J.R. tónlistarþáttanna.

Það kemur oft fram hvað fólk hefur mikla þörf fyrir umdeilda persónu. J.R. í Dallas-þáttunum var gott dæmi um þetta og nafn Mikaels Schumachers kemur líka hugann. Fólk annað hvort elskaði eða hataði hann og þetta hleypti svo miklu lífi í formúluna að hún hefur líklegast aldrei verið vinsælli.

Svipað átti við um árin, sem Muhammed Ali var umdeildastur og leiddi hnefaleikana upp í hæðir sem ekki hafa náðst síðan. Ekki skaðaði að andstæðingar Alis voru jafn umdeildir og hann.

Simon Cowell er hugmyndasmiðurinn að baki American Idol sem síðan hefur verið stældur á ótal vegu. Þetta er formúla sem er sígild og verður ekki svo auðveldlega drepin. Ekki frekar en uppsetning spjallþátta Johnny Carsons eða allir spurningaþættirnir sem njóta stöðugra vinsælda þótt formúlan sé meira en hálfrar aldar gömul eða jafnvel eldri.

Gallinn við Cowell hefur verið sá að mínum dómi að hann hefur verið of óútreiknanlegur. Á stundum hefur hann verið hinn blíðasti og orðað gagnrýni sína með varfærni, sanngirni og aðgát í nærveru sálar. Fyrir bragðið hefur gallhörð gagnrýni hans, sem stundum hefur komið eins og köld gusa þótt ósanngjörn og fengið mikið á þá sem fyrir henni hafa orðið.

Sumir þátttakenda hafa verið kornungir og ekki með þann harða skráp sem reynslan veitir sjóuðum listamönnum.

Cowell hefur vafalaust tekið sjálfur að sér hlutverk harðjaxlsins í þáttunum vegna þess að hann skynjaði að það myndi gefa þeim þá spennu og dýpt sem nauðsynleg væri og að það væri réttast að hann sjálfur sæi um þennan þátt.

Mér hefur oft fundist Cowell sýna að hann sé ágætis náungi inn við beinið og held að þetta hræðilega atvik tengt þáttum hans fái á hann. Kannski verða hann og þættir hans aldrei fyllilega samir eftir þetta.

Engar breytingar á American Idol þrátt fyrir dauðsfall

Kreppunni mætt með Viagra.

Kók er ónýt getnaðarvörn og því best til hefðbundinna nota.

Engu að síður þarf að huga að öðrum atriðum á þessu sviði þegar kreppa er skollin á.

Helstu neikvæðu atriðin í aldurssamsetningu næstu áratuga er fjölgun gamalmenna með vaxandi kostnaði í heilbrigðiskerfinu og fækkun fæðinga barna, sem síðar vaxa og geta unnið fyrir auknum heilbrigðiskostnaði.

Nú virðast þau yfirvöld sem ráða lyfjaverði vera að grípa til útsmoginna ráðstafana til að laga fjárhaginn í komandi kreppu. Á viðskiptasíðum Moggans má sjá að verð blóðþrýstingslyfja verður tvöfaldað en verð á Vigra lækkað.

Þetta þýðir tvennt:

Annars vegar samdrátt í notkun blóðþrýstingslyfja með tilheyrandi fjölgun dauðsfalla og fækkun gamalmenna með of háan blóðþrýsting, - sem sé sparnað í lífeyrisgreiðslum og heilbrigðiskostnaði.

Hins vegar fjölgun fæðinga vegna árangursríkara og fjörugra samlífs.

Þar að auki munu líkur aukast á því að gamlingjar á aldri við mig eða eldri, sem kaupi minna af blóðþrýstingslyfjum og meira af Viagra, fái reiðarslag. Þetta er nú stjórnkænska í lagi enda ríður á að finna öll þau ráð sem geta dugað.

Kók er ekki góð getnaðarvörn

Aðgerðarleysið bar árangur.

Nokkrar setningar frá árinu 2008 eiga eftir að verða fleygar í sagnfræðiritum framtíðarinnar.

Árni Mathiesen, fjármálaráðherra, sagði í vor í þingræðu eftir að á hann hafði verið deilt fyrir fjármálastjórn hansf: "Já, en sjáið þið ekki veisluna, drengir?!" Nú er veisla fyrir þá sem kunna að græða á brunaútsölum.

Geir H. Haarde forsætisráðherra tók í viðtali orð annars manns þegar deilt var á hann í ágúst vegna aðgerðarleysis ríkisstjórnarinnar. Þá voru tveir mánuðir frá því AÞG hafði sagt að bankakerfið ætti ekki lífs von og Davíð hafði sagt Geir það í símtali.

