15 borplön í stað 5 ?

Túrbínutrix og áunnin fáfræði virka til þess að Þeystareykjavirkjun renni ljúflega í gegn. Túrbínutrixið fólst í því að þegar í upphafi var valdið svo miklum umhverfisspjöllum þar að ekki yrði aftur snúið. 

Síbylja er í umræðunni og fólk heldur það, að virkjunin sé bara ein enn virkjuniun á hálendi Íslands þar sem ekkert sé að sjá nema urð, grjót og sand.

Hið rétta er að þarna var bújörð,  og að Þeystareykir og Bjarnarflag hafa sérstöðu sem háhitasvæði varðandi það að þar eru tún og  mikill gróður, fallegt bæjarstæði með fjöll á báðar hendur. 

Náttúruunnendur fóru fram á það að borsvæðin yrðu höfð sem fæst og að háspennulínan yrði ekki lögð beint yfir merkilegt hraun, sem er vestan við virkjunina og  hefur svipaðar gjár og í Gjástykki.

Hvorugt var tekið í mál.

Línan verður lögð beint yfir hraunstrauminn og gert er ráð fyrir að borsvæðin verði 15 í stað 5.

Ég efast um að Skipulagsstofnun hafi komist upp með það að laga þetta til. Ef farið er fram á slíkt er það flokkað undir öfgar og það "að vera móti öllu og á móti atvinnuuppbyggingu." 

Ástæðan fyrir þessari svartsýni um úrbætur er sú, að Landsvirkjun sveik loforð um að skáboranir við Víti í Kröflu yrðu þannig að sprengigígnum yrði þyrmt.

Í staðinn var borað við efri brún hans og rutt burtu viðkvæmum gróðri þar fyrir fyrir mörg þúsund fermetra borplan.

Sú tilhögun var Landsvirkjun til skammar, sem ekki verður afmáð. Túrbínutrixið svínvirkaði og afleiðingar þess munu blasa við ókomnum kynslóðum.  

Það var ekki eitt heldur allt varðandi Þeystareykjavírkjun, því að til þess að hægt yrði að selja orkuna frá Þeystareykjum svo að virkjuninn rynni ljúflega í gegn voru veittar meiri ívilnanir varðandi kísilver á Bakka en nokkur stjórn Sjalla og Framsóknar veitti á sínum tíma.

 

Framkvæmdir í fullum gangi

"Alternate history": Hitler drepinn fyrir 70 árum.

"Alternate history", "hvað ef?"sagnfræði, er ein grein sagnfræði, sem gengur út frá einni sennilegri breytu í atburðarás sögunnar og finnur líklegustu atburðarásina, sem hefði getað orðið í framhaldi af því. 

Margir hafa lagt fyrir sig "hvað ef?" sagnfræði varðandi Heimsstyrjöldina síðari.

Hvað, ef Þjóðverjar hefðu tekið olíulindirnar í Bakú og unnið sigur í styrjöldinni? Á því byggir fræg bók, "Vaterland".

Ég tel reyndar þessa breytu ósennilega. Rússar tefldu fram gríðarmiklu liði á óvæntan hátt til að umkringja her Paulusar í Stalíngrad og hefði Hitler látið nægja að sækja til Bakú og sleppt Stalingrad hefðu Rússar bara króað það lið inni í staðinn og eytt því.

Eina leiðin, sem Þjóðverjar hefðu átt til að vinna sigur í stríðinu, hefði falist í því að ráðast inn í Sovétríkin í ágúst 1940 meðan Rauði herinn var í lamasessi og upplausn og helstu og bestu vopn Rússa ekki komin í gagnið.

Forsenda þess hefði verið að hafa innrásaráætlunina "Rauðskegg" tilbúna vorið 1940 sem plan B, ef skjótur sigur ynnist á Vesturvígstöðvunum, þykjast ætla að ráðst inn í Bretland en fara í staðinn í hernað í austurveg. 

En jafnvel Hitler í allri sinni bjarsýni óraði ekki fyrir því hve undraskjótt Frakkar voru lagðir að velli og hann og Von Rundstedt klúðruðu gullnu tækifæri til að eyða að mestu her Breta við Dunkirk.

