Allt saman misskilningur.

Muamar Gaddafi er ekki einvaldur í Líbíu heldur einstaklingur, sem allir landsmenn hafa tekið sig saman um að elska.

Munurinn á honum og valdamönnum í öðrum löndum er sá að hans eigin sögn, að það er hægt að krefjast þess að þeir afsali sér valdastöðum sínum, en af því að Gaddafi gegnir engri valdastöðu, er ekki hægt að láta hann afsala sér neinni stöðu.

Aðgerðir bandamanna beinast að röngum aðila því að fólkið, sem veifað hefur fánum í Benghazi, eru útsendarar Osama Bin Laden og hreinir hryðjuverkamenn. 

Það var auðvitað misskilningur að halda að eitthvað skorti upp á að vopnahléð, sem Gaddafi lýsti yfir, heldur réðust bandamenn á frelsissveitir, sem ætluðu að frelsa Benghazi úr klóm hryðjuverkamanna. 

Firring Gaddafis virðist síst minnka heldur þvert á móti aukast. Heimsmynd hans og sýn hans á hann sjálfan og ástandið í heimalandi hans  er hin eina rétta og allt annað er misskilningur.

 

Árásir byggðar á misskilningi

Hið óútreiknanlega Ísland.

Þegar sú hugmynd kom upp í haust að loka skíðasvæðinu í Bláfjöllum í sparnaðarskyni byggðist það á því að komið höfðu vetur nú síðustu hlýju árin, þegar fáir dagar buðust þar til iðkana.

Sparnaðurinn af því að loka svæðunum hefði þó varla orðið þjóðhagslegur, því að ef Bláfjöll hefðu verið lokuð í vetur, hefði fólk reynt að leita annað, til dæmis til Akureyrar, og heildarútgjöld þjóðfélagsins því orðið meiri en ella. 

Skíðaíþróttin er einstaklega holl og fjölskylduvæn íþrótt, um það get ég vitnað af eigin reynslu þótt ég sé einhver lélegasti skíðamaður landsins og hafi ekki getað sinnt skíðunum síðustu árin. 

En Ísland er óútreiknanlegt á alla lund, ekki aðeins eldfjöllin heldur ekki síður veðráttan. 

Þessi vetur virðist ætla að verða einhver hinn besti hér syðra hvað skíðiðkun snertir, sem komið hefur lengi. Sem betur fór var Bláfjöllum ekki lokað úr því að lukkan snerist skíðafólki í vil. 

Draumaaðstæður á skíðasvæðunum

Þurfti ekki bílljós.

Ég var að koma ofan úr Borgarfirði seint í kvöld og man ekki eftir jafn björtu veðri um hánótt.

Jörð er alhvít og heiðskír himinn og það munaði lítið um það að slökkva á bílljósunum því að auðvelt var að sjá veginn og landið, jafn auðvelt og í dimmu dumbungsveðri að degi til. 

Sjón mín er viðkvæm fyrir mikilli birtu en afar næm í myrkri og ég er ekki í neinum vafa um að ég hefði getað látið augu mín venjast þessum birtuskilyrðum með því að slökkva öll ljós á bílnum nógu lengi, að ég hefði getað ekið eins og um hábjartan dag. 

Svona nætur að vetrarlagi eru forréttindi að eiga og njóta. 

Ofurmáni veður í skýjum

Langmesta verðmætið.

Gosið í Eyjafjallajökli og öll alþjóðlega umfjöllunin, sem af því hefur sprottið, er ein birtingarmynd þess gríðarlega verðmætis, sem íslensk náttúra felur í sér.

Hingað til lands komu tugir af virtustu fjölmiðlamönnum heims á meðan á gosinu stóð og hafa verið að fylgja því eftir síðan

Sem dæmi um fjölbreytnina sem hver staður býður upp á ætla ég að setja hér inn á bloggsíðuna mína mynd af Kverkfjöllum með Herðubreið í baksýn, en myndin sem fylgir fréttinni af greininni í Bild er þaðan.

Eina þjóðin sem virðist eiga erfitt með að skilja þetta erum við sjálf af því að við erum svo vön íslenskri náttúru og í gegnum aldirnar hafa náttúruöfl Íslands verið óvinurinn í huga þjóðarinnar.

Verðmæti íslenskrar náttúru á því miður langt í land með að fá þá viðurkenningu hjá þjóðinni, sem hefur varðveislu hennar á hendi, sem hún á skilið.

Þar er gríðarlega mikið verk óunnið og hugsanlega mun það taka of langan tíma ef bjarga á þeim verðmætum sem sótt er að

Fjalla um fegurð Íslands

Þveröfugt við Íslendinga.

