Íslenska glíman, hreinræktað ofbeldi ?

Í grein Fréttablaðsins um ofbeldisfyllstu íþrótt í heimi er notaður sá mælikvarði að sá, sem lýtur í lægra haldi íþróttum sé beittur ofbeldi. 

Næst væri fyrirtak að taka fyrir hina íslensku þjóðaríþrótt, íslensku glímuna og setja þennan mælikvarða á hana.

Hún byggist á því samkvæmt þessum mælikvarða að annar keppandinn nær fram vilja sínum með því að fella andstæðinginn með líkamlegu ofbeldi til jarðar þannig að hann hlýtur af byltu og stundum meiðsli.

Tilgangurinn í hverri glímu er sá einn að annar keppandinn níði hinn niður í gólfið með ofbeldi.  

Í handbolta beita menn, sem eru dæmdir fyrir svonefndan ruðning, fádæma ruddaskap og ofbeldi þegar þeir ráðast á andstæðingana og ryðja þeim frá sér.

Í skylmingum fæst sigur með því að sanna, að annar keppandinn hefði verið drepinn með því að stinga hann á hol ef hann hefði ekki vörn við banastungunni.  

Sumir halda því fram með rökum, að oft sé andlegt ofbeldi verra en líkamlegt og skylmingar hljóta að skora hátt í ofbeldi miðað við þann tilgang að reka andstæðinginn á hol með sverði. .

Þá hlýtur skákin að teljast lang ofbeldisfyllsta íþróttin, því að nánast frá upphafi tafls beita keppendur hótunum um manndráp, sem eru síðan tíðkuð af miklum móði á skákborðinu, svo að mannfallið er oftast hlutfallslega miklu hærra en tíðkast í nokkrum hernaði. .

Ég lýsti eitt sinn á Stöð tvö heimsmeistarakeppni í áhugamannahnefaleikum tvær nætur í röð.

Engin meiðsl urðu á keppendum, en fyrri daginn var íslensk handboltakona rotuð í leik og borin af velli auk þess sem mikið var um gróft ofbeldi hjá konunum, þar sem notuð voru fantabrögð, hrindingar og ruðningur til að koma fram vilja sínum.  

Ekkert ofbeldi í MMA

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 26.11.2013 kl. 20:46]

Konur þar með keppnisskap,
hver í aðra pota,
karlinn Friðrik kónga drap,
kann þó ei að rota.

[Halldór Egill Guðnason, 26.11.2013 kl. 22:16]

Það getur trauðla talist ofbeldi, í hvaða íþrótt sem er, já eða hreinlega hvaða atgangi sem er, þar sem mætast andstæðingar sem vita nákvæmlega út á hvað leikurinn eða atið gengur. Undarleg þessi árátta sumra sem lítið virðast vita um ákveðnar íþróttir eða annað, að dæma og hrópa á torgum um skaðsemina af þessu eða hinu og raða í áhættuflokka og ég veit ekki hvað. Þátttakendur bardagaíþrótta eru ekki beint að ganga í dimmum og illa upplýstum undirgöngum....eða hvað. Það er ekki beint ráðist á þátttakendur að þeim forspurðum.

Fólk sem nærist á tölugidum og populisma hefur meira að segja fundið upp á því hér á landi að mælast til þess í blaðagrein að gosdrykkir verði eingöngu seldir í apótekum, þar sem óhófleg neysla þessarar sykurleðjublönduðu drykkja geri fólk feitt.

Áfram Gunnar Nelson!

Góðar stundir.

[Halli Nelson, 26.11.2013 kl. 23:43]

Góður pistill Ómar. Maður er alltaf að vonast til þess að fólk láti af fordómum sínum í garð bardagaíþrótta og sem betur fer er sú hugsun á undanhaldi. Með góðum vilja og aukinni fræðslu vinnst þetta vafalítið á endanum. Við höldum allavega ótrauðir áfram og troðum þá slóð sem þarf.