"Hvað ef" von Stauffenberg hefði tekist að drepa Hitler?  Hvað ef það hefði tekist að drepa hann strax í upphafi stríðsins í bjórkjallaranum í Munchen? Eða í einverju af ótal skiptum, sem slíkt var reynt? 

Meginþunginn í stefnu Hitlers frá fyrsta upphafi ferils hans var ófrávíkanleg og einbeitt þráhyggja hans, sem hann orðaði einfalt: Aldrei aftur 1918!

Aldrei aftur myndu Þjóðverjar semja frið og gefast upp á meðan herir þeirra væru enn utan landamæra þýska ríkisins.

20. júlí 1940 brunuðu brynsveitir Pattons að vísu hraðfari til austur yfir Frakkland, en það var ekki fyrr en tveimur mánuðum seinna sem borgin Trier varð fyrsta þýska borgin, sem komst í hendur Bandamanna.

Samsærirmennirnir þýsku vonuðu margir hverjir að hægt yrði að ná samingum við Bandamenn án þess að beygja sig undir kröfuna um skilyrðislausa uppgjöf.

Þessir bjartsýnismenn áttuðu sig ekki á því að Bandamenn stóðu allir sem einn gallharðir á þessu skilyrði, enda erfitt að uppræta nasismann með rótum á annan hátt.

Japönum voru settir svipaðir skilmálar, meðal annars þeir að keisarinn yrði sviptur völdum.

Raunsæir menn innan Bandaríkjahers lögðust hins vegar gegn því og líka hugmyndinni um að varpa kjarnorkusprengju á Kyoto.

Trúarleg þýðing keisarans og Kyoto var þess eðlis að afleiðingarnar hefðu orðið óheyrilega slæmar.

Því var fallið frá skilyrðinu um afsögn keisarans sem betur fór.  

Ef Hitler hefði verið drepinn þennan dag fyrir 70 árum, hefði hins vegar verið rutt stórri hindrun úr vegi, vegna þess að hver einasti hermaður Þjóðverja hafði svarið honum persónulegan hollustueið og dauði hans hefði því losað þá undan þeim eiði.

Göring og Himmler reyndu í blálok stríðsins vorið 1945 að leita sérsamninga við Vesturveldin.

Það var að sjálfsögðu borin von þá en veltir upp spurningunni um það, að hugsanlega hefðu þeir tekið svipaða afstöðu síðsumars 1944 að Hitler látnum.  En Bandamenn voru einhuga um að enginn sérfriður yrði saminn.

Erfitt er að átta sig á því hvort dráp Hitlers hefði getað stytt styrjöldina og bjargað lífi milljóna manna. Hugsanlega hefði verið hægt að ljúka styrjöldinni í lok janúar 1945, og enginn veit um viðbrögð Görings og Himmlers, - hvort uppreisnarmenn hefðu getað knésett þá nógu snemma.  

Niðurstaðan er sú að miðað við hina óheyrilegu stríðsglæpi nasista hefði aldrei komið neitt annað til greina af hálfu Bandamanna en skilyrðislaus uppgjöf hers Þriðja ríkisins.  

 

Þolinmæði er þörf hjá ungum leikmönnum og þjálfara.

Lið Fram í úrvalsdeild glímir nú við falldrauginn einu sinni enn. Liðið byrjaði að vísu á Íslandsmótinu með því að spila ágætan fótbolta og hafði áður staðið sig vel í Reykjavíkurmótinu. 

En leikmennirnir eru flestir ungir og skortir reynslu. Falldraugurinn er ekki það eina sem er sálrænt áreiti heldur líka það að Fram hampaði bikarmeistaratitli í fyrra, öðrum af stóru titlunum í fyrsta sinn í 20 ár.

Það er alltaf erfitt að fylgja slíku eftir og í raun er ósanngjarnt  að bera saman bikarkeppnina og Íslandsmótið, því að möguleikarnir á að krækja í bikarinn eru miklu meiri en að hampa Íslandsbikarnum, svo miklu færri er leikirnir í bikarkeppninni.

Jafn ungt lið og Framliðið er verður að sýna liðinu og ungum þjálfara þess þolinmæði.

Leikmenn þurfa tíma til að öðlast keppnisreynslu og rétt hugarfar, - kunna að taka mótlæti og vinna úr því.

