Hið einfalda lifir lengst og best.

Trabantinn sem sagt er frá á mbl.is í dag er dæmi um kosti þess að hlutir séu einfaldir og ódýrir.

Það sem ekki er í bílnum nýjum bilar aldrei sagði Henry Ford á meðan hann tregðaðist við að setja vatns- og bensíndælur í bíla sína.

Þeir sem eiga Trabant þurfa að hafa kerti og platínur við hendina en ekki mikið meira, svo einfaldur er bíllinn og auðvelt að gera við þessa fáu hluti sem bila. 

Yfirbyggingin er úr pappaplasti og ryðgar ekki. Þar með þarf aðeins að passa grindina og annað sem er úr stáli.

Ef ég ætti kost á að krækja í Trabant yrði það Trabant 1991, sem mynd er af hér vinstra megin á síðunni. 

Síðasta framleiðsluárið var hann kominn með umhverfisvæna, sparneytna og trausta, vatnskælda fjórgengis Volkswagenvél og drifbúnað og gormafjöðrun þar að auki.

Hann mengaði því ekki þau býsn sem tvígengisvélin gerir. Hann þekkist einna best á því að loftinntakinu að framan hefur verið breytt og það fært til vinstri á bílnum, væntalega til að passa fyrir vatnskassann. 

Ég tek undir það sem sagt er um endingu þess sem er einfalt, lítið og ódýrt.

Ég ek að jafnaði á enn minni bílum en Trabant sem eru meira en 20 ára gamlir og duga vel.

Suma fékk ég gefins eða fyrir nokkra tugi þúsunda.

Þessir gömlu bílar eru hver með sína sérvisku og þurfa alúð og umhyggju.

51.árs gamall Prinz, sem ég á, var minnsti bíll landsins á sínum tíma og var þá gulur.

Þessi er svartur og mér finnst hann tignarlegur.

Hann er núna táknrænn fyrir það að á okkar tímum er hægt að vera virðulegur  þótt stærðinni sé ekki fyrir að fara.

Prinzinn er reyndar hreinn stássbíll, nánast mubla og því ekki til daglegs brúks nema síður sé.  

Rauði Súkku-Fox jeppinn, sem er minnsti jöklajeppi landsins, er 23ja ára gamall og kostaði aðeins nokkur hundruð þúsund krónur. 

Ég ætla á honum í jeppaferð á Snæfellsnes á laugardag og með Jöklarannsóknarfélaginu um Vatnajökul í lok maí.

Stóri jeppinn fyrir framan hann er líkast til 15 sinnum dýrari og kemst þó ekki nema brot af því sem sá litli kemst. 

Sá litli eyðir helmingi minna og verður orðinn fornbíll eftir tvö ár.

Ég ætti kannski að blogga sérstaklega um Súkkujeppana. Þeir eru alveg þess virði, ekki síður en rússnesku jepparnir GAZ, UAZ og Lada Niva (Sport á Íslandi).  

Trabantinn lifði dauðann af

Ekki fleiri holur við Leirhnjúk !

Efstu tvær myndirnar á þessari bloggsíðu eru teknar af í svonefndu Gjástykki norðan við Kröflu og Leirhnjúk. 

Til að njóta betur hverrar myndar hér á síðunni er hægt að tvísmella á hana og stækka þannig að hún nái yfir allan skjáinn. 

Í Gjástykki er hægt er að standa á einstökum stað, þeim eina í heiminum, þar sem hægt er að ganga um gjá, sem myndaðist við það að meginlandsfleki Ameríku til vinstri á myndinni, færðist frá Evrópuflekanum, hægra megin á myndinni, og sjá hvernig hraun sprautaðist upp úr jörðinni, bæði á ummerkjum og kvikmyndum frá þessum atburði 1984.

Á næstefstu myndinni sést gjáin betur sem hægt er að ganga eftir í átt að hraungosbrunninum kulnaða. Hún er um 3-4 metra djúp.  

Þetta er svæði sem ég vil kenna við "Sköpun jarðar" og láta í friði, en í ráði er að gera það að virkjanasvæði í líkingu við Hellisheiðarsvæðið.  

Og sóknin inn á þetta svæði er þegar hafin eins og sjá má á frétt í Morgunblaðinu í dag og var einnig fjallað um í blaðinu fyrir nokkrum vikum.  

Vítismóar heitir svæðið þar sem nú er verið að bora "við Kröflu" eins og það er kallað og er fyrir sunnan Gjástykki en norðan við Kröflu. 

Þaðan er sóknin hafin inn á svæði, sem kalla má heimsundur.  

Einnig hefur þegar verið borað í Gjástykki.  

Svæðið "Vítismóar"  er skilgreint með gamalli skilgreiningu sem "iðnaðarsvæði" og nær í norðurátt frá núverandi bolholu, sem greint er frá í Mbl í dag, og teygir sig eftir hallandi landi, sem liggur samhliða gossvæðinu frá 1975-84 og blasir við frá því.

Á þriðju mynd að ofan situr ferðafólk í hallanum í Vítismóum og horfir yfir til Leirhnjúks.

