Mistök Eiðs Smára að fara til Mónakó?

Sú spurning vaknar eftir góða innkomu Eiðs Smára Guðjohnsens í ensku knattspyrnuna hvort hann hafi gert mistök með því að fara frá Barcelona yfir til Mónakó. Hann á greinilega miklu fremur heima í ensku knattspyrnunni en nokkurs staðar annars staðar og bölvað vesen fyrir hann að bera búinn að tjóðra sig við þá frönsku.

"Það er ekki hægt að berja fólk til ásta" sagði faðir minn heitinn stundum og líklega hvorki gott fyrir Eið eða Mónakó að hann fari þangað aftur. 

En þeir feðgar, hann og Arnór, búa yfir góðri reynslu í þessum "bísness" og verða þá bara að vinna sig út úr þessu ástandi. 

Mónakó vill fá Eið Smára til baka

Stysta leiðin.

Nú er komin reynsla á það hvaða áhrif það hafi á þverár Krossár að hraun steypist ofan í þær. Hún sýnir að ekki er hætta á að þær vaxi svo að veruleg vandræði verið af eða meiri en af vatnavöxtum vegna mikils úrhellis á sumrin.

Gönguleiðin þarna upp er mun styttri en leiðin upp Fimmvörðuháls að sunnan og fyrir þá, sem eiga sæmilega jeppa, er stytsta leiðin úr Reykjavík einfaldlega að fara á þeim austur að heppilegri gönguleið upp hálsinn að norðanverðu. 

Spáð er eindreginni norðanátt alveg fram að páskahelgi og þess vegna er engin hætta á gosefnum þarna.

Í þessum efnum mun reynast betur að segja ekki "nei, nei, nei," heldur "já, ef" og fylgja síðan vel fram skilyrðum leyfis og standa þarna góða vakt eins og verið hefur aðalsmerki þeirra sem hafa veitt ómetanlega aðstoð og leiðbeiningar vegna þessa goss. 

Margir komnir í Þórsmörk

Magnaðar breytingar á gígnum.

Ég var að koma úr ferð að gosstöðvunum á Fimmvörðuhálsi og grauta í afrakstrinum. 

Um leið og byrjaði að lægja klukkan fimm í gær var lagt upp frá Sólheimahjáleigu.

Myndirnar sem eiga að fylgja þessum pistli verða nokkurn veginn í réttri tímaröð.

Það tekur tíma að færa þær inn á síðuna og því koma þær hægt og bítandi.

Raunar er einhver óvenjuleg tregða núna og sendi ég því pistilinn út en set myndirnar inn síðar, - verð að fara að halla mér. 

Ég fór í þetta sinn einn á einhverjum ódýrasta jöklajeppa landsins, litlum Geo Tracker (Suzuki Vitara, stuttur) blæjubíl, sem er svo léttur (1220 kíló) að á 35 tommu dekkjum hefur hann sama flot á snjónum eða jafnvel betra en stóru drekarnir, sem ég var í samfloti með. 

Undi sér best fljótandi á snjóþekjunni utan við djúpu hjólförin eftir stóru jeppana.  

Í leiðangrinum voru þrír góðir Moggamenn, Ragnar Axelsson, Pétur Blöndal og Árni Johnsen.

Á leiðinni var útsýnið stórkostlegt þegar komið var vestur af Goðabungu með gosstöðvarnar framundan í vestri og Goðaland, Þórsmörk, Almenninga, krýnd af Tindfjallajökli.

Ekki var útsýnið síðara yfir hinn hrikalega krika í vestanverðum Mýrdalsjökli með  Emstrur í norðri.   

Ekki brugðust jarðeldasýningar nýja hraunfossins, sem fellur niður í Hraunagil og gígsins, sem hefur breyst alveg ótrúlega mikið síðan ég sá hann síðast á föstudaginn var.

Þá sneri op hans í suður og hraunáin féll í austur, en nú er hann búinn að hlaða svo miklu hrauni upp að straumar renna nú í norður og norðvestur.

Væntanlega munu myndir RAX prýða Morgunblaðið í fyrramálið og næstu daga, en sjálfur náði ég góðum kvikmyndum og ljósmyndum af hraunfossinum og gjósandi gígnum í ljósaskiptunum.

Margt var um manninn á gosstöðvunum og nú er gósentíð hjá ferðaþjónustufólkinu.

Ferð með jeppa eða stórum fjallabíl á gosstöðvarnar getur kostað frá 15 þúsund krónum og allt upp í 40-50 þúsund krónur á mann fyrir útlendingana, sem eru tilbúnir að borga mikið fyrir upplifun, sem þeim býðst ekki nema einu sinni á ævinni.  

 

Gosórói er aftur að vaxa