Það er ekki raunhæft að búast við árangri fyrr en í þriðja Íslandsmóti liðsins.  

Framarar á botninn

Nýtt afrek bandarískra lögfræðinga.

Það er ekki á þá logið, bandarísku lögfræðingana, hvernig þeir geta unnið skaðabótamál með svimandi háum upphæðum þegar um ríkt fólk er að ræða og mannslífið metið á allt að 2400 milljarða króna eða 50% hærri upphæð en árleg þjóðarframleiðsla Íslendinga. 

Fyrir 30 árum tókst bandarískum lögfræðingum að rústa einkaflugvélaiðnaðinum þar í landi með slíkum skaðabótamálum.

Eitt af mörgum dæmum var það þegar auðkýfingur einn hafði ekki fest framsætið, sem hann sat í, nógu vel á sleðanum, og greip í fáti í stýri flugvélarinnar þegar sætið rann aftur á bak með þeim afleiðingum að vélin ofreis og spann í jörðina. Talið var að um vanrækslu framleiðandans hefði verið að ræða með því að vara ekki sérstaklega við því að sætið gæti runnið aftur á bak ef það væri ekki nógu tryggilega fest.

Skaðabótabylgjan gekk svo langt, að ekki var hægt að halda einföld sundlaugarpartí eða garðpartí í Bandaríkjunum nema hver gestur undirritaði heilmikla yfirlýsingu um það að hann kæmi inn á sundlaugarbakkann á eigin ábyrgð og hefði kynnt sér út í hörgul allar aðstæður og hættur á partísvæðinu.

Framleiðendur litlu flugvélanna urðu gjaldþrota vegna svona skaðabótamála og iðnaðurinn hrundi.

Skaðabótamálið gegn tóbaksframleiðandanum lyktar af þessu.

Ég hef út af fyrir sig svosem enga samúð með tóbaksframleiðendum.

Um þá ættu auðvitað að gilda lög til að tryggja að þeir setji aðvörunarmerkingar á sígarettupakkana sem standist þær kröfur sem nánar er tilgreint um í lögum og reglugerðum.

Þau lög ættu að fela það í sér að ef þeir fari ekki eftir þeim, sé þeim refsað þeim fyrir það og jafnvel sviptir leyfi til tóbaksframleiðslu.

Reykingamaðurinn, sem var svona mikils virði, hlýtur að hafa vitað af skaðsemi tóbaksreykinga eftir að þær hafa verið ræddar og kynntar í hálfa öld.

Ég efast um að aðvörunarmerki á pakkanum hefði getað fengið hann til að hætta að reykja, - þekki nógu marga sem geta alls ekki hætt, sama á hverju gengur, svo óviðráðanleg getur nikótínfíknin verið, enda er ekkert fíkniefni talið líkt því eins ávanabindandi og nikótín, ekki einu sinni heróín.  

Þetta mál minnir mig á annað mál.

Nú hefur verið gefinn út alveg nýr og ótrúlega umfangsmikill listi um svo yfirgripsmiklar athuganir á litlum vélum af Cessna gerð, að það gæti endanlega orðið til þess að engin leið sé fyrir einstaklinga að halda slíkum flugvélum úti. Og þar með verði þær líka óseljanlegar. 

"Það er ekki að spyrja að ESB" hefur verið venjulega viðkvæðið hjá þeim sem ég hef sagt frá skrifræðinu hjá EASA, sem er reyndar Flugöryggisstofnun Evrópu allrar en ekki bara ESB.

En listinn yfir hinar nýju og stórkostlegu skoðanir á Cessna flugvélum kemur ekki frá EASA, heldur beint frá hinum bandaríska framleiðanda vélanna.

Að manni læðist sá grunur að ekki sé útilokað, að öðru sinni séu bandarískir lögfræðingar að gera aðför að framleiðendum litlu flugvélanna með sínum mögnuðu skaðabótamálaferlum og að það sé undirrót þess sem er gerast.  

 

 

Ekkja reykingamanns fær háar bætur

Ruglkennd fyrirsögn: "Varað við viðskiptaþvingunum."

Fyrirsagnir frétta, eins og til dæmis þeirri, sem þessi pistill er tengdur við, getur gefið alranga mynd af efni fréttarinnar. 

