Hinir nýju möguleikar farsímans.

Farsíminn var næsta einfalt tæki þegar hann kom fyrst fram. Þetta var stórt og þungt tæki í tösku, sem gerði mann skakkan þegar maður bar þennan hlunk.

Margir gerðu grín að því þegar ég var að rogast með þetta daginn út og daginn inn, en það er löngu liðin tíð. 

Smám saman eru skilin á milli farsíma, tölvu, ljósmyndavélar. hljóðupptökuvélar og kvikmyndatökuvélar að þurrkast út. 

Heilu kvikmyndirnar eru teknar á ljósmyndavélar og bestu snjallsímarnir eru með myndavélar, sem ná allt að 12 milljón pixlum í ljósmyndatöku. 

Þegar farsíminn er nothæfur til allra fyrrnefndra verkefna er það ekkert annað en bylting sem skilar til dæmis auknu öryggi og sönnunarmöguleikum eins og fréttinn um einelta nemandann ber með sér, en líka miklum möguleikum til að njósna og "stela" efni. 

Jákvæðu hliðarnar eru auðvitað yfirþyrmandi svo að gallarnir verða að smámunum. 

Tók mynd af einelti kennarans

Lennon var líka óánægður.

Það er misjafnt hvernig fólki líkar við verk sín þegar frá líður, allt frá því að vera ánægður með hluta þeirra, eins og Coppola með Godfathermyndirnar til þess að hafa viljað gera allt upp á nýtt eða óska þess að því væri hent frekar en að reyna að lappa upp á það.

Álit Coppola kemur á óvart. Godfathermyndirnar þykja einhver besti "þríleikur" kvikmyndasögunnar. 

John Lennon var spurður að því skömmu áður en hann var myrtur, hvað augum hann liti verk Bítlanna þegar litið var til baka. 

"Ef ég gæti komið því til leiðar, myndi ég vilja taka allt sem við spiluðum og sungum upp á nýtt frá grunni", svaraði Lennon. 

"Þó ekki Strawberry fields forever?" spurði fjölmiðlamaðurinn. 

"Jú, sérstaklega Strawberry fields forever" svaraði Lennon. 

Fyrsta heimildamyndin í lit í fullri lengd, sem ég gerði, hét "Eyðibyggð" og fjallaði um Hornstrandir eins og þær voru um 1980. 

Í myndinni sást aldrei lifandi maður nema að einu sinni sáust tær á liggjandi manni á brún Hornbjargs til að segja frá ævintýri fóstbræðranna Þormóðs Kolbrúnarskálds og Þorgeirs Hávarssonar. 

Í myndinni voru myndskreytt tvö morð, sem framin voru á Hornströndum, í annað skiptið fylgst með eltingarleik morðingjans og fórnarlambsins alla leið niður á morðstaðinn í fjörunni i Rekavík bak Látur og í hinu atriðinu var fylgst með bóndanum á Höfn í Hornvík, þegar hann var við slátt á túninu þar og draugurinn Hafnar-Skotta réðist á hann og skar hann á háls með ljánum. 

Í hvorugt skiptið sást mannvera, - aðeins hljóð og hreyfing á mynd voru notuð auk sterkasta myndmiðilsins, ímyndunarafls áhorfandans, sem oft er vanmetið.

Ekki sást heldur mannvera þegar horft var á banabeð berklaveiks unglings með berklahryglu. 

Þetta átti að minni hálfu að undirstrika að þetta væri eyðibyggð, - allt fólk á bak og burt og því væri eyðibyggðin skoðuð með augum fuglsins sem þar væri nú hinn eini kóngur í ríki sínu.

Af misskildum sparnaðarástæðum var þessi mynd tekin á afar lélega "pósitíva" filmu, sem var ætluð fyrir hráar fréttir, ekki heimildamyndir. Til lengri tíma litið varð hún dýrari en ef hún hefði verið tekin á "negativa" filmu. 

Ég reyndi að snyrta þessa mynd og laga í hitteðfyrra þegar hún var sett inn í Stikluþáttaröðina og komst þá að þeirri niðustöðu að það yrði að taka hana alla upp á nýtt, nákvæmlega eins, skot fyrir skot, á myndform með viðunandi gæðum.

