Loksins "fyrirbyggjandi" kjarnorkustríð? Pappírstígrisdýr?

Donald Trump hafði mikið til síns máls þegar hann gagnrýndi fyrrverandi forseta, Obama og George W. Bush fyrir beinan og óbeinan stríðsrekstur í Miðausturlöndum. 

Ætlunin var hjá báðum að velta úr sessi spilltum einvöldum, sem kúguðu þjóðir sínar, Íraka, Líbíumenn og Sýrlendinga og koma á vestrænu lýðræðisþjóðfélagi í staðin. 

Að vísu tókst að velta Saddam Hussein 2003, en uppskera í staðinn óöld í landinu, sem kostaði milljónir lífið þegar upp var staðið, fóstraði Íslamska ríkið og stóraukna hryðjuverkastarfsemi. 

Bein og óbein hernaðarafskipti Bandaríkjanna og NATO af "Arabíska vorinu" veltu að vísu Gaddafi, og Hillary Clinton var hlátur í hug við að horfa á myndir af því hvernig honum misþyrmt og hann drepinn , en síðan hefur verið óöld og ringulreið í landinu. 

Enn verr tókst til í Sýrlandi, þar sem Assad situr enn sem fastast, en þjóðin hefur sundrast í skelfilegum hörmungum og flóttamannastarumurinn þaðan valdið uppnámi norður um alla Evrópu. 

En nú sýnist Trump standa frammi fyrir svipuðu fyrirbæri í Norður-Kóreu og tala digurbarkalega um að "gereyða" þar landi og lýð. 

Svo virðist sem haukarnir, sem Trump fær sér helst til ráðgjafar, gæli helst við algera valdbeitingu með fyrirbæri, sem að vísu var oft nefnt í Kalda stríðinu, "fyrirbyggjandi kjarnorkustríði." 

Það þýðir fyrirvaralausa og takmarkalausa kjarnorkuárás til að koma í veg fyrir að andstæðingurinn geti beitt sínum kjarnorkuvopnum. 

Í Kalda stríðinu varð svona árás aldrei að veruleika, því að engin trygging var fyrir því að Rússar gætu ekki svarað fyrir sig, og þar með MAD (Mutual Assured Destructin) eða GAGA (Gagnger Altryggð Gereyðing Allra) orðin að veruleika. 

Kúbudeilan var leyst með samningum, þar sem Kennedy lofaði Krustjoff því að beita ekki aftur hervaldi gegn Castro. (Innrásin i Svínaflóa 1961 hafði misheppnast gersamlega). 

En núna eru ekki menn á borð við Kennedybræður og varkára ráðgjafa þeirra við völd í Hvíta húsinu.  Haukarnir vildu vildu beita hervaldi strax, en í staðinn fannst lausn, sem gaf Krustjoff kost á útgönguleið án algerrar uppgjafar fyrir flotaveli Bandaríkjamanna. 

Nú eru aðstæður aðrar. Trump virðist trúa á þann möguleika að geta með sem allra harðastri fyrirbyggjandi árás komið í veg fyrir að Norður-Kóreumenn geti skotið kjarnorkusprengjum á bandarískt land. 

Og kjörorðið "Bandaríkin fyrst og fremst" rímar vel við "fyrirbyggjandi kjarnorkuárás" þótt það muni hugsanlega kosta milljónir mannslifa hið minnsta á Kóreuskaganum og jafnvel líka í Japan að ráðast af ítrasta alefli á Norður-Kóreu, svo að mannfall Bandaríkjamanna verði lítið sem ekkert. 

Ekkert virðist vera í gangi varðandi það að semja við Norður-Kóreumenn á þann veg að valdhafar þar geti haldið andlitinu og völdunum, líkt og gert var í Kúbudeilunni. 

Stríð á Kóreuskaga mun valda óheyrilegu tjóni og manndrápum, en Trump gælir geinilega við svipað og Obama og Bush, að trúa á beitingu hervalds, - einmitt það sem Trump gagnrýndi þá fyrir. 

Maó sagði á sínum tíma að kjarnorkuveldið Bandaríkin væru "pappírstígrisdýr" og varð að því leyti til sannspár, að í stað þess að beita kjarnorkuvopnum Bandaríkjanna gegn Kínverjum, fór Nixon forseti í fræga samningaför til Kína.  

Auknar líkur á að Bandaríkin beiti hervaldi gegn N-Kóreu

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 3.12.2017 kl. 23:58]

Kína heldur verndarhendi yfir Norður-Kóreu og Bandaríkin hafa engan áhuga á að styggja Kínverja með því að ráðast á Norður-Kóreu.