Eldsneytisverð í Noregi er eitt hið hæsta í Evrópu þótt landið eigi enn gjöfular olíulindir. Norðmenn nota peningana til þess að minnka misrétti kynslóðanna, sem felst í því að ein kynslóð hrifsi til sín allt sem hún kemur höndum yfir á kostnað komandi kynslóða.kur ár um miðjan síðasta áratug.

Íslendingar blésu út tilbúið "gróðæri" og þenslu frá 2002 til 2008 en í stað þess að nota hinn falska gróða til að greiða niður skuldir fjórfölduðum við skuldir heimilanna og fyrirtækjanna á þessum árum og súpum nú seyðið af því.

Við virðumst ekkert hafa lært af þessu því að nú er sóst eftir sem allra mestu bruðli með orkuauðlindina og því að stunda rányrkju á jarðvarmasvæðunum til að selja hana á spottprís til orkufrekasta iðnaðar sem til er.

Það er hægt að veita sér margt án þess að það kosti einhver ósköp eða mikla eyðslu. Eitt af því eru jöklaferðir, sem ég fer í sambandi við kvikmyndagerð mína. 

Í dag fór ég með minnsta jöklajeppa í heimi í skoðun. Þetta er Suzuki Fox ´86 fornbíll með Suzuki Swift GTI 101 hestafla vél sem er yfirdrifið afl fyrir 950 kílóa örjeppa, og samt er eyðslan innan við 9 lítrar á hundraðið.

32ja tommu dekk gefa honum flot á snjó á við öfluga fjallabíla, sem eru þrefalt þyngri. 

Ég hef farið tvær vorferðir með Jöklarannsóknarfélagi Íslands á honum og það má lesa um þær með því að smella inn á bloggpistla undir heitunum "Þjóðsagan um dýru jöklajeppana" eða "Vorferð".

Næst neðsta myndin hér á síðunni er tekin á Bárðarbungu og er stór jeppi þar að kippa í annan stóran en Súkkutítlan horfir sposk á.

Ágætt er að bílar séu af mismunandi stærð saman í ferðum.

Þeir bæta þá hverjir aðra upp með mismunandi eiginleikum sínum.

Súkkan var í vandræðum í krapa en naut sín að öðru leyti í ferðinni eins og myndirnar sýna. 

Neðsta myndin hefur af einhverjum tæknilegum ástæðum lent langt fyrir neðan hinar en á henni sjást hjölförin eftir Súkkuna vinstra megin en förin eftir þá stóru hægra megin.

Segja má að ferðin hafi endað í jafntefli: 

Þrisvar kipptu þeir stóru í Súkkuna en hún kippti þrisvar í þá! 

 

 

 

 

 

 

 

 

Norski olíusjóðurinn óx um 9,6%

Vantaði Gullfoss 1920?

Svo er að sjá að stór hópur Íslendinga geti varla lifað af daginn nema að biðja bænina: "Gef oss í dag vort daglegt ál." Nú sér maður á yfirlýsingu tveggja þeirra að búið sé að eyðileggja fyrir þeim síðust daga af því að þetta hafi vantað í upptalningu Jóhönnu Sigurðardóttur á Alþingi í vikunni.

Upptalningar af þessu tagi hafa forsætisráðherrar tíðkað svo lengi sem ég man eftir mér. Mér er enn í minni upptalning Steingríms Steinþórssonar 1950-53 um það þá var á dagskrá, Áburðarverksmiðja í Gufunesi, Sementsverksmiðja á Akranesi, virkjanir í Soginu og fleira. 

Í kringum 1920 var Jón Magnússon forsætisráðherra og 1922 tók Sigurður Eggerz við. Ekki er mér kunnugt um hvaða upptalningar þeir höfðu á hraðbergi en á þeim tíma voru á döfinni áform um að virkja Gullfoss og nota orkuna frá honum til að framleiða sprengiefni. 

Þeir Jón og Sigðurður gátu nefnt mörg brýn verkefni í langri upptalningu í veglausu landi með torfbæi. 

Virkjun Gullfoss var hlutfallslega margfalt stærra verkefni á þeim tíma en öll álverin til samans á okkar tímum. Samt efast ég um að þeir hafi tönnlast á Gullfossvirkjun í hverri upptalningarræðu sinni, sem var augljóslega lang "stærsta og þjóðhagslega mikilvægasta verkefnið" á þeim tíma svo notað sé orðalag áltrúarmanna nútímans. 

