Ísland í dag; þúsundir bíla fastir, ekkert hjól á ferð.

Myndin, sem fylgir viðtengri frétt í dag af umferðaröngþveiti á Vesturlandsvegi nú síðdegis, segir meira en mörg þúsund orð um umferðarmálin hjá okkur. 

Bílateppan er aðeins hluti af margfallt stærri teppu, þar sem þúsundir bíla komast ekki fetið. 

Þannig vill til, að síðuhafi á oft leið um þetta svæði þvers og kruss - á hjóli, oftast rafreiðhjóli, en einnig rafknúnu léttbifhjóli í bland, og einstaka sinnum á 125 cc léttbifhjóli. 

Ef grannt er skoðað á þessari mynd, sést auð vegöxl yst hægra megin sem liggur meðfram bílaakstursbrautinni. 

En ekkert einasta hjól sést þar þótt rýmið ætti að vera nóg, því að yfirborðið er af öllu tagi, mismunandi slitið malbik og gróf möl á víxl.  

Mótbárur þess efnis að ekkert tilefni sé til að nota hjól á þessu svæði eru fyrir löngu orðnar úreltar, því að ný og fjölmenn hverfi eru þarna beggja vegna.   

Í ástandi eins og oft verður þarna, myndi það létta á umferðarþunga hinna fyrirferðarmiklu bíla, ef vélhjólum væri veitt brautargengi, sem tækju við hluta af umferðrþunganum og væru þar að auki langfljótust í gegn.  

Þetta má sjá víða erlendis, en það "Ísland í dag" sem sést á þessari mynd virðist ætla að varða óumbreytanlegt. 

Miklar tafir vegna framkvæmda og umferðarslyss

Engin gögn benda enn til rangrar niðurstöðu talningar númer tvö í Borgarnesi.

Talningarmálið í Norðvesturkjördæmi á sér nokkrar hliðstæður hér á landi og erlendis hvað  snertir það að kosning hafi ekki verið ógilt þótt skort hafi á að öllum framkvæmdaatriði hafi verið rétt framkvæmt upp á punkt og prik. 

Hafa tvö þeirra verið nefnd áður hér á síðunni, úrskurður stjórnlagadómstóls í Þýskalandi og úrskurður varðandi mistök vegna kjördæmamarka vestast í Reykavík. 

Í báðum tilvikum var farið vandlega yfir öll gögn og það fundið út, að misfellurnar hefðu engin áhrif haft á úrslit kosninganna. 

Í þýska dæminu höfðu misfellurnar viðgengist í mörgum kosningum, en niðurstaða dómstólsins varð að láta úrslit allra kosninganna standa en beita hins vegar viðurlögum í formi sekta og fyrirskipunum um breytingar á framkvæmdinni framvegis. 

Það er hins vegar ágætt að kært sé í svona tilfellum, svo að hægt sé að fara sem best ofan í saumana á svona málum og sjá, hvort misræmi verði á milli dómstóla í málunum. 

Í Borgarnesmálinu eru fyrir hendi næg gögn, svo sem eftirlitsmyndavélar og vitnisburðir, endurtalning og væntanlega yfirferð yfir ógild atkvæði,  til þess að sýna, hvort útkoman eftir endurtalninguna hafi verið rétt  

 

Ekki hægt að styðjast við tölur „út frá lögbroti“

Aðalvandinn er veldisvaxandi neysla og orkubruðl.

Það hefur blasað við jarðarbúum að megkn áskorun og vandi 21. aldarinnar er ásókn í helstu auðlindir jarðar, sem eru óendurnýjanlegar. 

Og það sem verra er, ásóknin og neysluvöxturinn er í í veldisvexti. 

Allt virðist snúast um að hver þjóð fyrir sig finni einhverja þá leið til að búa til tölur, sem hróflar sem allra minnst við því lífsnauðsynlega meginmarkmiði að minnka neyslu. 

Í löndum þar sem engin fólkfjölgun hefur verið síðustu áratugi halda neyslan og orkunotkunin samt áfram. 

Erlendum áhrifamönnum er að sjálfsögðu sýnd Hellisheiðarvirkjun og Carbonfix, en þess í engu getið að orkuöflunin á vírkjanasvæðinu er hreinasta qog niðurdælingin er ennþá aðeins örlítið brot af því sem þarf. 

Mest allt talið að undanförnu hefur snúist um það sem höfuðnauðsyh að auka bruðlið með orkuna, ef ekki með stórfelldum virkjunum, heldur líka með tröllslegum sæstrengjaframkvæmdum. 

Dæmi um það þegar talað er um að það sé örstutt leið frá Íslandi til Grænlands, en ekki haft fyrir því að skoða leið sæstrengs þá leið, sem er er næstum þrisvar sinnum lengri frá Suðurnesjum til Narsassuaq heldur en frá Hornafirði til Færeyja.  

Aðalvandinn er veldisvaxandi neysla.

Það hefur blasað við jarðarbúum að megkn áskorun og vandi 21. aldarinnar er ásókn í helstu auðlindir jarðar, sem eru óendurnýjanlegar. 

Og það sem verra er, ásóknin og neysluvöxturinn er í í veldisvexti. 

Allt virðist snúast um að hver þjóð fyrir sig finni einhverja þá leið til að búa til tölur, sem hróflar sem allra minnst við því lífsnauðsynlega meginmarkmiði að minnka neyslu. 

Erlendum áhrifamönnum er að sjálfsögðu sýnd Hellisheiðarvirkjun og Carbonfix, en þess í engu getið að orkuöflunin á vírkjanasvæðinu er hreinasta qog niðurdælingin er ennþá aðeins örlítið brot af því sem þarf. 

Mest allt talið að undanförnu hefur snúist um það sem höfuðnauðsyh að auka bruðlið með orkuna, ef ekki með stórfelldum virkjunum, heldur líka með tröllslegum sæstrengjaframkvæmdum. 

Dæmi um það þegar talað er um að það sé örstutt leið frá Íslandi til Grænlands, en ekki haft fyrir því að skoða leið sæstrengs þá leið, sem er er næstum þrisvar sinnum lengri frá Suðurnesjum til Narsassuaq heldur en frá Hornafirði til Færeyja.  

Áætlanir þjóða um útblástur langt yfir markmiðum