Þar sem fólkið situr á að koma virkjanasvæði svipað Hellisheiðarvirkjun.  

Jónína Bjartmarz, þáverandi umhverfisráðherra,  lagði vorið 2007 fram tillögu þar sem lagt var til að ekki yrði borað við Leirhnjúk og Gjástykki nema að vel athuguðu máli og þá eftir ítarlega umfjöllun Alþingis. 

Samt er byrjað á þessu núna og ætlunin að halda áfram.  

Í skýrslum er nefnilega ævinlega talað um að þetta sé "Krafla 2", ekki Leirhnjúkur, þótt þessar holur verði í kallfæri frá hnjúknum.

Ég hvet þá sem skoða þessa síðu til að skoða vel myndirnar tvær næst fyrir neðan myndina af ferðafólkinu.

Efri myndin er tekin að sumarlagi.  

 Hin að vetrarlagi. 

 Til að njóta betur hverrar myndar hér á síðunni er hægt að tvísmella á hana og stækka þannig að hún nái yfir allan skjáinn. 

Þetta er svæði sem ég vil kenna við "Sköpun jarðar" og láta í friði, en í ráði er að gera það að virkjanasvæði í líkingu við Hellisheiðarsvæðið.  

Og sóknin inn á þetta svæði er þegar hafin eins og sjá má á frétt í Morgunblaðinu í dag og var einnig fjallað um í blaðinu fyrir nokkrum vikum.  

Vítismóar heitir svæðið þar sem nú er verið að bora "við Kröflu" eins og það er kallað og er fyrir sunnan Gjástykki en norðan við Kröflu. 

Þaðan er sóknin hafin inn á svæði, sem kalla má heimsundur.  

Einnig hefur þegar verið borað í Gjástykki.  

Svæðið "Vítismóar"  er skilgreint með gamalli skilgreiningu sem "iðnaðarsvæði" og nær í norðurátt frá núverandi bolholu, sem greint er frá í Mbl í dag, og teygir sig eftir hallandi landi, sem liggur samhliða gossvæðinu frá 1975-84 og blasir við frá því.

Ég hvet þá sem skoða þessa síðu til að skoða vel myndirnar tvær næst fyrir neðan myndina af ferðafólkinu.

Efri myndin er tekin að sumarlagi.  

Sést úr austri yfir nýjasta borsvæðið, og næst okkur á myndinni er sprengigígurinn Víti með sínu heiðbláa vatni. 

Slíka gíga má telja á fingrum annarrar handar á Íslandi.

Á barmi hans var boruð hola og viðkvæmum mosagróðri rótað í burtu, unnin veruleg spjöll eins og greinilega sést.

Leirhnjúkurblasir við, hinum megin við um eins kílómetra breiða sléttu, en hérnamegin á sléttunni, milli Vítis og Leirhnjúks, er holan sem nú er veriðað bora.

Myndi slíkt verða leyft við Kerið í Grímsnesi? Eða Víti í Öskju? Eða á Þingvöllum? 

Á vetrarmyndinni næst fyrir neðan sést Víti, ísi lagt, til hægri, en Leirhnjúkur er eins og brúnn blettur ofarlega á myndinni.

Ef þið tvísmellið á myndina sjáið þið vel borsvæðið þar sem nú er verið að bora og afstöðu þess til Leirhnjúks.

Og næst fyrir neðan þessa mynd er önnur, sem tekin er nær.

Sem betur fer er þessi hola uppi á smá hól og þess vegna yrði hægt að slétta yfir borstæðið eftir að búið er að nota holuna.

Aðgerðin er að því leyti til afturkræf og skárri en umrótið sem orðið er við Víti.

En það sama verður ekki hægt að segja um þær holur sem ætlunin er að raða fyrir innan þessa.

Þær verður ekki hægt að bora án mikils róts og þær munu blasa við frá Leirhnjúki, en tvær myndir af því stórmerka svæði eru næst fyrir neðan vetrarmyndirnar. 

Tvær myndir hér næst fyrir ofan sýna hvernig virkjanasvæðið við Kröflu lítur út. Á þeirri efri er horft til suðurs en á þeirri neðri yfir Kröfluvirkjun til norðurs og sést Leirhnjúkur se ljósbrúnt svæði og ber við Gæsafjöll efst á myndinni. Uppi á brekkunni er borhola sem þegar er búið að bora.

Þrjár neðstu myndirnar eru af Leirhnjúkssvæðinu að sumarlagi og vetrarlagi.

Á vetrarmyndinni er einn af fjölmörgum gígum sem þarna mynduðust fyrir aldarfjórðungi.

Hann er eitt af undrunum sem ferðamenn gætu skoðað að vetrarlagi og taka langt fram því landslagi flats snjólendis í Lapplandi sem hundruð þúsunda ferðamanna koma til langt sunnan úr Evrópu til að upplifa fjögur atriði: Myrkur-þögn-kulda-ósnortna náttúru.   

