Ásóknin í auðlind þjóðarinnar.

Það gat nú verið að enn einu sinni sé hafinn upp söngurinn um að láta sameiginlegar auðlindir þjóðarinnar í hendur einkaaðila, sem í okkar litla kunningjaþjóðfélagi eru oftast frekar réttnefndir einkavinir.

Til að gylla boðið um söluna, er rætt um að söluandvirðið renni í sérstakan auðlindasjóð.

En hvað um tekjurnar af sölunni?

Eða þá um þau náttúruverðmæti sem fórna þarf. Myndin hér á síðunni var tekin í dag úr lofti yfir austurenda hugsanlega fegursta fjallavatns lansins, Langasjávar.

Vatnið er ísi lagt, hægra megin við svonefnd Fögrufjöll, en neðst til vinstri glyttir í Skaftá.

Það er ekki langt síðan einbeittur vilji var látinn í ljós varðandi það að veita hinni aurugu Skaftá inn í þetta vatn, sem er svo heiðblátt á sumrin.

Og ekki bara að gera það drullubrúnt heldur líka að fylla það af aurnum og eyða því.

Er með aðra mynd á facebook nokkru vestar, þar sem svonefnd Bjallavirkjun hefur verið eins og miltisbrandur í áratugi til að umturna hinum fögru Kýlingum, sem svo eru nefndir.

Og helst að einkavinavæða nýtinguna en ekki hafa það eins og Norðmenn með sitt stóra ríkisrekna orkufyrirtæki.

Hið nöturlega við þetta mál er, að sömu valda- og hagsmunaklíkurnar koma við sögu, hvort sem um er að ræða einkarekstur eða opinberan.

Þannig hefði Kárahnjúkavirkjun verið óhugsandi nema með þeirri sovésku aðferð, sem beitt var, og byggðist á því að setja ríkissjóð Íslands í veð fyrir gríðarlegri áhættu, sem tekin var.

Orðrétt hjá lögfræðingi Landsvirkjunar, þegar hann var að koma landeigendum í skilning um það, skömmu eftir að framkvæmdir hófust, að þeir fengju aðeins brot af verðmæti landsins, sem tekið var af þeim:

"...Kárahnjúkavirkjun er erfið og áhættusöm jaðarframkvæmd í landfræðilegu-, tæknilegu, umhverfislegu og markaðslegu tilliti, í raun eyland í raforkukerfinu, - ekki hægt að útiloka að stofnkostnaður fari fram úr áætlunum vegna tæknilegra örðugleika á byggingartíma, - rekstrarkostnaður Hálslóns geti orðið umtalsverður..."

Uppskipt Landsvirkjun slæm hugmynd

Wow!, hvílíkt ævintýri!

Uppgangur flugvélagsins WOW air er ævintýri líkastur og af svipuðum meiði og svo margt annað sem stórfjölgun ferðamana hefur haft í för með sér og hefur líka komið fram í uppgangi annarra flugfélaga og ferðaþjónustufyrirtækja.

En WOW ævintýrið varð einfaldlega til upp úr engu og það gefur því sérstakan blæ.  

Á bak við Airbus breiðþoturnar og raunar aðrar vélar fyrirtækisins, allt niður í ATR-42, er sá bakgrunnur frá þeim tíma sem skrokkar þeirra voru hannaðir, að þeir byðu upp á meiri sætisbreidd en aðrar þotur þess tíma, sem voru hannaðar fyrir meira en 60 árum þegar farþegar voru minni en nú er. 

Þetta skilar sér einkum á löngum flugleiðum í betri líðan farþega.  

 

Fjólubláa málningin þyngir ekki

Furðu langvinnt og stöðugt óvenjulegt ástand.

Í hverjum mánuði eftir annan hafa margir búist við að fylgi flokkanna, einkum Pírata, færi að breytast.

Annað er uppi á teningnum. Sáralitlar breytingar mánuð eftir mánuð og hið mikla fylgi Pírata hefur nú varað í á annað ár.

Þetta hleypir ákveðinni spennu í stjórnmálin, því að fylgishlutföllin eru svo stórkostlega ólík því sem þau hafa verið margra áratuga skeiðs fjórflokksins.

Þó hafa komið lægðir fyrr hjá krötum, og má sem dæmi nefna 10,5% fylgi í kosningunum 1971 og allt niður í rúmlega 1% í Reykjavík nokkrum mánuðum fyrir kosningarnar 1995, þegar flokkurin fékk á endanum ekki nema rúmlega 11,4 prósenta fylgi upp úr kjörkössunum.

Sjálfstæðisflokkur og Píratar stærstir