Þegar ég sá fyrirsögnina án þess að hafa lesið fréttina, hélt ég að einhver sérfræðingur eða áhrifamaður væri að vara Vesturveldin við að beita Rússa viðskiptaþvingunum.

Nei, það er þveröfugt, Vesturveldin eru að vara Rússa við því, að þau muni beita þá viðskiptaþvingunum.

Í fyrirsögn, þar sem sagt er að varað sé við einhverju, felst ósk um að það sem varað er við, sé ekki framkvæmt.

Ef sagt er: Varað er við að fara nálægt einhverju, til  dæmis Sólheimajökli, er merkingin ljós, sú ósk að fólk fari ekki nálægt jöklinum.

Ef við setjum viðskiptaþvinganir inn í staðinn fyrir Sólheimajökul, er varað við því að beita slíkum þvingunum.

Ef hins vegar er sagt: "Rússum hótað viðskiptaþvingunum" er merkingin augljós. Af hverju var fyrirsögnin ekki orðuð þannig?  

Vara við viðskiptaþvingunum

Það er ekki nóg að vona, - það verður að gera eitthvað strax.

Nú er sagt að síðasta haldreipið varðandi einstakt lífríki Mývatns sé að vona að kúluskíturinn og hið einstaka lífríki Mývatns komi aftur. 

En það er ekki nóg að vona þegar fyrir liggur að eftir að djöflast var í vatninu við kísilgúrnám í meira en þrjá áratgui eigi að halda áfram á sömu braut við hvers kyns umsvif við vatnið, auka byggðina við vatnið, fjölga ferðamönnum, auka umferðina og reisa 90 megavatta jarðvarmavirkjun á austurbakka vatnsins.

Það verður að gera eitthvað og það strax. Það þarf að reisa hreinsistöðvar til að hreinsa skólp frá vaxandi byggð og vaxandi umferð fólks og farartækja og það á að slá þegar í stað af allar hugmyndir um að hlamma stórri jarðvarmavirkjun niður á austurbakkann með tilheyrandi brennisteinsvetnsmengun.  

En það er eins og menn yppti bara öxlum og segi: Það eru ekki til neinir peningar og við verðum jú að lifa af landinu og virkja hvar sem því verður við komið. 

Kúluskíturinn í Mývatni er horfinn

Friðarspillar, frekjulið, fífl og glæpahyski.

Þessa dagana hringir síminn hjá okkur snemma að morgni og rífur mann á lappir fyrir allar aldir.

Ísmeygileg en jafnfram ýtin og uppáþrengjandi rödd í símanum kveðst hringja frá besta fyrirtæki á sínu sviði í Flórída og vera umhugað um að afstýra því að skæður tölvuvírusl, sem kominn sé í tölvuna mína, eyðileggi hana. Í fyrirtækinu sé einstæð sérþekking sem geti komið til bjargar, annars tapi ég mikilvægustu gögnum mínum og verði á vonarvöl. 

Maður á sem sagt að trúa því að það sé verið að vinna í fyrirtæki á Flórída klukkan fjögur að nóttu að þarlendum tíma við að vaka yfir tölvunni minni. 

Úthringingum þessara fífla, friðarspilla og frekjuliðs, sem rífur mann upp dag eftir dag og stundar skipulega glæpastarfsemi, á að svara á þann eina hátt að binda enda á samtalið sem allra fyrst.

Allir sem ég hef rætt við um þetta hafa svipaða sögu að segja af kunningjum sínum eða jafnvel þeim sjálfim þannig að hér er um mjög miklar hringingar að ræða til þúsunda fólks.  

Þess vegna er því miður er hætta á því að vegna þess hve úthringingarnar eru yfirgripsmiklar og ná til margra,  takist tölvuhökkurunum að veiða einhvern grandalausan í net sitt.

Eina ráðið gegn því er almenn umræða og þekking á eðli þessarar glæpastarfsemi.  

 

 

 

 

 

Aðeins 6% lægri hæð, - og ofar en lágmarkshæðin.

Nú er allt mögulegt skoðað til að varpa ljósi á það þegar MH17 var skotin niður, meira að segja flughæðin. Flugmennirnir óskuðu eftir 35 þúsund feta hæð en var skipað að fara niður í 33 þúsund. 