Einhvern veginn komst þjóðin af án virkjunar Gullfoss og nú skapar fossinn mun meiri gjaldeyristekjur óbeislaður en hann hefði gert virkjaður. 

Áltrúarmönnum virðist varla svefnsamt þessa dagana þegar þeir söngla

"Ál í hvert mál",

"Megi dagur hver álver þér færa"

og

"gef oss í dag vort daglegt ál"

og reyna að róa sig niður fyrir háttinn á kvöldin með því að söngla aftur og aftur: 

 

"Nú legg ég augun aftur

ó, ál, þinn náðarkraftur 

mín veri vörn í nótt. 

 

Æ, virst mig að þér taka. 

Mér yfir láttu vaka 

nýtt álver svo ég sofi rótt."

 

Það erfitt að skilja hvernig forsætisráðherrar Íslands fóru að því að sleppa Gullfossvirkjun úr hefðbundnum upptalningum sínum á helstu verkefnum sínum þau ár sem virkjunin var á dagskrá. 

 

Álver vantaði í upptalninguna

Hvað sést á myndinni af Frúnni?

Það er skemmtileg tilviljun hvar myndin er tekin af TF-FRÚ, sem fylgir frétt um vélina á mbl.is.

Myndina tók RAX af vélinni þar sem hún stendur á flugbraut, sem nú er á 45 metra dýpi í leirpytti þeim, sem nefnist Hálslón, 45 ferkílómetrar og 25 kílómetra langt. 

Í baksýn er hinn grængróni Háls, sem lónið er kennt við, en er nú kominn á kaf í vatn og leir. 

Hann var 15 kílómetra "Fljótshlíð íslenska hálendisins" með nokkurra metra þykkum jarðvegi og fóru 40 ferkílómetrar af grónu landi þarna á hálendinu undir vatnið. 

Yfir Hálsinum gnæfir Snæfell fjær. 

Þótt ég hefði fengið bréflegt leyfi Náttúruverndarráðs til að lenda flugvél þarna og ekki væri hægt að finna nein för eftir það var ég kærður fyrir það í beinni sjónvarpsútsendingu nokkrum dögum fyrir kosningarnar og fylgdi með í fréttinni að við þessu lægi allt að 2ja ára fangelsi. 

Í kjölfarið fylgdi viðamikil rannsókn og málarekstur sem stóð út það ár þar til málið var látið niður falla. Héðan af verður ekki hægt að taka það upp vegna þess að á hverju ári sest þykkt leirlag ofan á þennan stað uns dalurinn verður fullur af drullu. 

Öll sú saga verður óborganlega fyndinn kafli í heimildarmyndinni "Örkin" þegar hún verður gerð, hvenær sem það verður. Kaflinn gengur undir vinnuheitinu "Vatnssósa Rósa" sem var gælunafn sem ég gaf Feroza-jeppa sem leikur aðalhlutverkið í kaflanum og gefur Christinu í sögu Stephen King ekkert eftir. 

Er sá kafli reyfarakenndur í meira lagi. Við sögu koma Árni Kópsson, tveir ráðherrar og Örkin og hefði enginn skáldsagnahöfundur getað látið sér detta annað eins í hug. 

Þessi kafli verður nauðsynlegur til að vega upp á móti öðrum köflum myndarinnar, sem eru heldur dapurlegri. 

Frúin flýgur ekki

Tók það of langan tíma?

Það hefur vafist fyrir alþjóðasamfélaginu of lengi að ákveða hvort og þá hvað skuli gera varðandi ástandið í Lybíu. Afleiðingin er sú að spurning er hvort flugbannið sé of seint fram komið og muni þar af leiðandi verða til ills eins.

Ekki verður sendur landher þangað og þá vaknar spurningin hvort hersveitir Gaddafís muni þá ekki hvort eð er geta haldið sínu striki og hertekið Benghazi og þau svæði, sem uppreisnarmenn hafa á valdi sínu. 

Eða hvort lofther vesturveldanna verði beitt gegn hersveitum Gaddafis og það talið nægja til að stöðva för þeirra. Þarna getur stefnt í athyglisverð hernaðarátök. 

Tímamót urðu í hernaðarsögunni 9. apríl 1940 þegar það réði úrslitum um innrás Þjóðverja í Noreg að þeir náðu frá upphafi algerum yfirráðum í lofti yfir landinu og notuðu þau til þess að gera sjóher bandamanna erfitt fyrir að beita sér. 

Yfirráð í lofti eru mismunandi áhrifarík eftir því hvernig landshættir eru. Þau gögnuðust Bandaríkjamönnum ekki í Vietnamstríðinu vegna þess hve skæruliðasveitir Vietkong áttu auðvelt með að leynast í skógunum og dreifa sér á meðal landsmanna. 