Rétt eins og Evrópusambandið hefur örlög Íslands í hendi sér en ekki Bandaríkin.

[Þorsteinn Briem, 4.12.2017 kl. 00:00]

4.9.2017:

"Níutíu prósent viðskipta Norður-Kóreu eru við Kína.

Það er það ríki sem heldur lífi í landinu.

Ef Kínverjar hætta viðskiptum við Norður-Kóreu tekur kannski sex mánuði að ólíft verði í landinu.

Kínverjar hafa því í hendi sér að gera eitthvað í stöðunni en þá skortir vilja til.

Þeir hafa viljað hafa Norður-Kóreu sem "böffer" við Bandaríkin," segir Vera Knútsdóttir öryggis- og varnarmálafræðingur.

Hún segir að það sem Norður-Kórea vilji ná fram með [kjarnorkuvopna]tilraunum sínum sé friðarsamningur við Bandaríkin, þar sem bæði ríkin heiti því að ráðast ekki á hvort annað.

"Bandaríkjamenn hafa aldrei viljað setja þetta á borðið.

Þetta er það eina sem Bandaríkjamenn geta gert til að ná fram friði með diplómatískum leiðum.

Ef þeir setja þetta á borðið hefur Norður-Kórea lítið til að halda áfram," segir Vera Knútsdóttir."

[Þorsteinn Briem, 4.12.2017 kl. 00:01]

Um 84% af öllum útflutningi okkar Íslendinga voru seld til Evrópska efnahagssvæðisins árið 2009, þar af um 80% af öllum sjávarafurðum okkar og 90% af öllum iðnaðarvörum.

Og um 70% af erlendum ferðamönnum sem dvelja hér á Íslandi eru búsettir á Evrópska efnahagssvæðinu en á því svæði eru Evrópusambandsríkin, Ísland, Noregur og Liechtenstein.

Lífskjör hér á Íslandi myndu einfaldlega hrynja strax ef við Íslendingar gætum ekki lengur selt sjávarafurðir til Evrópusambandsríkjanna og þar að auki greiða þau hæsta verðið fyrir íslenskar sávarafurðir.

Í Evrópusambandsríkjunum býr um hálfur milljarður manna sem neytir árlega um tólf milljóna tonna af sjávarafurðum og árið 2006 var afli íslenskra skipa tæpar 1,7 milljónir tonna.

Þar að auki eru lágir tollar á íslenskum sjávarafurðum í Evrópusambandsríkjunum, eða 650 milljónir íslenskra króna árið 2008.

Um 65% af öllum innflutningi okkar Íslendinga var keyptur frá Evrópska efnahagssvæðinu árið 2009 og þá voru um 84% af öllum útflutningi okkar seld þangað.

[Húsari. (IP-tala skráð) 4.12.2017 kl. 06:22]

Sæll Ómar.

Now you are talking!
(a.m.k. í fyrri hluta þessa pistils)

Hvað síðari hlutann varðar þá verður það varla
öllu merkilegra en ég hef áður nefnt að senn tæmist
stundaglas hins ástsæla leiðtoga Kim Jung-un og málið er dautt!

[Ívar Pálsson, 4.12.2017 kl. 09:09]

Sammála Húsara með fyrri hlutann hjá þér, Ómar. Afar óskynsamlegt reynist að koma einvöldum frá, þar sem líkurnar á "Brostnum ríkjum" rjúka þá í hæstu hæðir, með öllum sínum hörmungar- afleiðingum. 

En hvernig á svo að bregðast við einvöldum eins og Kim í Norður- Kóreu, sem ögrar ekki aðeins með orðum, heldur sendir eldflaugar ítrekað yfir Japan? Flest hefur verið reynt nú þegar. Stærsti floti síðari tíma var við landhelgi hans, samt lét hann flaugarnar fljúga. Flestir sjá það að kjarnorkuárás gengi ekki upp, t.d. gagnvart Kína. En svona manngerð eins og Kim virðist þurfa þess að vöðvarnir séu hnykklaðir við þá. Hvaða orðræða fær stöðvað hann?

[Óskar, 4.12.2017 kl. 11:47]

Allt tal um að beita hervaldi gegn N.Kóreu er galið, algjört brjálæði.  N-Kórea mundi umsvifalaust láta elflaugum og fallbyssuskothríð rigna yfir höfuðborg S-Kóreu og líklega mundu milljónir týna lífi á fyrstu klukkustund stríðsins.

