Biðlað til Lilju?

Lilja Mósesdóttir vakti fyrst athygli á fyrsta eða öðrum borgarafundinum í Iðnó, en þeir fundir voru liður í aðdraganda Búsáhaldabyltingarinnar.

Þar varaði hún eindregið gegn því að leitað yrði til AGS og hefur haldið sig við það síðan. Á þessum tíma var nafnið Lilja Mósesdóttir eitt af nýju nöfnunum, sem fólk tengdi eðlilega við "byltinguna" en ekki einhvern af fjórflokkunum. 

Þessar vikur sýndist því líklegast að ef hún færi í framboð yrði það fyrir þá hreyfingu, sem þá var í mótun og tók loks á sig mynd Borgarahreyfingarinnar. 

Kannski hefði hún gert það ef gengið hefði betur að koma þeirri hreyfingu á koppinn, en á ákveðnum tímapunkti orðið að velja á milli tveggja kosta: Að leita eftir framboði fyrir VG áður en það yrði of seint eða að bíða í óvissu eftir því hvort tækist að koma á fót framboði Borgarahreyfinginarinnar. 

Ef þetta snerist um það að taka þann kost sem var líklegri til að skila henni áfram, er skiljanlegt að hún veldi VG. 

Þráinn Bertelsson ákvað að fara fram og reyndi í tíma fyrir sér hjá Framsóknarflokknum en eftir slakt gengi þar stökk hann um borð hjá Borgarahreyfingunni. 

Það hjálpaði til við ákvörðun Lilju að um þessar mundir mæltu Steingrímur J. Sigfússon og fleiri í VG á móti því að leitað yrði til AGS en síðar sneri Steingrímur við blaðinu og sagðist skipta um skoðun við nánari athugun.

Lilja hefur hins vegar haldið sínu striki, - samþykkti þó að styðja ríkisstjórn sem gekk til samvinnu við AGS, - en heldur þó til streitu andófinu gegn samvinnunni við AGS. 

Af vinsamlegum ummælum Þórs Saari í hennar garð má ráða að Hreyfingin sé að biðla til Lilju um að hafa vistaskipti. 

Myndi í því felast að hafa skipti "á sléttu" ef svo má að orði komast, með því að fá Lilju frá VG yfir í Hreyfinguna í stað Þráins Bertelssonar. 

Það sem helst gæti hamlað vistaskiptum Lilju er það að hana ói við þeim kosti, sem myndi blasa við ef stjórnin veiklast of mikið, - að það gæti kallað fram ríkisstjórn með annað yfirbragð en "vinstri stjórn." 

„VG gera allt til að losna við Lilju“

Svipað fyrirbæri og spillingarkönnunin ?

Það er vafalaust rétt að á Norðurlöndum sé hvað mest lýðræði í heiminum. Svipað á áreiðanlega við um spillingu. Því miður var það svo að Ísland var sett efst á blað hvað litla spillingu snerti einmitt þegar hún var einna mest hér.

Huga má að því hvort allar tegundir lýðræðis séu hér svo ágætar að við eigum skilið að vera í næstefsta sæti.

Þegar vélað er um varðveislu náttúruverðmæta og ákveðið, eins og hér hefur verið gert og er enn verið að gera, að valda að ásettu ráði einhverjum stórfelldustu óafturkræfu umhverfisspjöllum, sem hægt er að framkvæma, er yfirgnæfandi meirihluti þeirra, sem það snertir, ófæddur. 

Í löggjöf hinna Norðurlandanna eru stjórnarskrárákvæði sem tryggja auknar kröfur til málsmeðferðar þegar svona stendur á. 

Ekkert slíkt ákvæði er í íslenskri stjórnarskrá, ákvæði sem snertir jafnrétti kynslóðanna og lýðræði, sem reiknar með kjósendum framtíðarinnar. 

Ég efast um að hin erlenda könnun, sem nú er vitnað til, um lýðræði og jafnrétti, taki þetta með í reikninginn. Ákvæði af þessu tagi eru meira að segja í stjórnarskrám þeirra Austur-Evrópulanda, sem hafa tekið helstu ákvæði Evrópuréttar upp í lög sín. 

Þetta voru mestu umhverfissóðar álfunnar á meðan kommúniskt alræði ríkti þar og hafa nú skotið okkur ref fyrir rass í þessu tilliti. 

Lýðræðið mest á Norðurlöndum

Dæmi um hagstætt veðurfar.

Fyrirsögnin "þæfingur á Klettshálsi" er dæmi um það, hvað veðurfar hefur í raun verið hagstætt á landinu síðustu mánuði ársins, ekkert síður en aðra hluta þess.

Í því árferði sem miðað er við í samanburði, á árunum 1960-95, hefði það þótt frétt að það væri ekki fyrr en undir árslok sem færð versnaði á  fjallvegum á norðanverðu landinu. 

Aðeins tvisvar hefur snjóað að einhverju marki í allt haust, og þá aðeins á norðanverðu landinu. 

Syðra hefur í raun verið einmuna tíð og að sumu leyti jafnvel of góð, því að lítil úrkoma hefur gert það að verkum að Rauðavatn hefur nær horfið, lækkað hefur stórlega í Kleifarvatni og áin Kaldá fyrir sunnan Hafnarfjörð, sem runnið hefur öldum saman rétt við Kaldársel, hefur ekki sést. Er mikill sjónarsviptir að Kaldá, sem er einhvert merkilegasta vatnsfall landsins og efni í sérstakan bloggpistil.

Þæfingur á Klettshálsi