Geir sagði í viðtalinu að nú væri loksins að hverfa sá óskaplegi viðskiptahalli sem fylgt hefði þenslunni undanfarin ár og að því leyti væri ekki svo fráleitt að taka undir setninguna: "Aðgerðarleysi ríkisstjórnarinnar er farið að bera árangur."

Setningin rataði inn í fyrirsögn viðtalsins.

Þennan mikla samdráttarárangur upplifir þjóðin nú og getur sem sagt þakkað aðgerðarleysi ríkisstjórnarinnar að eiga ekki peninga til innflutnings og margkyns annarra útgjalda.

Seðlabankinn varaður við í júní

Þeir sem mesta ábyrgð bera sleppa best.

Enn einu sinni gerist það að þeir sem mestu ábyrgðina bera sleppa best. Munið þið eftir samráðsmáli olíufélaganna? Það endaði með því að millistjórnandi, aðeins einn maður var neyddur til að segja af sér, - ekki þeir sem mestu ábyrgðina báru.

Ég fæ ekki séð hvernig hægt er að kenna Tryggva Jónssyni um bankahrunið eða sofandahátt eftirlitsaðila gagnvart því.
Það er ekki einu sinni hægt að segja að verið sé að fórna peði fyrir kóng, drottningu eða hrók, heldur er manni, sem áður var settur út fyrir borðið í annarri skák, hent alveg út úr herberginu þar sem skákin er tefld áfram og sömu mennirnir stýra skákinni og nýbúnir eru að klúðra heilu skákmóti.

Tryggvi hættur í Landsbankanum

"Upp skaltu á kjöl klífa."

Til uppbrots á bloggpistlum mínum næstu daga fram að jólum ætla ég að birta texta laganna á diskinum "Birta - styðjum hvert annað" með níu lögum sem fjalla um land og þjóð, æðruleysi, kjark og samstöðu. Allt söluandvirðið rennur til Mæðrastyrksnefndar og diskarnir eru seldir hjá Skífunni, Smekkleysu, Olís og Bónus á Reykjavíkursvæðinu.

Tuttugu þjóðþekktir tónlistarmenn og einn texta- og lagahöfundur standa að tónlistinni með Kristin Sigmundsson í fararbroddi. Bergvík framleiðir þá og Samskipti sjá um prentun. Diskurinn er til sölu á tonlist.is og allir flytjendur, hljóðstúdíó, framleiðendur og seljendur gefa hlut sinn.

STEF-gjöld af diskinum munu fara í gegnum höfundinn til Mæðrastyrksnefndar.

Í dag ætla ég að byrja á textanum við lagið "Upp skaltu á kjöl klífa", en textinn er prjónaður við fræga vísu Þóris Jökuls Steinfinnssonar, sem er að sjálsögðu þungamiðan. Þessa vísu fór hann með áður en hann lagðist á höggstokk til aftöku eftir Örlygsstaðabardaga og vart er hægt að hugsa sér meira æðruleysi en felst í honum.

Lagið er sett upp sem leikrit þar sem böðullinn les texta sinn á meðan laglínan er spiluð en Þórir Jökull syngur vísu sína. Gunnar Þórðarson sá um útsetningu og undirspil.

Lagið var fyrst flutt í þættinum "Hinn hljóði afreksmaður" sem fjallaði um það þegar togarinn Vörður frá Patreksfirði fórst fyrir rúmri hálfri öld og með honum fimm menn, þeirra á meðal tengdafaðir minn, Jóhann Jónsson vélstjóri.

Einn skipverja, Guðmundur Halldórsson, fékk fyrstur manna afreksbikar forseta Íslands, sem jafnan er afhentur á sjómannadaginn, og þátturinn var sýndur á sjómannadaginn 2001, hálfri öld eftir að bikarinn var fyrst afhentur.

Jóhann taldi kjark í skipfélaga sína til hinstu stundar.

Þegar togarinn, sem tókst að bjarga öllum skipverjunum nema fimm, kom að Jóhanni, þar sem hann flaut í sjónum, bað hann um að félaga sínum, sem var yngri, yrði bjargað fyrst. Það var gert en þegar komið var aftur að Jóhanni var hann látinn.

UPP SKALTU Á KJÖL KLÍFA.