Þeir mundu hugsanlega senda fjölda kjarnorkueldflauga út í himingeiminn. Það er ekkert vitað hvar allar þessar flaugar eru og því ekki option að gera þær óvirkar. Það er óvíst að eldflaugavarnarkerfi gætu skotið þær niður.  t.d. er talið að kerfið sem á að verja Vesturströnd USA sé engan veginn nóg öflugt.  Að beita hervaldi í þessari deilu er einfaldlega of seint og var líklega aldrei raunhæft. 

En hvað er hægt að gera?  Byrjunin er einföld, gagnkvæmur samningur um að ríkin ráðist ekki á hvert annað.  Það eru Bandaríkin sem hafa aldrei samþykkt að skrifa undir slíkan samning, það strandar því á þeim.

Það er alveg ástæða fyrir því að N-Kórea vígvæðist og vilji sýna mátt sinn.  Listinn yfir ólögmætar og óréttlætanlegar árásir Bandaríkjanna á fullvalda þjóðir er langur.  Þeir valda dauða, upplausn og hörmungum hvarvetna af þar sem þeir telja sig þurfa að skipta sér af , af minnsta tilefni.  N-Kórea hefur aldrei ráðist á annað ríki.  Þessi eldflaugaskot þeirra eru í raun afskaplega saklaus, það eru engir kjarnaoddar á þessum flaugum og þær fara allar í hafið. Eina leiðin er að semja. 

[Ívar Pálsson, 4.12.2017 kl. 21:53]

Óskar, þeir einu sem geta tjónkað við Kim eru Kínverjar vegna stöðu sinnar, eins og fram hefur komið. En jafnvel þeim hefur ekki orðið ágengt. Bandaríkin virðast bíða eftir aðgerðum þeim megin frá.

[Ómar Ragnarsson, 4.12.2017 kl. 23:42]

Kínverjar óttast réttilega afleiðingarnar af hernaðarátökum og árás Bandaríkjanna Norður-Kóreu og þora ekki að fella stjórn hans, því að enginn viti þá hverjir myndu taka við af Kim Jong-un og kúgunarstjórn hans. 

Kínverjar vita að óbreytt ástand tryggir að þessi næsti nágranni þeirra virki sem stuðpúði á milli þeirra annars vegar og Japans og Bandaríkjanna hins vegar. 

[Óskar, 5.12.2017 kl. 10:15]

Fyrir Kína er þægur Kim það besta i stöðunni. Þeir hafa engan áhuga á að fá stjorn vinveitta Bandarikjunum við völd i N Kóreu og eiga á hættu að fá Bandariskan herafla að sinum landamærum. Kinverjar munu aldrei láta það gerast og því er liklegt að þeir verji Norður Kóreu komi til stríðs. Það vita allir hvað það þýðir. Eg dvel langdvölum i Asiu og þar skynjar maður best hvilikt storveldi Kina er orðið.Eg veld að trump og kjanarnir i kringum hann vanmeti Kinverja illilega.

[Jóhann Kristinsson, 5.12.2017 kl. 16:29]

Það er nefnt hér i athugasemd að USA og Norður Kórea eigi að skrifa undir samning sem kveður á um að hvorugt landið ráðist gegn hinu, þetta er of seint. Af hverju?

Hildiríður Clinton og Barack Millhouse Benito Hussein Obama brutu gegn svipuðum samning við Lýbíu. Nato ríkin og þar á meðal USA og Ísland lofuðu því að leifa Gaddafi að vera í friði og mundu vernda Lýbíu gegn árásum annara þjóða ef Gaddafi mundi gefa upp öll kjarnorkuvopn sem hann hafði undir höndum, sem Gaddafi gerði.

Hvað gerðist; Össur Skarpheðinsson, Hildiríður Clinton, Barack Millhouse Benito Hussein Obama ásamt öðrum ákváðu að sturta þessum samningi í klósettið og við vitum öll um endalok Gaddafi og ástandið í Lýbíu.

Svo haldið þið að littli feiti ragettu maðurinn taki eitthvað mark á einhverjum samningum, það er nú bara óskhyggja.

Það eru aðeins tvær leiðir til að hamla ærslagang littla feita ragettu mannsins; setja á algjört viðskiptabann á Norður Kóreu og svelta hinn almenna borgara í hel, ekki er það áfrínileg aðgerð, eða ganga í málið með hervaldi og tugir þúsunda fólks missir lifið bæði i Norður Kóreu og Suður Kóreu og jafnvel i öðrum löndum.

Eins og sjá má, þá er hvorug leiðin góð, en önnur hvor verður að gerast. 

Kveðja frá Houston