(Framb. 9365) "Það endar með því að þeir drepa einhvern..."

Ofangreint er haft eftir karli einum þegar fréttist af því að stórstyrjöld hefði brotist út í Evrópu snemma á síðustu öld. Og nú er spurt í hvað stefni á Kóreuskaga.

Athygli vakti á árunum 1951 til 1953 hve samningaviðræður milli stríðsaðilanna í Kóreustyrjöldinni, annars vegar hers Sameinu þjóðanna og hins vegar hers Kínverja og Norður-Kóreumanna, gengu illa. 

Þótti afar óvenjulegt hve mikil gagnkvæm tortryggni, vantraust og vanvirðing ríkti á milli deiluaðila. 

Hvað eftir annað slitnaði upp úr viðræðum eða hljóp í þær kergja, þótt fyrir lægi viljayfirlýsing beggja og vilji stórveldanna, annars vegar Bandaríkjamanna og Breta og hins vegar Kína og Sovétríkjanna, til að hætta frekari manndrápum. 

Allan tímann, sem viðræðurnar stóðu, reyndi hvor um sig ítrekað að sæta færis og laga samningsaðstöðu sína á vígvellinum með nýjum uppákomum og árásum.

Þúsundum mannslífa var fórnað til þess að reyna að breyta vígstöðu sem allir sáu að var pattstaða sem ekkert fékk haggað eins og kom reyndar á daginn.

Fyrir 60 árum voru það aðallega Kóreumennirnir  sem eitruðu andrúmsloftið og var Syngman Rhee, forseti Suður-Kóreu áberandi herskárri en leiðtogi Norður-Kóreumanna, Kim Il-sung, sem hafði þó hafið þetta stríð. 

Hann var í veikri aðstöðu því að her hans hafði farið verr út úr átökunum en her Suður-Kóreu.

Á síðustu árum virðist þetta hafa snúist við og má leiða að því líkum að þeim vaxi í augum ímyndaður ávinningur að því að klófesta hið ríka nágrannaland í suðri sem hefur blómstrað á meðan Norður-Kóreumenn lifa við sult og seyru af völdum hinnar hræðilegu alræðisstjórnar landsins. 

Það er hastarlegt að næstum 60 árum seinna sé svipað að gerast í samskiptum kóresku ríkjanna og gerðist á tímum Kóreustríðsins 1950-53.  

Sprengjum varpað á Suður-Kóreu

Athugasemdir

[Páll Guðmundsson (IP-tala skráð) 23.11.2010 kl. 12:13]

Sæll Ómar

Er ekki kominn tími til að steypa þessari fjölskildu úr stól þarna í N-kóreu?
það þarf fleyri lönd í það en bara Suður Kóreu en það slæma við það að gera árás á þessa spilltu einræðis fjölskyldu að það endar að öllum líkindum í annari heimsstrjöld og eru miklar líkur á að það verði kjarnorkubombur sendar á þau ríki sem standa á móti Kim Young Il. En er ekki alltaf hætta á að "Il" sprengi einhverjar þjóðir hvort sem er eða byrji stríð hvenær sem er? og verður ekki manntjón hvort sem að ráðist yrði inn í norður kóreu eða ekki? það þarf bara að fara að gera eithvað í þessu að mínu mati.

Kv. Palli

[Ómar Ragnarsson, 23.11.2010 kl. 13:26]

Valt er að treysta á "hvort eð er" hugsunarhátt í þessu efni. Þessu spillta liði er kannski svo umhugað um eigin bílífi að það hiki við að fara alla leið.

En með því að hóta hæfilega fá þeir aðstoð til að berjast við hungur alþýðunnar svo að ekki sé hætta á að hún steypi þeim af stóli. Þú manst, aðferð spilltra keisara Rómaveldis, leiki og brauð fyrir múginn.