(Böðullinn):

Þórir Jökull, komdu hingað karlinn /

og krjúptu á höggstokk, dómurinn er fallinn. /

Ef að þú vilt eitthvað segja að lokum /

er þér heimilt það meðan við dokum. /

(Þórir Jökull):

Upp skaltu á kjöl klífa. /

Köld er sjávardrífa. /

Kostaðu huginn að herða. /

Hér muntu lífið verða. /

Sárt er að sæta hörðu. /

Svona er líf á jörðu. /

Örlögin okkur kenna /

að eigi má sköpum renna. /

Skafl beygjattu skalli /

þótt skúr á þig falli. /

Ást hafðir þú meyja. /

Eitt sinn skal hver deyja. /

(Böðullinn):

Þórir Jökull, þetta sem þú segir, /

það mun lifa áfram þótt þú deyir, - /

kenna okkur með kjarki og skýrum rómi /

að kveðja líf og taka skapadómi. /

(Þórir Jökull):

Skafl beygjattu, skalli, /

þótt skúr á þig falli. /

Ást hafðir þú meyja. /

Eitt sinn skal hver deyja, - /

deyja, - deyja, - /

Eitt sinn skal hver deyja. /

Fleiri rök en hlýnun fyrir breytta orkunotkun.

Þeir sem halda dauðahaldi í áframhaldandi sóun á óendurnýjanlegum orkulindum jarðar lifa í voninni um að kenningar um hlýnun séu rangar og því þurfi ekkert að gera til að takmarka útblástur gróðurhúsalofttegunda eða hagga við notkun jarðefnaeldsneytis.

En jafnvel þótt engin loftslagsrök væru fyrir gerbreytingu í orkunotkun eru önnur rök fyrir slíkri byltingu, sem vega í raun þyngst og ekki verður vikist undan. Það er sú staðreynd, að þrátt fyrir hugsanlegan fund nýrra olíulinda á norðurhveli jarðar, svo sem á Drekasvæðinu, verða þær lindir aldrei nema brot af þeim olíulindum sem eru undir Arabalöndunum.

Á "olíuöldinni" mun karlarnir með vefjarhettina vera í lykilaðstöðu allt til enda þessar aldar mesta bruðls, sóunar og ábyrgðarleysis gagnvart komandi kynslóðum, sem mannkynssagan kann frá að greina.

Verst af öllum vilja þeir Íslendingar haga sér sem vilja ganga svo hart fram í ofnotkun háhitasvæða Íslands með takmarkalausri sókn eftir orku á spottprís fyrir stóriðju, að í stað þess að Íslendingar geti lifað í besta landi heims eftir nokkra áratugi með sjálfbærri notkun innlendra orkugjafa fyrir samgöngutæki og skip, sem sannanlega eru endurnýjanlegir og hreinir, er stefnt að því að við verðum búin að missa þetta allt frá okkur í hendur gráðugra útlendinga.

12 „kaldir" mánuðir að baki

Sex mánuðir 1927.

Henry Ford lokaði verksmiðjum sínum í sex mánuði frá maí til nóvember 1927 vegna þess að salan á Ford T hafði hrunið og hann var ekki tilbúinn með arftakann, Ford A, í tæka tíð. Þetta var upphafið á næstum því tveggja áratuga basli verksmiðjanna vegna þvermóðsku Fords sem í elli sinni þrjóskaðist allt of lengi við að hafa of einhæfa og staðnaða framleiðsluvöru.

Ford þoldi samt lokunina 1927 vegna þess að þá voru enn eftir tvö ár af mesta góðæristímabili í sögu Bandaríkjanna.
Síðar bjargaði stríðsframleiðslan honum og nýir menn tóku við eftir stríðið og unnu verksmiðjurnar upp á áratug.

Öðru máli gegnir nú hjá Chrysler og líklega líka GM, sem blómstraði svo glæsilega frá 1927 og fram eftir mestallri öldinni. Nú er kreppa skollin á og japanskir keppinautar hafa reynst ofjarlar hvað snertir rétta stefnu í markaðs- og gæðamálum.

Það er ekki að ástæðulausu sem öldungadeildin hikaði við að ausa fé í þá hít sem bandarískur bílaiðnaður hefur búið til vegna andvaraleysis og hnignunar.

"Risarnir þrír" geta ekki allir lifað þetta af og alger uppstokkun er nauðsynleg ef þessi mikli iðnaður á að ná fyrri glæsileika.

Það er klökkt að Ford, sem GM drap næstum á árunum 1930 - 1950, skuli nú standa skást þótt ekki geti staðan verið að hrópa húrra fyrir.

Chrysler lokar verksmiðjum í mánuð

Askja skelfur.

