Bikarmeistarar að nálgast fallhættu?

Þrátt fyrir óheppnissvip á sumum ósigrum míns gamla félags í sumar er á móti hægt að segja það að sigurleikir liðsins hafa verið vel "valdir" ef svo má að orði komast og heppileg úrslit í þeim.

Framarar urðu bikarmeistarar í fyrsta sinn í 23 ár með því að vinna alla keppinauta sína í henni. Og sigur yfir erkifjendunum KR er alltaf sætur. En síðan koma hinir alltof mörgu tapleikir gegn botnliðunum, sem Framarar eru nú farnir að nálgast sjálfir óþægilega.

Nú blasir sú kalda niðurstaða við að liðið hefur ekki spilað nógu vel í sumar til að vera meðal þeirra bestu í úrvalsdeildinni og má því svo sannarlega þakka fyrir að hafa orðið bikarmeistarar.

Nú má ekki sú skömm henda að liðið falli úr úrvalsdeildinni því að það setur blett á bikarmeistaratitilinn.

Að vísu segja menn stundum að þegar frá líði, verði ekki spurt um vopnaviðskipti heldur leikslok, þar sem aðeins tvær staðreyndir ber hæst: Hver varð Íslandsmeistari og hver varð bikarmeistari.

En mikið ósköp yrði það nú gaman ef liðið sýndi svipaða takta í einhverjum af þeim leikjum, sem eftir eru, og það sýndi í bikarkeppninni og á móti KR.

Sjálfsmark réði úrslitum í Laugardal

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 13.9.2013 kl. 21:45]

Svaðalega sveittur skallinn,
svakalegur Fram er gallinn,
Austurbær í ónáð fallinn,
ákaflega leiður kallinn.