Eyðimerkurhernaður Rommels 1941-43 líktist um margt frekar sjóhernaði en hernaði við venjulegar aðstæður. Yfirráð í lofti yfir sjó svipar um margt til yfirráða í lofti yfir eyðimörk. 

En forsenda þess að svona yfirráð nýtist er sú að flughernum megi beita gegn hersveitum á landi eða sjó en ekki eingöngu gegn flugvélum.

Öryggisráðið heimilar loftárás

Minnir á Frakkann sem hvarf.

Frakki einn kom hingað til lands fyrir um tuttugu árum að vetrarlagi og vildi ganga yfir Vatnajökul.

Hann hafði að baki ýmsar frægðarfarir í Alpafjöllum og víðar ef ég man rétt. 

Hann týndist og fannst nær dauða en lífi við jökulröndina innst í Hornafirði eftir að hafa farið hræðilega hrakför í vitlausu veðri yfir jökulinn. 

Hann kvaðst vera orðlaus yfir Vatnajökli og það sem hann hefði boðið upp á og sagði að tvennt  hefði komið sér á óvart: "Vindurinn og snjórinn." 

Þetta var mikil speki í raun, því að hann hafði aldrei áður kynnst því hvernig þetta tvennt fer saman á landi sem kennt er við ís og er staðsett í mesta vindarassgati heims á þessum tíma árs. 

Snjórinn var svo fínn og vindurinn svo mikill að snjórinn smaug inn um allt í tjaldinu hans og fyllti það. 

Frakkinn varð svo upprifinn yfir hinu ótrúlega afreki sínu að næst ætlaði hann að ganga einn síns liðs til norðurpólsins. Gekk hann af stað og hefur ekki sést síðan. 

Nú er kominn annar maður til landsins sem er næstum eins orðlaus yfir Vatnajökli og Frakkinn sálugi.

Hann á að baki afrek í Afríku og ætlar að færa þau hingað norður eins og ekkert sé.

Ég ætla bara að vona að betur fari fyrir honum en Frakkanum hér um árið og að viðtal við hann eftir á verði ekki svona: "Þrennt kom mér á óvart: Vindurinn, snjórinn og sjórinn." 

Hann á það þegar sameiginlegt með Frakkanum að hafa orðið orðlaus yfir Vatnajökli. 

Orðlaus yfir Vatnajökli

Að gera sér dagamun.

Vandamál vegna útblásturs á gróðurhúsalofttegundum verða ekki leyst á kappakstursbrautum því að sá útblástur sem þar er, en alveg örygglega innan við 0,0000% af útblæstri bifreiða í heiminum.

Vandamálið liggur nefnilega í hinum hversdagslega akstri og snatti sem bílar eru notaðir í.

Í heiminum eru nú um 700 milljónir bíla og notkun nokkur hundruð kappakstursbíla skiptir ekki nokkru máli í samaburði við það.

Og svo er það hávaðinn, sem nú á að gera útlægan af kappakstursbrautunum. 

Ég hef verið viðstaddur geimskot og akstur formúlu 1 bíls á flugbraut og einnig flugtak Concorde á sínum tíma. Í öllum tilfellum var það hávaðinn sem var eftirminnilegastur, ekki það sem ég sá.

Í stórkostlega vel gerðu atriði í myndinni Aviator þegar Howard Hughes brotlendir flugvél var það hávaðinn sem skildi mest eftir hjá bíógestinum. 

Hávaðinn, hljóðið, er eftirminnilegasta upplifunin sem ég hef af því að hafa hlekkst á í flugi hér í gamla daga og honum voru gerð listileg skil í atriðinu í Aviator.

Þess vegna er fráleitt að mínum dómi að eyðileggja þessa sterku upplifun þeirra sem horfa á Formúlu 1 keppnina. 

Boðorðin tíu voru sett fram fyrir þjóð sem þurfti að strita langan og strangan vinnudag til að hafa í sig og á. Tilgangur hvíldardagsins var sá að það gæti samt gert sér dagamun. 

Það á við á öllum tímum i að fólk eigi þess kost að gera sér dagamun, og  þess vegna á að fara varlega í það að taka það burt frá fólki sem þjónar þessum tilgangi. 

Og fráleitt er og ekki á rökum reist að það hafi nokkra minnstu þýðingu fyrir það að minnka útblástur gróðurhúsalofttegunda að minnka vélarnar í formúlubílunum. 

Andvígur vistvænum mótorum í formúlunni