33 þúsund fet er ekki nema 6% lægri flughæð en 35 þúsund og þar að auki þúsund fetum yfir þeirri lágmarkshæð sem leyfð var, 32 þúsund fetum.

Þess vegna var ekkert óeðlilgt við það að úthluta MH17 33 þúsund feta flughæð, enda daglegt brauð að þotur fái ekki alveg þá flughæð sem beðið er um.  

Ef komast á að þeirri niðurstöðu að lækkunin hafi verið of mikil er augljóst að 32 þúsund fet voru ekki nógu lág flughæð til að flugvélar gætu verið öruggar gegn flugskeytaárás og að hugsanlega skipti ekki máli hvort flogið var í 33ja þúsund eða 35 þúsund feta hæð eða jafnvel talsvert hærri hæð. 

 Fyrir 63 árum skutu Sovétmenn niður U-2 njósnaflugvél Bandaríkjamanna sem flogið var í 70 þúsund feta hæð með S-75 Dvina flugskeyti en fram að því höfðu Rússar ekki getað smíðað flugskeyti sem drógu svo hátt.

Sovétmenn náðu Gary Powers flugmanni lifandi og flakinu heillegu og atvikið varð til að fyrirhuguðum fundi æðstu manna ríkjanna var aflýst vegna reiði Rússa, einkum vegna þess að Eisenhower þrætti fyrir að þetta hefði verið njósnaflugvél.  

Síðan eru liðin 63 ár, eins og áður sagði, og einhverjar framfarir orðið í flugskeytagerð.

Þótt S-25 hafi verið ofurflugskeyti 1960 ætti það að vera ljóst í ljósi framfara síðan og , að 33 þúsund feta flughæð er hvergi nærri nóg til að komast upp fyrir hættusvæði hernaðarátaka og fljúga í öryggi ef annar hvor stríðsaðilinn eða báðir ráða yfir öflugum flugskeytum. 

Og mörg svipuð atvik á fyrri áratugum sýna, að enn hafa aðstæður á átakasvæðum  ekki verið teknar nægilega föstum tökum til að komast hjá því að svona endurtaki sig.    

Fyrirskipað að lækka flugið

Bara af því að þetta voru útlendingar?

Á hverju ári verða hér banaslys eða örkumlaslys vegna þess að bílbelti voru ekki notuð. Höggvarnarpúðar og önnur öryggisatriði í bílum eru að mestu gagnslaus ef ekki eru notuð belti, því að staðsetning upp uppsetning allra annarra öryggisatriða en beltanna miðast við að þau séu notuð.

Viðburður má teljast ef sagt er frá því skýrt og skorinort í fréttum að meginorsök þessara mörgu slysa sé sú að beltin voru ekki notuð.  Stundum er hægt að lesa á milli línanna þegar sagt er að viðkomandi hafi kastast út úr bílnum.  

Nú bregður hins vegar svo við að það er ekkert verið að skafa utan af þessu. Var það bara af því að þetta voru útlendingar?

Við lifum í heimi þar sem öll fjölmiðlun er komin inn á netið og aðstandendur þeirra sem fórust í bílslysinu í Eldhrauni sjá fréttir um það jafnskjótt og allir aðrir.

Stúlkurnar voru ekki í bílbeltum

Nýtt stig hryðjuverkaógnunar ?

Hafi malasíska farþegaþotan verið skotin niður með flugskeyti af jörðu niðri, markar það nýtt stig hryðjuverkaógnunar í heiminum. 

Strax eftir árásina á Bandaríkin 11. september 2001 var fjallað talsvert um þá möguleika sem glæpamenn eða hryðjuverkamenn ættu til að skjóta niður farþegaþotur, og þá einkum þegar þær væru í í lágri hæð yfir jörðu í aðflugi eða fráflugi við flugvelli.

Ekki er þess að minnast að rætt hafi verið um möguleika á að skjóta niður farþegaþotur í mikilli hæð, en nú virðist komið á daginn að slíkt sé mögulegt ef hryðjuverkamann hafi áþróuð flugskeyti undir höndum.

En nú virðist það vera breytt, að minnsta kosti á þeim landsvæðum sem eru í höndum manna, sem virðist ekkert heilagt, heldur helgi tilganguinn alltaf meðalið, hversu glæpsamlegt  sem það er.  

„Við skutum niður flugvél“