Íslands þúsund ár

19.11.2010 | 00:37

"KISS" - "Keep It Simple, Stupid!" (9365)

"Neyðin kennir naktri konu að spinna" og "KISS!" - "Keep It Simple, Stupid!" eru dæmi um orðtök sem lýsa ákveðnu fyrirbæri hugvitssemi og sparnaðar.

Mörg dæmi má nefna um það þegar þessi tvö máltæki hefur mátt nota um ákveðin fyrirbæri varðandi uppfinningar og framfarir eins og við verðum vitni að um þessar mundir.

"Sandpappinn", frumlegasta hugmyndin í Snilldarlausnum Marels, og tugmilljóna sparnaður á Landsspítalanum með notkun einfaldari tækja og varnings, eru dæmi um þetta.

Á kreppuárunum milli 1930 og 1940 urðu stórstígar framfarir í gerð bíla og flugvéla sem miðuðu að því að nýta eldsneyti sem best.

Snillngurinn Alec Issigonis rissaði fyrstu teikninguna af Mini upp á munnþurrku (serviettu) í kvöldverðarboði þegar menn ræddu um ráð til að bregðast við fyrstu olíukreppunni 1956.

Ég hef aldrei fengið eins vel greitt fyrir fyrstu gerð dægurlagatexta og fyrir textann "Fátt er svo með öllu illt að ei boði gott." Sá texti var gerður í krísuástandi.

Svavar Gests hringdi í mig og sagðist vera fyrir mistök með engan texta í höndunum við lag, sem búið væri að spila inn og Elllý og Vilhjálmur ættu að syngja.

Hann sárbað mig um að gera texta við það áður en hann yrði að fara úr stúdíóinu, en það þýddi að ég hefði aðeins um 20 mínútur til umráða.

Í fyrstu harðneitaði ég og fannst þetta fáránlegt og ómögulegt.

Svavar spyrði hvort ég kynni lagið.

Jú, ég kunni það. "Þá ert þú eini maðurinn sem getur þó reynt" sagði hann. "Ég sárbið þig."

Ég ákvað að slá til þótt mér sýndist þetta næsta vonlaust.

Á þessum tíma var ég með barnafjölskyldu með ungum börnum og næðið lítið þá stundina og ég fór því niður í geymslukompu í kjallaranum og lokaði að mér um leið og ég velti fyrir mér góðu fréttunum og slæmu fréttunum.

Slæmu fréttirnar voru þær að hafa enga hugmynd um hvað textinn ætti að fjalla um og vera að reyna að gera eitthvað í flýti sem væri ómögulegt eða endaði með einhverri hrákasmíð.

Góðu fréttirnar voru þær að ef ég gæti þetta, fengi ég langhæsta tímakaup, sem ég hefði nokkru sinni fengið fyrir að gera texta og að fátt væri svo með öllu illt, að ei boðaði gott.

Um leið og ég hugsaði þetta nánast hrópaði ég upp yfir mig: "Auðvitað! Þarna er komið yrkisefnið: Fátt er svo með öllu illt að ei boði gott! Og þar með varð textinn til á mettíma fyrir metkaup.

P. S.

Þess má geta að alla tíð hafa laun fyrir gerð dægurlagatexta verið ömurlega lág hér á landi. "Metkaupið" var því svosem ekkert sérstaklega hátt.