Efni í túristagos allra tíma?

Ljóðið Fjallið Skjaldbreiður hefur öðru fremuur haldið uppi nafni þessarar einnar af þremur stærstu dyngjum Íslands og auk þess átt stóran hlut í þeirri frægð, sem Þingvallaþjóðgarður nýtur.

Margt magnað má þar minnast á, en það hlýtur að vera vægast sagt stórbrotin tilhugsun að möguleiki kunni að vera fyrir hendi hvenær, sem er, að þar verði á ný allt að aldar langt dyngjugos kunni verða að verða stærra atriði í gildi svæðisins en nokkuð annað. 

Fjöldi skjálfta nálgast átta hundruð

Eftir skref fram á við en síðan heil gönguferð afturábak.

Fram undir sjöunda áratug síðustu aldar ríkti fornaldarástand í vallarmálum í íslenskum íþróttum. 

Fornaldarlegur malarvöllur með bárujárnskumböldum á Melunum varn ígildi þjóðarleikvangs í frjálsum íþróttum og knattspyrnu og hin nýja þjóðaríþrótt, handboltinn, kúldraðist í gðmlum hermannabragga í Vogahverfinu og varð að aka arfa frumstæðan krókóttan malarveg suður á Keflavíkurflugvöll til þess að fá náðarsamlegast að leika á fullstórum handboltavelli Kanans. 

Nú er svo komið, að íþróttir á Íslandi eru á hraðri leið afturfarar, sem er hláleg hjá þjóð, sem hefur margfaldað þjóðartekjur sínar. Gefin eru loforð út og suður en ekkert bólar á efndum.  

Hneisa fyrir okkur sem knattspyrnuþjóð

Alhliða innviðasókn mikilvæg í hraðhleðslumálum.

Vaxandi sala á rafbílum má að stóru hluta kenna því, að um næstu áramót á að hækka söluverð þeirra. En jafnvel þótt það dragi eitthvað úr söluhraðanum, er afar mikilvægt að slaka ekkert á endurbótum á margvíslegum atriðum, sem standa þurfi að á hinum ýmsu sviðum rafbílavæðingarinnar. 

Þar má nefna afkastameiri hraðhleðslustöðvar og stærri og betri rafhlöður. Í vikunni gerði einn rafbílseigandi nokkuð drjúga tilraun til að prófa kerfið, og kom í ljós að framfarirnar, sem nefndar eru hér, tryggðu svo góða útkomu, að hvergi hljóp snurða á þráðinn. 

Þar sem sumartíminn er aðal ferðatíminn skilar það einnig betri útkomu þegar lofthitinn er vikum saman yfir tíu gráðum. 

Í vetur verður hitinn hins vegar í kringum frostmark og þá má búast við 10 til 20 ptósent lakari drægni, eða jafnvel enn meira ef það þarf að halda við innihita í bílnum.  

 

Orkan fjölgar hraðhleðslustöðvum

Er þetta Reykjavík og Keflavík 2023 eða BNA 2023 ?

Fyrir nokkru gerðist það í Reykjavík að ungur maður dökkur á hörund var ranglega handtekinn í Reykavík og það meira að segja ítrekað, tvisvar í röð, að því er virtist aðeins vegna þess að hann var dökkur á hörund. 

Þessi atvik vöktu mikla athygli og þóttu ótrúleg. 

En nú gerist það enn á ný að ungur maður, dökkur á hörundur, er áreittur af lögreglu í Keflavík og við það rifjast upp atvikin frá Reykjavík.  

„Er þetta bara enn í gangi árið 2023?“

Þráhyggjuandmæli gegn hlýnun loftslags.

Fróðlegt er að sjá og heyra margt það sem haldið er fram þess efnis að loftslag fari ekki hlýnandi, og eru gjarnan notuð samsæriskenningar um þau efni. 

Í nýlegum pistli var því haldið fram að Sameinuðu þjóðirnar stunduðu stórfelldar á falsanir á mælingum lofthitans með því að skipta út mælum í þúsuundatali um allan heim, og að með í þessu mikla samsæri væru voldugir áróðursmenn á borð við Al Gore, sem græddu á milljarða dollara áróðursmaskiínu með lygum og fölsunum. 

Um þessar mundir er rúmur áratugur síðan mætur og gegn maður tók mig afsíðis og sýndi mér "réttar" myndir frá NASA þar sem við blasti að loftslag kólnaði mjög hratt og að ísöld væri að skella á. 

Aðrir ágætlega menntaðir menn héldu því blákalt fram að myndir af minnkuðum jöklum á borð við Sólheimajökul væru afrakstur stórfelldra falsana, þar sem myndum frá mismunandi tímum hefði verið víxlað og með því að raða þeim "rétt" upp sæist, að jöklarnir færu vaxandi. 

Svo sannfærðir hafa þessir menn verið margir um málflutning sinn, að þeir krefjast þess að maður viðurkenni vöxt jöklanna, sem maður hefur flogið yfir allt árið um áratuga skeið og séð minnkun þeirra með eigin augum.

Eitt af þúsundum dæma, sem blasa við:  Þrjá kílómetra norðan við afleggara að Brúarjökli sem liggur framhjá Sauðárflugvelli, hefur verið vegaskilti Vegagarðarinnar þar sem stendur:  "Brúarjökull "8. 

