra erlendra ríkja. 

Hins vegar var niðurstaðan sú varðandi hæstaréttardómara, að takmörkuð seta gæti skapað freistingu dómara til þess við einstaka dóma að vinna sér inn velvild utan réttarins til starfa eftir að starfsferlinum lyki. 

Dómari, sem væri æviráðinn, þyrfti hins vegar ekki eiga það á hættu að áhyggjur af starfsframa sínum, tekjum eða aðstöðu eftir starfslok við dóminn, hefðu áhrif á störf hans hjá Hæstarétti.

Sjálfstæði þeirra einstaklinga, sem gegna embættum dómrara, er grundvallaratriði varðandi sjálfstæði dómsvaldsins gagnvart framkvæmdavaldinu, löggjafarvaldinu og öðrum valdaöflum í þjóðfélaginu.   

Varadómarar gegn stjórnarskránni

Mýrin laðaði að sér ferðafólk.

Það hefur lengi verið algengur hugsunarháttur hér á landi að það þurfi að vera áþreifanlegt og helst hægt að vigta það, sem geti gefið okkur tekjur. 

Til dæmis hefur verið hæðst og gert lítið úr þeim að sem hafa viljað varðveita slóðir álfa og trölla.

En maðurinn er það sem hann hugsar og í hugsun manna felast verðmæti. Gott dæmi um það er sú staðreynd að eftir að skáldsagan Mýrin eftir Arnald Indriðason kom út, komu þúsundir erlendra ferðamanna til Íslands til þess að skoða sögusvið hennar, þótt í huga efnishyggjumanna væri þar um að ræða hugaróra eins manns.

Mýrin reyndist sem sagt gjaldeyrisskapandi.

Þannig er það líka um sagnaslóðir í Húnaþingi vestra sem nú verða til þess að auka tekjur af ferðamönnum.

Dæmi um gildi álfatrúar er hin magnaða þjóðsaga um Tungustapa í Sauðlauksdal í Dölum og lög og ljóð sem hafa verið samin um álfa og huldufólk og hafa hrifið hugi fólks.

Hugarástand getur nefnilega verið peningavirði þótt margir eigi erfitt með að viðurkenna það.

Maðurinn er nefnilega það sem hann hugsar.    

Náðarstund laðar að ferðamenn

Vinsælasti bíllinn á Indlandi, Suzuki Alto.

Suzuki Alto hefur verið einfaldasti og ódýrasti bíllinn á markaðnum á Íslandi og reynst afar vel. Hann er framleiddur á Indlandi og kemur þaðan til okkar. 

´Arum saman var Peroudua vinsæll bíll í Bretlandi, ódýr og einfaldur og framleiddur í Malasíu. 

Hinn vinsæli Dacia-jepplingur, sem hér hefur rutt sér til rúms, allmörgum árum eftir að Daciabílar höfðu öðlast sess víða um Evrópu, er framleiddur í Rúmeníu. 

Listinn yfir bíla, sem framleiddir eru í allt öðrum löndum en ætla má af því, hvar höfuðstöðvar verksmiðjanna eru, er svo langur að það væri að æra óstöðugan að telja þá alla upp.

Þetta gildir ekki aðeins um bíla heldur hvers kyns varning. Þannig á ég rafknúið ítalskt reiðhjól en síðan kemur í ljós við athugun að það er kínverskt, og raunar hafa Kínverjar, Taiwanbúar og Suður-Kóreumenn hertekið stærstan hluta hjólamarkaðs heimsins. 

Heimurinn er eitt markaðssvæði og stórfyrirtækin fara um víðan völl með starfsemi sína, allt eftir því hvernig vindurinn blæs.  

Afrískir bílar sem koma á óvart

Man hvar ég var staddur þegar ég heyrði fyrst þessa rödd.

Það koma fyrir atvik í lífinu þar sem maður man það sem eftir er, hvar maður var staddur, þegar maður heyrði eitthvað í fyrsta sinn. 

Þannig er það um fyrsta skiptið sem ég heyrði Elvis Presley syngja í útvarpinu, þar sem ég var að þvo upp leirtau, heyrði fyrst lagið Peronality með Lloyd Price í útvarpinu í vörubílnum hans pabba, þegar ég var að þvo hann á þvottaplaninu hjá Shell á Suðurlandsbraut, heyrði Bítlana syngja á plötu, sem var spiluð niðri í lúkar í báti í Vestmannaeyjum, lagið Limbó rokk spilað á flugvellinum þar og Tom Jones syngja lagið "What´s new, pussycat?" í útvarpinu í bílnum mínum, þar sem ég var að undirbúa ferð við Sörlaskjól 86.

Hvílík rödd, hvílíkur kraftur! Ekki skemmdi fyrir þegar ég uppgötvaði að þessi velski kolanámumaður var jafnaldri minn eins og Cliff Richard og John Lennon, og síðan hafa þeir Tom og Cliff fylgt manni í gegnum lífið eins og þeir væru nánir vinir manns.

Farið inn á Youtube og hlustið á sir Tom á hátindi getu sinnar syngja "Delilah", "Green, green grass of home" eða bæði sjáið hann og heyrið syngja lagið "Help yourself" og segið mér síðan að þetta sé einhver venjulegur gaulari.   

Tom Jones „fáránlega flottur“