Varnarleikurinn reynist lykillinn sem oftar.

Markatölur Framliðsins í sumar hafa verið athyglisverðar. Liðið skoraði lengi vel álíka mörg mörk og efstu liðin, en fékk hins vegar svo mörg mörk á sig, að þessi góða markaskorun nýttist ekki. 

Stundum er sagt að það sé mikill munur á áferð íþróttakeppni eftir því hvort hún snýst um að forðast ósigur eða stefna að sigri.

Hið fyrrnefnda sást löngum á HM enda reyndust góðar og stabilar varnir happadrýgstar á lokasprettinum  og markatölurnar í samræmi við það. Best er þegar hvort tveggja fer saman, sóknargeta og varnargeta. 

Ungur þjálfari og konrnungt Framlið þarf að fá frið og tíma til þess að safna reynslu og stöðugleika. Það væri ósanngjarnt að heimta að liðið springi út á einu sumri.

Þrjú sumur gæti þurft og þá þarf að sýna skilning og þolinmæði og fara ekki á taugum heldur leyfa liðinu að þroskast og eflast.  

Bjarni: Allt liðið að spila mjög fínan varnarleik

Sumar matvörur virðast viðkvæmari en aðrar.

Einn af eftirlætis mjólkurréttum mínum er Hrísmjólk. Þegar hún ný og hefur verið vel kæld frá upphafi finnst mér hún hið mesta hnossgæti. 

En svo virðist sem hún sé afar viðkvæm gagnvart því að vera ekki kæld samfellt, því að stundum er hún orðin þrá í umbúðum sínum löngu fyrir síðasta neysludag.

Það er erfitt að kvarta yfir þessu við framleiðandann, því að um leið og búið er að opna dolluna, er búið að eyða sönnunargagninu, sem er ástand mjólkurinnar í óupptekinni dollu.

Í ofanálag er engin leið að sanna, að dollan hafi ekki lent í hita og þess vegna eyðilagst.

En ég er viss um að margir fleiri en ég hafa orðið fyrir þessu og ef ekkert verður gert tl að koma í veg fyrir að þetta gerist, á það eftir að reynast framleiðandanum dýrt.

Það fyndist mér synd, því þetta er svo góð neysluvara og gegnir að mínum dómi mikilvægu hlutverki í flóru mjólkurafurða.

Þess vegna er þessi ábending, sem einhverjir kynnu að kalla árás á hrísmjólkina gerð í þveröfugum tilgangi, til þess að hjálpa til við að efla gengi þessarar stórgóðu framleiðsluvöru, en til þess þarf að leysa það vandamál, sem lýst er hér að ofan.

Stundum kemur mér í hug að þær dollur, sem standa fremst í kælihillunum í verslunum, fái lakari kælingu en þær, sem standa innar.

Ég skora á verslunareigendur og framleiðendur að láta mæla hitann í hillunum bæði fremst og fyrir innan til þess að upplýsa það mál.

Skyr virðist þola betur geymslu en hrísmjólkin ef marka má hið misjafna ástand hrísmjólkurinnar.   

Fróðlegt væri að heyra, hvort fleiri en ég hafa þessa reynslu, en ég hef verið ákafur aðdáandi þessarar vöru um árabil.  

Hreinlæti og kæling grundvallaratriði

Norðanáttin er hlý fyrir norðan.

Nú er gott veður í Reykjavík og það ætlar að leggja alla fjölmiðla á hliðina.

En það er líka veður í öðrum landshlutum og fyrst á annað borð er spjallað um veður má geta þess að hér fyrir austan og norðaustan þar sem ég er núna á ferð, muna menn ekki eftir því að ár eftir ár komi hlýjar norðanáttir og rakar, líkt um sunnanvinda sé að næta og næturnar séu hlýjar. 

Hér um árið var venjan sú að það væri skítkalt á norðanverðu landinu ef hann blés á norðan en nú eru komin það mörg sumur með hinu gagnstæða, að þetta virðist ætla að verða svona áfram.

Þótt ekki falli hitamet í hrönnum er munurinn sá að það eru miklu jafnari hiti á nóttu og degi en menn muna eftir.  

 

Sólríkur dagur á Suðurlandi

Næstum því "óhugnanleg" tækni.

Ég er að ferð með kvikmyndatökumönnum sem hafa tekið kvikmyndir af ýmsum skurðaðgerðum og gefið mér lýsingar á þeirri upplifun að sjá slíkt. 

Þegar maður er búinn að heyra þær eykur það bjartsýni og hrifningu á starfi þeirra lækna, sem þetta gera.

Aðferðirnar eru lygilegar, viðfangsefnið skoðað með fullkominni tækni þar sem ferðast er um það kerfi líffæra sem líkamar okkar eru, viðfangsefnið greint og læknismeðferðin valin.