Sem sagt; Frá skiltinu séu 8 kílómetra að jöklinum. En með hröðu hopi er nú svo komið, að vegalengdin er líkast til 16 kílómetrar. 

 

 

 

 

 

 

Myndskeið: Hvernig blasir Ok við í dag?

Samanburðurinn við þorra þjóða heims stingur í augu.

Vandræðagangur er fyrsta orðið sem kemur upp í hugann þegar aðgerðir Íslendinga í hvalveiðimálum eru skoðaðar. Ef nýjasta ástandið hjá okkur er borið saman við þróunina í sambærilegum málum hjá þjóðum heims, er munurinn sláandi og varla okkur til mikils sóma. 

Og óvenjulegt hlýtur að teljast að þetta mál skuli rekið áfram af einum einstaklingi og með stórfelldu tapi þar að auki.   

Ísland tekur „risastórt skref aftur á bak“

Spennandi óvissa um ástandið framundan í hvalveiðunum.

Spurningin sem nú blasir við í hvalveiðum íslendinga hvort öll hin nýju skilyrði, sem hafa verið sett, muni verða til það mikils trafala, að það nálgist það að jafngilda jafn miklum eða meiri hömlum við veiðaranar og áður giltu og verða ígildi hvalveiðibanns.  

Og síðan eru það hinir stórkostlegu fjármunir sem eru í veði varðandi samtök bandarískra stórleikara, sem sjá fyrir framan sig þá megin niðurstöðu, að veiðarnar fái að halda áfram og muni þá gera mikinn usla á hinu stóra sviði í kvikmyndaiðnaði hér á landi með tilheyrandi stórtjóni.    

Gæti verið ómögulegt að uppfylla skilyrðin

Aðferð Pútíns er einsdæmi meðal þjóðarleiðtoga.

Fróðlegir hafa verið þeir heimildarþættir og fréttaskýringar sem birst hafa um feril Vladdimir Pútíns Rússlandsforseta.  

Það má til dæmis segja um upprifjun Veru Illugadóttur á RÚV þar sem síendurtekin hvörf helstu andstæðina hans voru rakin. Eitrað var fyrir fólki, það féll út af svölum og úr gluggum eða lentu í dulafullum slysum, blaðamenn skotnir eða fjarlægðir á annan hátt. 

Ævinlega er aðdragandi að þessum aðförum, því að Pútín virðist vanda vel til verka. 

Hann virðist takmarka fjölda látinna sem mest og þekkir áreiðanlega orð Stalíns: "Að drepa einn mann er morð, - að drepa milljón er tala." 

Pútín varð að drepa Prígósjín

Þrettán eldstöðvar sýna merki um virkni. Þvi hafði verið spáð.

Um síðustu aldamót leiddu jarðfræðingar líkum að því að vegna minnkunar íslensku jöklanna, myndi virkni íslenskra eldstöðva aukast á þessari öld, líkt og gerðist fyrir ellefu þúsund árum í lok síðustu ísaldar. 

Guðmunur Sigvaldason sló á þá ágiskun að þá hefðu eldgos orðið allt að þrjátíu sinnum tíðari en þekkst hefði áður, aðallega á svæðinu norðan núverandi Vatnajökuls. Því væri það engin tilviljun að stærsta hraunbreiða Íslands, Ódáðahraun, sæti þar eftir sem vitni um þetta.  

Ástæðan er sú létting á jökulfargiinu, sem hafði þetta í för með sér, og léttingin varð mest á þessu norðaustursvæði. 

Ekkert er líklega hægt að segja með vissu um það hvort svipað sé almennt í aðsigi nú, en hvernig, sem því er háttað, að þrettán eldstöðvar sýni nú merki um virkni, rímar alveg við aldarfjórðungs gamla spána um slíkt. 

Sumar þeirra hafa verið rólegar í aldaraðir, likt og eldstöðvarnar á Reykjanesskagi þar sem þær hafa nú vaknað eftir átta alda svefn.    

Þessar eldstöðvar sýna merki um virkni

Síbreytileg hegðun eldstöðva, sem brýst fram hér og þar?

Í ágúst 2014 hófst skjálftahrina í Bárðarbungu, sem er hugsanlega öflugasta megineldstöð landsins. Aður en hún hófst hafði sú tilgáta að þessi mikilvirka eldstöð hefði í krafti kvikuinnskota til suðvesturs hálfpartinn stjórnað hinum stóru gosum sem teygðu sig allt suður í Hrafntinnuhraun 1477.  

Hins vegar var þá talið að Bárðarbunga hefði ekki sams konar áhrif yfir til Öskju. 

Í sjálfstæðri fréttaferð til Sauðárflugvallar var fyrst veitt athygli sú gígaröð sem hafði gosið í Holuhrauni fyrir um tveimur öldum, en beðið var álits Páls Einarssonar á því í þrjá daga. 

Í ljós kom að Bárðarbunga hafði verið sðkudólgurinn því nú endurtók hún leikinn með margfalt stærra Holuhrauni, sem var mesta hraungos á landinu frá Skaftáreldum. 

Vísindamenn virðast nú standa hugsanlega frammi fyrir því endurmati, sem speglast í mbl.is viðtölum við Þorbjörn Þórðarson, og það endurmat snertir mun stærra svæði en 2014. 

Kvika sem hefur ekki sést áður á skaganum