Óreiðan í skipulagsmálunum.

Ekki þarf annað en að líta á kort, sem sýnir sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu til að sjá hvílíka óreiðu skipulag þessa svæðis býður upp á.

Tjónið af völdum þessa skrímslis má vafalaust telja í hundruðum milljarða króna frá því að þau grundvallarmistök voru gerð á miðjum sjötta áratugnum að sameina ekki Reykjavík og Kópavog. 

Það var skólabókardæmi um skaðlega skammsýni og sérhagsmunahyggju íslenskra stjórnmálamanna. 

Sjálfstæðismenn í Reykjavík máttu ekki til þess hugsa að "kommarnir" í Kópavogi yrðu teknir inn, því að þá væri hætta á að missa meirihlutann í Reykjavík. 

Á sama hátt fengu sósíalistarnir í Kópavogi grænar bólur við tilhugsunina að missa sinn meirihluta þar ef þeir sameinuðust "íhaldsbænum" Reykjavík. 

Óreiðan stingur í augu á svo mörgum stöðum og mörgum sviðum að allt of langt mál væri að telja það allt upp. 

Góð dæmi eru byggðamörk Reykjavíkur og Kópavogs sem eru hreinn brandari á köflum og einnig það hvernig Mosfellsbær aðskilur Kjalarneshluta Reykjavíkur frá meginborginni. 

Nefna má að til þess að aka á milli húsa, sem liggja 100 metra frá hvert öðru á mörkum Salahverfis í Kópavogi og Seljahverfis í Breiðholti, þarf að fara nærri fjögurra kílómetra aksturleið í heilan hring! 

Höfð voru uppi fögur orð á tímabili um samræmingu í skipulagi sveitarfélaganna á höfuðborgarsvæðinu en þau voru gersamlega svikin svo að ekki stóð steinn yfir steini eins og kom vel fram í fróðlegum þáttum Hjálmars Sveinssonar um þau mál í útvarpinu. 

Fyrir löngu hefði verið átt að sameina öll sveitarfélögin milli Kúagerðis og Kjalarnestanga undir einn hatt þar sem einstök hverfi á borð við Grafarvog-Grafarholt, Árbæjarhverfi og Breiðholt hefðu álíka mikla stjórn eigin mála innan hverfis og Mosfellsbær, Kópavogur, Garðabær og Hafnarfjörður. 

Heildarskipulagið væri hins vegar algerlega í höndum sameiginlegrar yfirstjórnar. 

Það er enn hægt að gera þetta ef vilji fyrir umbótum af þessu tagi er fyrir hendi. Að vísu erfitt að bæta fyrir mistök í skipulagsmálum sem erfitt er að leiðrétta. 

En viljinn til þess arna er nákvæmlega enginn. Þess vegna gerist ekki neitt. 

Erfitt að skilja Kjalarnes frá Reykjavík

Athugasemdir

[Hjalti Finnsson (IP-tala skráð) 5.5.2011 kl. 07:01]

Sæll Ómar,

 Er einnmitt nýbúinn að ljúka Bs námi í Miljøplanlægning hér í Danmörku og af "tillitsemi" við mig þá var eitt af þeim dæmum sem notuð voru við kennsluna höfuðborgarsvæðið á Íslandi. Höfuðborgarsvæðið var tekið sem dæmi um svæði þar sem gríðarlegt kaos ríkti í skipulagsmálum með miklum neikvæðum umhverfis- og samfélags- og efnahagslegum afleiðingum. Þá var bent á að erfitt myndi reynast að finna dæmi þar sem samskiptaleysi, eða að minnsta kosti árangursleysi í samskiptum, skipulagsyfirvalda  væri jafn mikið á svo litlu svæði með svo augljósa sameiginlega hagsmuni af samstarfi í skipulagsmálum.

 Það góða við fyrirlesturinn var þó að bent var á að ekki væri öll von úti um að hægt væri að leiðrétta þau mistök sem gerð hafa verið, en jafnframt bent á að til að svo megi verði þurfi að öllum líkindum að sameina öll sveitarfélögin á svæðinu þar sem sagan sýni að þau geta ekki fundið út úr að vinna saman að skipulagsmálum.

[Sigurbjörn Sveinsson, 5.5.2011 kl. 13:09]

Vandi Sala- og Seljahverfis er æpandi eins og þú bendir á Ómar.  Þessi hverfi er hins vegar ekki hægt að tengja saman með þeirri 100 metra götu sem pláss er fyrir fyrr en stofnbraut hefur verið lögð ofan byggðar í Seljahverfi frá Kópavogi og að Breiðholtsbraut. Annars myndi Jaðarselið, sem er safngata fyrir íbúðahverfi, breytast í stofnbraut fyrir þungaflutninga með öllu því ónæði og þeim hættum, sem slíkri umferðaræð fylgja.