 

Síðan eru tekin upp verkfæri, sem eru nánast eins í meginatriðum og gróf verkfæri manna, sem starfa við viðgerðir á hvers kyns hlutum, svo sem húsum og bílum, og teknar upp sagir af ýmsum toga, svo sem hjólsagir, auk meitla, hamra, þjala, hnífa o. s. frv. 

Fyrir þá, sem eiga í vændum að fara í svona aðgerðir getur groddaleg lýsing á svona aðgerðum vakið óhug, en hvað okkur Helgu varðar, eykur hún aðeins bjartsýni, aðdáun og þakklæti í garð þeirrar mannúðarstarfsemi sem heilbrigðisstéttirnar stunda.  

Mörg þúsund láta laga í sér sjónina

Tunglið var fyrsta örstutta skrefið, - mars verður fyrsta stökkið.

Tunglferðirnar fyrir rúmlega 40 árum voru stórt skref í framfarasókn mannkynsins eins og orð Neil Armstrongs orðaði það við að stíga fyrsta skrefið þar 1969. 

Þó var þetta "risastóra skref" aðeins örstutt miðað við það stökk, sem fyrstu ferðir manna til mars geta orðið.

Ástæðan er einföld. Ekki er vottur af lífi, hvorki áður né nú né lífsmöguleikum á tunglinu en hvort tveggja er möguleiki á mars.

Þegar fyrir 15 árum var því slegið föstu að fyrsta búseta mannsins utan jarðarinnar gæti orðið á mars.

Við Íslendingar tengdumst tunglferðum vegna æfingarferðar tunglfaranna til Öskju 1967, en alþjóðasamtök áhugafólks um marsferðir hefur þegar valið sér æfingasvæði fyrir marsfara framtíðarinnar í Gjástykki.

Það verður hins vegar borin von um að nýta það á hliðstæðan hátt og gert var vegna tunglfaranna í Öskju 1967, ef í Gjástykki rís ígildi Hellisheiðarvirkjunar. En nefnd um skipulag hálendisins hefur einróma ákveðið að gera svæðið að iðnaðar- og virkjunarsvæði og landeigendurnir sömuleiðis. 

Tunglfararnir hefðu ekki komið í Öskju ef þar hefði verið risið jarðvarmaorkuver með stöðvarhúsi, skiljuhúsi, borholum, gufuleiðslum og vegum 1967.

Gjástykki tekur að sumu leyti Öskju fram sem náttúruvætti og hinn einbeitti vilji um að virkja á jarðvarmasvæði, sem sett var í biðflokk rammaáætlunar, bendir til að Askja og Kverkfjöll geti komist á aftökulista virkjanafíklanna hvenær sem er.  

NASA býr til súrefni á Mars 2021

Eflist og yngist í anda með aldrinum.

Páll Bergþórsson er gott dæmi um mann, sem verður því öflugri sem hann verður eldri þannig að tíræðisaldurinn er engin hindrun heldur tækifæri fyrir slíkan mann. 

Menn setja svonefnd starfslok og ellilífeyrir oftast í samhengi við það að nú sé viðkomandi dauður úr öllum æðum og bara byrði á þjóðfélaginu.

Páll Bergþórsson er lýsandi undantekning frá þessu.

Það er ekki aðeins að hugur hans virðist vera fjórri og andinn yngri með hverju árinu, heldur nýtir hann frelsi lífeyrisþegans til þess að leggja menningu okkur til margt og merkilegt sem áður vannst ekki tími til að sinna í daglegu amstri.

Að sjálfsögðu er ekkert athugavert við það að sá, sem innt hefur af hendi mikið ævistarf og skilað miklu til þjóðfélagsins, slaki ærlega á við starfslok og reyni að njóta efstu áranna sem best eftir því sem lífeyririnn gefur færi á, en því miður er það ekki nærri því alltaf.

Hins vegar hefur það hent marga að leggja árar í bát og láta sálina fyllast tómleika og einmanakennd þegar ellin sækir á.  Þá er stundum líkt og slokknað hafi á viðkomandi og það veldur því stundum að hrörnun og hrumleiki verður miklu hraðari en þörf er á að sætta sig við.

Þess vegna lýsir fordæmi Páls Bergþórssonar eins og ljósviti fyrir allra augum og sýnir, hvers menn geta verið megnugir þótt aldurinn sé hár ef þeir aðeins hafa rækta líkama og sál sem best eftir því sem heilsan leyfir.  

 

Páll ánægður með árangurinn

Vaá, hvað þetta á vel við!

Það er varla hægt að hugsa neitt íslenskara en það sem íslenska hestadrottningin Aníta er að gera í Mongol Derby. Hjá fáum þjóðum er hesturinn jafn samofinn menningu og þjóðlífi en Mongólum og Íslendingum.

Hestakyn þessara landa eru ótrúlega lík, smáir, gangvissir, þolnir, öflugir hestar, sem hafa sömu gangtegundirnar á hreinu.

