Létt verk: "Að jafnaði...eðlilegt verð..." og málið dautt.

Íslendingum verður ekki skotaskuld úr því að sleppa við að leggja gjald á aðgang að náttúruauðlindum eftir því sem hentar í hvert eitt skipti.

Í tillögu stjórnarskrárnefndar er þessu reddað með því að bæta við texta stjórnlagaráðs einu orðunum "að jafnaði."

Sem þýðir í raun að ekki verði alltaf tekið gjald, og að þess vegna gæti það orðið nær aldrei.

Til að baktryggja þessa lausn er orðunum "fullt gjald" sem þýðir markaðsverð, breytt í "eðlilegt" sem er auðvitað hægt að túlka út og suður að vild.

Nú er bara að senda Eftirlitsstofnun EFTA þennan flotta texta og losa þar með íslenska auðvaldið við að borga neitt sem heitið geti fyrir aðgang að sameiginlegri orkuauðlind þjóðarinnar.

Eins og er, er til dæmis veiðigjaldið sáralítið brot af þeirri upphæð sem reiknuð hefur verið út sem auðlindarenta fyrir sjávarauðlindirnar, og augljóst er að stefnt hefur verið og verður stefnt að álíka "rekstrarumhverfi" hjá þeim sem hafa aðgang að orkuauðlindunum.

Greiði markaðsverð fyrir nýtingu nátturuauðlinda

Eyjafjallajökull, útifundur og afsögn ráðherra eins og hvalreki.

Strax í upphafi gossins í Eyfjallajökli, þegar það setti flugsamgöngur úr skorður um alla jörðina í raun, var því spáð hér á síðunni að aldrei í sögu Íslands hefðu land og þjóð fengið eins mikla og verðmæta auglýsingu.

Á tveimur dögum, 4. og 5. apríl, fékk Ísland aftur verðmæta auglýsingu, vegna þess hvernig mál snerust úr því að upplýsa um einstaklega mikil not Íslendinga á aflandsfélagum í skattaskjólum yfir í risavaxinn mótmælafund, afsögn forsætisráðherrans og skipun nýs í staðinn.

Flest sem gerðist í þessi tvö skipti, 2010 og 2016, var á yfirborðinu neikvætt, en reyndst jákvætt þegar upp var staðið, hvalreki fyrir umfjöllun erlendra fjölmiðla og þar með áhuga ferðafólks á landinu.  

Umfjöllun um Ísland náði til 1,3 milljarða

Dagskrárgerðarmaðurinn Ólafur Ragnar.

Þegar Ólafur Ragnar Grímsson var nýkominn úr námi heim til Íslands 1967 fórum við í ferð fyrir Framsóknarflokkinn norður á Strandir til að taka þátt í héraðsmóti, hann sem ræðumaður og ég sem skemmtikraftur.

Þar hélt Ólafur Ragnar þvílíka ræðu að titringurinn í stöðnuðu Framsóknarsamfélagi sem mótast hafði á tímum Hermanns Jónassonar í aldarfjórðung barst til Reykjavíkur.

Ólafur hafði hrifist af snörpum umræðum og efnistökum í fjölmiðlum á Bretlandi og beittum málflutningi stuðningsmanna Verkamannaflokksins.

Þegar séra Emil Björnsson frétta- og dagskrárstjóri Frétta- og fræðsludeildar Sjónvarpsins var við undirbúningsnám hjá BBC áður en hann tók við stöðu sinni hjá Sjónvarpinu, hreifst hann af snarpri og ágengri fréttamennsku og dagskrárgerð í Bretlandi og innleiddi umræðuþætti á borð við "Á öndverðum meiði" í íslenskt sjónvarp.

Meðal þeirra sem hann réði sem verktaka við slíka þætti voru Vilmundur Gylfason og Ólafur Ragnar og olli framganga þeirra oft miklum og sterkum viðbrögðum, svo miklum, að Emil varð stundum fyrir miklum þrýstingi frá ráðamönnum og valdaöflum að reka þessa menn.

Emil stóð þó alltaf fast á sínu og sagði stundum við okkur fréttamennina: "Þið eigið ekki að klappa neinum með kattarrófunni."

Áður en Ólafur lét til sín taka í sjónvarpi hafði hann gert nokkra þætti í útvarpinu, sem fór svo mjög fyrir brjóstið á þáverandi meirihluta Viðreisnarstjórnarinnar í útvarpsráði, að einn þeirra var bannaður, ef ég man rétt.

Frægasti og umtalaðasti sjónvarpsþáttur Ólafs Ragnars var vafalaust svonefndur bankaþáttur þar sem hann beitti afar hvössum vinnubrögðum í myndatöku og ágengum og miskunnarlausum spurningum til þess að sækja hart að bankastjórum landsins, sem hann stillti upp sitjandi saman í röð líkt og á sakamannabekk.

Mér er enn minnisstætt þegar ég þetta sama kvöld þurfti á skemmta á tveimur skemmtunum "fína fólksins" í Reykjavík, í Oddfellowhúsinu og hjá Frímúrurum.

Hef ég sjaldan á ferlinum lent í öðrum eins ólgusjó reiðs fólks sem virtist vera í sjokki vegna efnistaka Ólafs Ragnars.

Þessir sjónvarpsþættir voru grundvöllurinn af því hvernig þeir Ólafur Ragnar og siðan Vilmundur Gylfason brutust til áhrifa í íslenskum stjórnmálum.  

Fjölbreyttur ferill forsetans