Átti aldrei að koma til greina.

Aron Pálmarsson varð fyrir alvarlegri líkamsárás í miðborg Reykjavíkur aðeins rúmum hálfum mánuði fyrir HM, hlaut svo þungt höfuðhögg að kinnbein brákaðist.

Hugsanlega fékk hann líka heilahristing eða snert að honum, en beinbrotið og blóðgunin tóku alla athygli.

Í áhugamannahnefaleikum fer keppanandi sjálfkrafa í þriggja mánaða keppnisbann eftir slíkt atvik.

Þrátt fyrir þetta reyndi Aron að gera allt sem hugsanlegt var til að nýtast landsliðinu sem maðurinn sem dregur vagninn, líkt og besti maður Tékka gerði í sigurleik þeirra.

Og eftir fyrstu leikina var Aron með hæstu samanlagða tölu marka og stoðsendinga á mótinu og lék snilldarvel eins og þetta sýnir.

En það kostaði fórnir, endalausa pústra og högg og í fyrri hálfleik í leiknum við Tékka var ljóst að eitthvað hafði orðið undan að láta, Aron ekki nema skugginn af sjálfum sér.

Eftir þungt höfuðhögg af svipuðum toga og rúmum þremur vikum fyrr var ljóst að hann hafði fengið heilahristing, líklegast öðru sinni á þremur vikum, auk allara annarra högga og pústra.

En kröfurnar til hans frá okkur öllum eru slíkar að ætlast hefur verið til þess síðustu daga að hann spili samt strax í dag, eftir öll þessi áföll, úrslitaleik um það hvort við teljumst í hópi átta bestu handknattleiksþjóða heims.

Og hér á blogginu má sjá ásakanir um að hann sýni landsliðinu og þjóð sinni ekki "lojalitet", eins og það er kallað, heldur bregðist á örlagastundu og sé svikari við málstaðinn.

Það er sárt þegar slíkur afreksmaður, sem Aron er, lendir í þeim hremmingum sem hann hefur lent undanfarnar vikur, - en enn sárara er þegar ráðist er á hann fyrir það að gera ekki hið ómögulega núna, að fara í slagsmálaleik, - nokkuð sem aldrei átti að koma til greina. 

Já, hart að slíkur afreksmaður sé grátt leikinn með tilefnislausri líkamsárás, en enn sárara að sjá ásakanir á hendur honum um aumingjaskap og sérhlífni. 

Aron ekki með gegn Dönum

Athugasemdir

[Áslaug Sigurjónsdóttir (IP-tala skráð) 26.1.2015 kl. 19:53]

Það er alvarlegt að spila ef eitthvað hefur gerst í höfðinu eftir fólskulega árás.  Hann verður að hvíla, og þarf að fara í rannsókn m.t.t. annarra mála. Vonandi hefur hann nú þegar farið í tölvusneiðmynd.  Það er læknir liðsins sem ákveður hvort hann spili eður ei, svo þeir sem eru fúlir ásakið frekar læknirinn en hans en samt ekki, ég er sammála að líf hans er meira virði en leikirnir.

[Grímur (IP-tala skráð) 26.1.2015 kl. 22:26]

Sem betur fer er fagmannlega að þessu staðið í dag og loka ákvörðunartakan ekki í höndum þjálfara eða leikmanns.

Mér verður hugsað til handboltamarkmanns sem var uppi á þeim tímum að það var ekki rautt spjald fyrir skjóta í höfuðið á markmanni og veikinda sem hrjáðu þann markmann síðar.