Skemmtilegur bíll með breska fánann.

Bíllinn á myndinni, sem fylgir frétt á mbl.is um fögnuð Brexit-sinna sem blandin er óvissu um það, hvað muni breytast, er skemmtilega valinn. 

Ástæðurnar fyrir því geta verið afar margvíslegar, svo sem það hvort þetta geti verið táknum það, að mjór sé mikils vísir, eða að saga bílsins sé ekki beinlínis bresk, heldur þvert á móti. 

Hann heitir Isetta, var upphaflega ítölsk uppfinning og smíð en varð svo vinsæll, að BMW verksmiðjurnar fengu leyfi til að selja hann á síðari hluta sjötta áratugarins og fram yfir 1960. 

Bretar kræktu sér líka í leyfi og seldu sína útgáfu.  Þetta er tveggja sæta örbíll með 295 cc eins strokks loftkældum fjórgengis vélhjólshreyfli. Gengið er inn og út úr bílnum að framan, já, að framan, eins og sést á myndinni, og það eru engar dyr á hliðunum. 

Fyrir bragðið er hægt að leggja honum þversum við gangstétt og ganga beint upp á gangstéttina. 

Og af því að engar dyr eru á hliðunum, geta fjórir svona bílar verið þversum í einu stæði.  

Nú stendur yfir tilraun til að endurvekja þessa hönnun á svipuðum rafknúnum bíl, sem heitir Microlino, nær yfir 90 km hraða og er með meira en 100 km drægni.  

Tafir hafa orðið á framleiðslu vegna deilna málaferla um framleiðslu nær alveg eins bíls, sem ber heitið Carolino. 

Brexit: Hvað er breytt?

Jarðskorpan er í hrinum að bregðast við stanslausu og jöfnu landrisi.

Til þess að átta sig á þvi sem Kristín Jónsdóttir á Veðurstofu Íslands var að segja í miðnæturfréttum á RÚV varðandi það að skjálftasvæðið við Þorbjörn væri að "bregðast við landrisi" er rétt að hafa í huga, að þegar litið er yfir línurit yfir skjálftana undanfarna viku, sést, að það dró mjög úr bæði tíðni þeirra og stærð síðustu daga. 

Í dag var síðan greint frá því að á þessu rólega skjálftatímabili hefði samtals landris engu að síður aukist úr þremur sentimetrum í fjóra. Einnig sést á jarðskjálftalínuriti, að hrinan er að baki, en um allan sjó á svæðinu frá Eldey til Vestmannaeyja eru nokkrir skjálftar. 

Skjálftahrinan nú gæti því verið svipaðs eðlis og hrinan fyrir viku, og í framhaldinu gætu því áhrif landriss af völdum kvikusöfnunar falist í því skjálftahrinum og rólegri tímabilum á víxl á meðan landrisið heldur stöðugt áfram. 

P.S. klukkan 15:07 segir á vef Veðurstofunnar að landrisið (og þar með skjálftarnir) stafi líklega "af kvikuinnskoti á 3-9 km dýpi rétt vestan við Þorbjörn."

Fyrr hefur það verið rakið hér á síðunni, hvernig alls fjórtán ristímabil urðu við Kröflu í Kröflueldum 1975, þar sem í fimm þeirra varð ekkert úr eldgosi, heldur fann kvikan sér lárétta leið neðanjarðar og hljóp frá Leirhnúki, sem var hliðstæður Þorbirni nú, annað hvort í suður eða norður. 

Ekkert gos varð sunnan Leirhnjúks en fyrsta gosið var norðan í hnjúknum og hin átta fyrir norða og norðaustan hann. 

Nú getur spurningin verið hvort og þá hvert kvikan gæti hlaupið og þess vegna allt eins komið upp á hinu sprungna svæði í gegnum Eldvörp, t. d. beint yfir staðnum, þar sem kvikuinnskotið er nú. 

Á loftmyndinni er horft yfir Eldvörp úr suðri og norður eftir sprungusvæðinu í átt til Svartsengis, sem er með gufumökk sinn undir Sýlingarfelli, efst fyrir miðri mynd, vinstra megin við Þorbjarnarfell. Á svæðinu milli Eldvarpa er hið hugsanlega "kvikuinnskot."

En í öll skiptin í Kröflueldum, sem kvikan fann sér leið, annað hvort lárétt eða lóðrétt, seig landið á ný, en byrjaði síðana að rísa aftur og náði þá venjulega meiri hæð en í fyrst rishrinu á undan. 

Þessar hrinur stóðu allan tímann, sem eldarnir entust, í tæp níu ár. 

Á þeim árum mældist mikið landrek og stórar gjár mynduðust þangað svæðið allt var komið í jafnvægi á ný. Milli Mývatnselda og Kröfluelda liðu 150 ár, og hugsanlega munu einhverjar aldir líða, þar til ballið á þessu svæði byrjar á ný. 

Hefði ekki sofið þann stærsta af sér