Í tvö ár hafa verið skjálftahrinur á svæði sem er 25 - 30 km fyrir austan Öskju og hafa vísindamenn tengt það hreyfingum hraunkviku, sem streymir í átt til yfirborðs.

Í dag brá svo við að myndarleg skjálftarhrina varð í Öskju og fyrir norðvestan hana, yfir í Dyngjufjalladal.

Páll Einarsson jarðfræðingur sagði mér í kvöld að ólíklegt væri að skjálftarnir í Öskju boðuðu eldsumbrot, því að land hefði verið að síga þar allar götur frá 1973.

Hins vegar benti margt til að hraunkvika streymdi undan Öskju til austurs í átt að skjálftasvæðinu þar, sem upphaflega var við suðurenda Upptyppinga en færðist síðan yfir á Álftadalsdyngju, skammt fyrir norðaustan Upptyppinga og hefur síðan verið undanfarnar vikur við lítið fell, skammt norðan við Upptyppinga, sem heitir Hlaupfell.

Allt er því enn á huldu um það hvernig fer um kvikuna, sem er að brjótast þarna neðan jarðar og veldur því að land rís þar.

Louis Crossley: "Verið alls staðar!"

Baráttukonan Louis Crossley, sem kom hingað til lands og hélt hér fyrirlestur gaf íslensku umhverfisverndarfólki ýmis ráð varðandi það hvernig helst sé hægt að ná árangri. Eitt þeirra var að láta að sér kveða sem oftast og víðast, jafnvel í forsetakosningum.

Þetta getur birst á mörgum sviðum eins og sjá af frábæru framlagi Bjarkar Guðmundsdóttur til stofnunar myndarlegs frumkvöðlasjóðs.

Þetta getur einnig átt við í byggðakosningum og strax við lok síðustu Alþingiskosninga var þetta að sjálfsögðu rætt meðal fólks í Íslandshreyfingunni, sem er í eðli sínu "þverpólitískt" afl, hreinn grænn flokkur sem skilgreinir sig hvorki til hægri né vinstri.

Með því að láta til sín taka í sveitarstjórnarmálum fær fólk dýrmæta reynslu sem getur verið góður grunnur fyrir baráttu á landsvísu.

Það er að vísu eitt og hálft ár til byggðakosninga en eftir ár eru að mörgu leyti síðustu forvöð að skipa fylkingum fram. Ár er að vísu óratími í pólitík en hins ber að gæta að baráttan um náttúruverðmæti landsins er ekki aðeins að verjast leifturstríðum þeirra sem engu vilja eira, heldur líka langhlaup yfir á tíma afkomenda okkar.

Áhugi á grænu framboði í Hafnarfirði er því af hinu góða, hvernig sem fer.

Sól í Straumi íhugar framboð

Síðbúið en kannski óþarft samþykki.

Hvað Íslandshreyfinguna - lifandi land snertir er rétt að það komi fram, að ég sé ekki neina ástæðu til annars en að samþykkja með glöðu geði að Framfaraflokkurinn fái listabókstafinn A ef eftir samþykki okkar er leitað, en það hefur ekki verið gert.

Þetta tel ég rétt að komi fram strax því að samkvæmt orðum Sturlu Jónssonar var leitað til allra flokkanna sem fyrir voru til samþykkis. Hvorki var leitað til mín né varaformanns Íslandshreyfingarinnar með samþykki þannig að Sturla telur sig aðeins þurfa að leita til samþykkis flokkanna sem eiga fulltrúa á þingi. 

Að þessu leyti virðist hann ekki meta Íslandshreyfinguna sem flokk vegna þess að hún er utan þings eins og reyndar Framfaraflokkur hans er. Fékk I-listinn þó atkvæðamagn í síðustu kosningum sem skilað hefði öðrum flokkum tveimur þingmönnum og er á skrá yfirvalda sem viðurkenndur stjórnmálaflokkur sem uppfyllir öll skilyrði sem sett eru þar að lútandi. 

Nógu mikið veit ég um þessi mál til að geta upplýst að ekki er nóg að fá samþykki starfandi stjórnmálaflokka, heldur einnig formanna þeirra flokka sem áður hafa átt viðkomandi listabókstaf, nema orðið sé langt síðan þeir voru með bókstafina.

Þetta hefur Sturlu tekist og er ástæða til að óska honum til hamingju með það því að listabókstafurinn A er góður og nýttist Alþýðuflokknum oft vel hvað það snerti að það er alltaf plús að vera efstur á blaði.  

Framfaraflokkurinn fær listabókstafinn A