Ég hef oft áður verið að reyna að koma því á framfæri hvaða þýðingu gossvæðið Leirhnjúkur-Gjástykki hefur sem náttúruvætti og er að basla við að gera dýra og stóra mynd um það.

Eins og áður sagði er þetta eina svæðið í heiminum þar sem hægt er að sjá "Sköpun jarðar" á viðlíka hátt.

Á 15 kílómetra löngu svæði gaus í níu eldgosum og eftir stendur einstakt samspil gíga, sprungna, hrauna og kraumandi hverasvæðis. 

Þetta er líka eini staðurinn þar sem alþjóðasamtök um ferðir til mars hafa valið sér æfingasvæði fyrir marsfara framtíðarinnar eftir sérstakar ferðir forráðamannanna samtakanna hingað til lands.

Þetta svæði stendur framar sjálfri Öskju þar sem er líka frægur gígur sem heitir Víti.

Sé svæðið látið í friði gefast tækifæri til að laða að því eins marga eða fáa ferðamenn og við kjósum til eins frægasta staðar á Íslandi, jafnt sumar sem vetur og skapa margfalt fleiri störf en með virkjun.

Myndu Sunnlendingar samþykkja að Kerið í Grímsnesi og allt svæðið umhverfis það breytt í nokkurs konar Hellisheiðarvirkjun Suðurlands?

Eða myndi fréttaflutningur af því verða svipaður og nú tíðkast norðan úr Vítismóum, að ekki séu sýndar neinar afstöðumyndir og aldrei minnst einu orði á eðli staðarins sem taka á í nefið?

Svo er að sjá sem þorri landsmanna vilji ekki vita af því hvað við erum að gera.

Það er nöturleg staðreynd á öld umhverfismála og fjölmiðlunar.

Hálendið norður af Mývatni stendur snjóbreiðum Lapplands langt framar. 

 

 

 

 

 

Bormenn í basli á tvö þúsund metra dýpi

Á vel við.

 Ferdinand Porsche var einn þekktasti bílahönnuður sögunnar og lauk meðal  annars við hönnun VW-Bjöllunnar, sem hafði áður fengið megindrætti sína hjá  NSU. Hann er því talinn faðir þessa vinsælasta bíls allra tíma.

 Eftir stríðið skildu leiðir VW og Porsche-fjölskyldunnar sem hélt áfram með eigin  sportbíl, sem byggður var upp á svipaðan hátt og Bjallan með láréttan loftkælda  boxara-vél afturí.

Porsche 356 varð strax vinsæll og hlaut frægð vegna dálætis kvikmyndaleikarans James Dean á honum sem reyndar kostaði hann lífið.

1963 kom Posche 901 fram, fékk fljótlega nafnið 911 og er í framleiðslu enn í dag með ákaflega svipuðu útliti, trúr uppruna sínum hvað varðar það að vera knúinn af láréttri boxaravél, sem liggur enn það langt fyrir aftan afturhjól að í raun á þessi bíll að vera óökuhæfur sem hraðskreiður sportbíll.

En þvert á móti hefur Porsche 911 staðið af sér allt mótlæti og hefur fyrir löngu skipað sér á stall fyrir ofan og utan alla aðra sportbíla.

Þegar hætt var að framleiða Bjölluna í Þýskalandi seint á áttunda áratugnum vegna þess að hún væri orðin úrelt, drógu eigendur Porsche sömu ályktun og komu með tvo arftaka, Porsche 914 og Porsche 928.

 Skemmst er frá því að segja að ómögulegt reyndist að drepa  Porsche 911. Ég minnist þess hve eftirminnilegt það var þegar    við bræðurnir Jón og ég kepptum í heimsmeistarakeppninni í ralli  í Svíþjóð 1981 að fylgjst með hinum frábæra sænska ökumanni  Per Eklund fara á kostum á Porsche 911 bíl sínum.

 Hann var að verða of seinn til að mæta á eina sérleiðina, sem    var á ísi á ánni Klarelvi í heimabæ hans, Arvika, og þaut á leið til  keppnisstaðarins fram úr okkur í venjulegri bæjarumferð langt  yfir leyfilegum hraða.

 Lögreglan leit bara í aðra átt og  Eklund  komst að rásmarkinu á  síðustu stundu.

Hann var elskaður af bæjarbúum og auglýsti Porsche 911 með afrekum sínum.

Porsche 911 er enn í fremsta flokki varðandi aksturseiginleika og sjarma.

Hann hefur verið endurbættur stöðugt og nú er vélin orðin vatnskæld.

Bíllinn og er gott dæmi um lygilega hæfni hönnuða og tæknimanna verksmiðjanna því það er nær óskiljanlegt hvernig þeim tekst að upphefja lögmál um lengd milli hjóla, þyngdardreifingu og aksturseiginleika með því að framleiða enn þennan afburða bíl áratugum eftir að allir aðrir gáfust upp á rassvélarbílum.

Volkswagen og Ferdinand Porsche voru samlokur við fæðingu Bjöllunnar og nú er Porsche loksins kominn aftur heim.  

 

Porsche og VW sameinast