Rafreiðhjól á negldum dekkjum hefur reynst öruggast í hálkunni.

Síðuhafi hefur í tæp sjö ár notað negld dekk á rafreiðhjólinu Náttfara með svo góðum árangri, að komið hafa dagar þar sem þetta 30 kílóa reiðhjól var með lang öruggasta gripið í því færi, sem þá var. 

Mestu munar um það, hve mjóg og löng gjörðin er, þannig að með hjálp gróinnar reynslu frá æskuárum er stýring hjólsins sérlega auðveld og stöðugleiki og rásfesta oft lygileg.  

Mótbárur gegn notkun negldra dekkja á bílum eiga ekki við á svona léttum hjólum, sem vega með knapa aðeins um 5 prósent af þunga myndarlegs rafbíls með farþega. 

Þar að auki eru hjólin að mestu notuð á hjóla- og göngustígum í stað þess að vera á götunum sjálfum. 

Á samgöngutækjum síðuhafa eru tvö léttbifhjól, sem líka er hægt að negla, en er bæði dýrara og gefur ekki jafn mikinn stöðugleika og rásfestu og rafreiðhjóladekkin. 

Þegar svo ber undir að nota þurfi stærra rafknúið tæki er tveggja sæta rafbíll, umhverfistvænsti bíll landsins, með 70 prósent þungans á drifhjólunum að aftan, tiltækur, og er með nógu mikilli veghæð og drifgetu á ónegldum hjólbörðum.   

Allar rafskúturnar negldar

Hefur blasað við í áratugi.

Sú tala, að nagladekk slíti götunum minnst 20 sinnum meira en önnur, sem nú er birt, hefur í raun blasað við borgarbúum í áratugi tvisvar sinnum á hverju ári. 

Ef fólk verður duglegt við að taka skipta nagladekkjunum út nú í vetrarlok minnkrar svipryksmyndunin og þar með slitið svo hratt, að þeir sem aka til dæmis í austanverðri borg, verða þess varir á mjög áberandi hátt; allt í einu verða ökutæki ekki löðrandi í tjöru að framanverðu. 

Og síðan kemur breytingin í hina áttina alveg lygilega hratt þegar nagladekkin eru sett á í vetrarbyrjun. 

Í öllum tölum um meira grip nagladekkjanna en hinna er aldrei mælt né minnst á hve hemlunar- og gripgeta minnkar mikið yf8r allan ökutækjaflotann við það að bæði gatnakerfið og bílarnir verða löörandi í sleipri tjörunni þegar votviðri er. 

Í slíkum skilyrðum vex slysa- og árekstrartíðni. Gott dæmi er það þegar jöklabílstjórar stansa á leið sinni til fjalla út af malbikaða vegakerfinu. 

Þá er stansað og tjaran hreinsuð af dekkjunum með tjöruhreinsi til þess að auka grip hinna tjörulöðruðu dekkja.  

Í viðtengdri frétt er því lýst ágætlega hve mikill eltingaleikur við skottið á sér er í gangi hjá þeim borgarstarfsmönnum, sem reyna að minnka slit og svifryk á gatnakerfinu. 

Síðuhafi hefur prófað það undanfarna vetur að vera á ónegldum góðum vetrardekkjum á veturna og aldrei lent í neinum vandræðum.  

Þótt viðurkennt sé að fyrir suma, sem þurfa að aka út frá borginni geti negld dekk verið nauðsynleg í vissum aðstæðum, hefur lengi legið fyrir, að notkun negldra dekkja innan borgar er að mestu óþörf. 

 

Nánast vonlaust að sópa á nagla­dekkja­tíma­bili

Margt hefur verið einstakt hjá Pútín.

Þegar Rússland segir nú skilið við Evrópuráðið sem er sérstök stofnun og í tengslum við Mannréttindadómstól Evrópu, kemur fram að á þessum aðildartíma sínum hefur ekkert land í Evrópu komist með tærnar þar sem Rússar hafa haft hælana í málsóknum vegna mannréttinda.  

Ef rétt var heyrt og munað eru mál Rússanna jafn mörg og hjá öllum hinum þjóðunum til samans. 

Í þáttum um Pútín sem verið hafa á dagskrá Sjónvarpsins er rakin röð af morðum, banatilræðum og eitrunum, sem er stráð í feril Pútíns, og er nákvæmt valið á fórnarlömbunum athyglisvert, leiðtogar andófsfólks og það fjölmiðlafólk, sem helst hafði pirrað alræðisherrann.  

 

„Aldrei séð neitt þessu líkt í heiminum“