Stærstu hestaferð allra tíma fór Djengis Khan þegar her hans fóru eins og lok yfir akur alla leið til Evrópu í einstæðri herför, alls um milljón hestar.

Aðeins innrás Hitlers í Sovétríkin 1941, Barbarossa, komst í samjöfnuð við þetta, alls um 750 þúsund hestar.

Ofan á þetta er þjóðaríþrott Mongóla, ákveðin bardagaglíma, keimlík íslensku glímunni.

Antía er þegar hálfnuð í þessari gríðarlegu þolraun og framtak hennar er þegar orðið að verðugu umtals- og aðdáunarefni. Áfram Aníta! 

 

Aníta tæplega hálfnuð í Mongólíu

"Þegar jörðin þiðnar koma ormarnir upp..."

Ofangreind orð eru í rússnesku máltæki, sem getur átt við margt, þegar miklar breytigar verða. 

Rússar voru búnir að aðlaga sig að því á sovéttímanum að forðast að segja neitt, sem yfirvöld gætu hankað þá á og sögðu því gjarnan þegar þeir voru spurðir um skoðanir eða álit, að þeir hefðu sjálfir ekkert um það að segja, en hins vegar segði hljóðaði ákveðið máltæki á á þennan eða hinn háttinn.

Mörgum finnst það mjög slæmt og óæskilegt þegar svívirðingar, ærumeiðingar og soralega ljót ummæli birtast í löngum bunum á netinu. Oft er þar vegið úr launsátri með því að nota nafnleynd. 

Vissulega væri æskilegt að slíkt gerðist ekki í jafn miklum mæli og raun ber vitni, en erfitt er að koma í veg fyrir það.

Þrátt fyrir þennan ljótleika vega ótal kostir netsins og bloggheima vega þessa slæmu ókosti upp.

Og eitt mætti nefna sem kost, þrátt fyrir allt:

Í stað þess að svona viðhorf og hegðun grasseri undir niðri, þannig að slétt og fellt yfirborð gefi ranga mynd af raunverulegu ástandi, er illskárra að fá þetta upp á yfirborðið í stað baktals og rógs á bak við tjöldin.

Þá veit fólk við hvað er að fást, ormana sem koma upp þegar jörðin þiðnar.   

Ótrúleg ummæli í athugasemdakerfum

Vel til fundið að heiðra Jón Gnarr.

Eitthvert gleðilegasta fyrirbærið, sem komið hefur inn í íslenskt þjóðlíf, er hin árlega Gleðiganga hinsegin fólks. Það er að mínum dómi Íslandi til sóma hve mikla athygli þessi ganga vekur víða um lönd og hve mikið lítil þjóð eins og við Íslendingar getur lagt á vogarskálarnir fyrir þennan góða málstað. 

Atbeini Jóns Gnarr borgarstjóra verður seint fullmetinn og því er það vel til fundið að þakka hans stórkostlega framlag með því að kveðja hann sem borgarstjóra á veglegan hátt í göngunni 2014.

Á morgun gerist það í fyrsta sinn að vegna óumflýjanlegra starfa uppi á hálendinu hinum megin á landinu kemst ég ekki til göngunnar en sendi göngufólkinu og öllum þeim, sem berjast fyrir mannréttindum bæði núlifandi fólks og komandi kynslóða mínar heitustu baráttukveðjur og árnaðaróskir.

Heiðra Jón Gnarr í gleðigöngunni

Víst stranda aðgerðir á fjárskorti.

Það er gott og blessað að ráðherra ferðamála skoði bráðnauðsynlegar aðgerðir á ferðamannastöðum og sjálfsagt að þakka fyrir það sem vel er gert. 

En ferðamannastaðir og slóðir eru fleiri en við Gullna hringinn eða fjölsóttustu staðina og ráðherrann sleppir alveg einu stærsta atriðinu, en það er, að ástand vega og slóða um allt land frá ströndum upp til hálendisins ber alvarleg um langvarandi fjársvelti til viðhalds vega og vegagerðar.

Þetta veldur ástandi, sem nú er sagt frá í fjölmiðlum nær daglega og ógnar náttúruverðmætum sem aldrei fyrr vegna hraðvaxandi umferðar ferðamanna.

Viðkvæðið er alls staðar það sama: Það vantar fjármuni til að lagfæra vegi, slóða og göngustíga, og þá skiptir ekki máli hvort það heyrir undir Vegagerðina og þar með annan ráðherra, - aðgerðir stranda á fjárskorti og stafa af grafalvarlegu fjársvelti.

Bara í dag og í gær kom ég á tvo ferðamannastaði á hálendinu þar sem göngustígar eru að vaðast út í drullu og og ástandið þar og á hálendisvegunum og næsta nágrenni þeirra er þjóðarskömm.  

Svörin eru alls staðar þau sömu: Það er ekkert hægt að gera vegna fjárskorts.  

Uppbygging mislangt á veg komin