Hins vegar ætti ekki að hrófla við svo miklu sem sekúndu af hljóð og tónlist í myndinni.

Mjög erfitt yrði að taka sumar loftmyndirnar. Til dæmis er eitt af löngu skotunum þannig, að flogið er rétt yfir spegilsléttu yfirborði sjávarins í Lónafirði þannig að engum dettur í hug annað en að siglt sé á hraðbáti.  

Einnig yrði ekki hlaupið að því að hitta á þannig þokulag við Hornbjarg að hægt yrði að skrúfa sig upp frá fjöruborði í gormhringjum í gegnum gat á þokuhulunni þangað til komið var upp fyrir Kálfatind. 

Auðvitað verður þetta aldrei gert. En það kostar ekki neitt að láta sig dreyma. 

 

Annar hluti Godfather „mistök“

Landgræðsla íslenskrar menningar.

Hvorki tunga lands okkar né gróður fá staðist við óblíðar aðstæður ef ekki er stundað ræktunar- og varnarstarf sem miðar að viðhaldi þeirra og vexti.

Landgræðsla Íslands hefur fengið margs kyns viðurkenningu frá erlendum þjóðum fyrir það merka þjóðþrifastarf sem hún hefur unnið, vegna þess að það hefur sýnt að ná má árangri víðar með því að nota þær aðferðir sem hér hafa reynst vel.

Þett hefur reynst Landgræðslunni og okkur mikivægt til að standa enn betur varðstöðuna og við að þróa nýjar aðferðir til þess að ná árangri, svo sem með alþjóðlegum landgræðsluskóla. 

Nú hafa Vigdís Finnbogadóttir og stofnun hennar fengið svipaða viðurkenningu og er það mikið gleðiefni.

Það má heyra þær úrtöluraddir sem telja það búrahátt og heimóttarskap að rækta tungumál, sem fáir tali, og að nær sé að steypa öllum tungumálum heims saman í eitt og afleggja "úrelt" tungumál. 

Sýna beri víðsýni í stað þess að horfa inn á við eins og gamalt afdalafólk, sem loki sig af og einangri sig með úrkynjað mál. 

Það skondna við þennan málflutning er það að herma fákunnáttu og þröngsýni upp á fólk eins og Vigdísi Finnbogadóttur og Eið Guðnason, sem bæði eru afar vel að sér í erlendum tungumálum og hafa starfað í mörgum löndum og öðlast við það víðari sjóndeildarhring en flestir aðrir. 

Það er menningarrækt fólgin í því að hlúa að og styrkja hinar litskrúðugu þjóðtungur heimsins og virða þau miklu verðmæti sem þær hafa skapað. 

Þörf málræktar hér heima blasir daglega við. Ég leit til dæmis rétt áðan í blað og sá í fyrirsögn í dagblaði að fyrirbrigðið kýr var kallað kú. 

Og í hádegisfréttum á Bylgjunni nýlega var hvað eftir annað talað um að menn hefðu skotið ær Björns Bjarnasonar, en síðar í fréttinni kom í ljós að þetta var aðeins ein ær en ekki margar, og að gangnamenn höfðu skotið á Björns. 

Þannig blása stormar um íslenskt mál og fleiri þjóðtungur sem eiga í vök að verjast fyrir ágangi andvaraleysis og ofdekurs á aðeins einu tungumáli, ensku. 

Í útvarpsþætti í gær gat þáttastjórnandinn ómögulega kallað Emmyverðlaunin því nafni, heldur þurfti endilega að sýna hvað hann væri klár í ensku og sagði með alveg sérstaklega ýktri áherslu á síðasta atkvæðinu: "Emmy awards".  Ekki nógu fínt að segja Emmyverðlaun.

Skömmu síðar kom hann þó upp um kunnáttuskort sinn í ensku þegar hann bar vitlaust fram nafn ensku borgarinnar Norwich og sagði "Norrvidds" í stað þess að bera það rétt fram: "Norids" eins og gert er þar í landi. 

Þetta samsvaraði því að bera nafn borgarinnar New York fram: Nevjork. 

 

 

 

 

Fær vottun UNESCO