Þarf ekki að vera mjög dýrt.

Þegar fólk sér myndir eins og þær, sem sýndar eru í tengdri frétt á mbl.is, og talið berst að ferðalögum á jöklajeppum koma rándýrir og breyttir ofurjeppar oft upp í hugann. 

Ímynd þeirra veldur því oft að alhæft er um það að jeppaferðalög á fjöll sú svo svakalega dýr, að þau séu óviðráðanleg fyrir aðra en sterkríka menn. 

En þetta þarf ekki að vera svo dýrt, og hægt er að komast af með brot af þeim kostnaði, sem fylgir því að vera með stóra og breytta jeppa. 

Þetta er að minnsta kosti reynsla mín síðan árið 2003. 

Hún byrjaði, þegar ég komst á breytta jeppa í eigu Stöðvar 2 árið 1991, fyrst Jeep Comanche og síðan Toyota-Hilux,  með getu til að fara í jöklaferðalög. 

Að hafa þessa jeppa tiltæka hvenær sem væri fyrir frétta- og dagskrárgerð, hefur borið þann árangur, að hægt hefur verið að vera í viðbragðsstöðu allan sólarhringinn allt til þessa dags, - síðan 2007 sem sjálfstætt starfandi. 

Dýr sjálfstæð kvikmyndagerð, sem ég hóf að stunda í hjáverkum frá árinu 2001, hafði í för með sér að finna ódýrari jeppa en Toyota Hilux jeppann, sem þá var seldur. 

Við tóku tveir gamlir jeppar með fjárfestingu upp á nokkur hundruð þúsund krónur hvor, Toyota Hilux 1990 á 38 tommu dekkjum og Suzuki Fox GTI 1986 á 32ja tommu dekkjum, minnsti jöklajeppi landsins.

(GTI þýðir að hann er með Suzuki Swift GTI 101 hestafls vél og 5 gíra kassa.)  

Hiluxinn gekk úr skaftinu og var seldur 2004 og við hlutverki hans tók 45 ára gamall Range Rover á 38 tommu dekkjum með ca 35 ára gamalli Nissan Laurel dísilvél með forþjöppu, keyptur upphaflega á 220 þúsund krónur. 

Á myndinni sést hann í Öskjuleiðangri 2014 til að fylgjast með vísindamönnum, sem voru þar við mælingar. 

Fjallið Upptyppingar er í baksýn. 

Rauða Súkkan er á efstu myndinni að "pósa" með einum voldugum jöklajeppa. 

Síðan má sjá hann með Kverkfjöll og Öskju og Herðubreið í baksýn, og búið er að taka af honum húddið og setja inn í hann til að bæta kælinguna á vélinni. ´

Fyrstu árin var hann á loftpúðum sem virkuðu, eins og sést á myndinni, en síðan fóru þeir að gefa sig, og hætt var að nota þá. 

Akstur þessara bíla hefur verið afar lítill, að meðatali vel innan við þúsund kílómetrar á ári, enda aðeins um vel valin sérverkefni að ræða, nær eingöngu í formi kvikmyndatökuferða á jöklana. 

Mikilvægt er í svona ferðum að vera í samfloti við að minnsta kosti einn annan bíl, enda oftast um að ræða leiðangra vísindamenna eða annarra kvikmyndagerðarmanna og ljósmyndara. 

Eru fjórir vorleiðangrar Jöklarannsóknarfélags Íslands á Vatnajökul á árunum 2005 til 2013, sem taka nokkra daga, gott dæmi um slíkt og afar verðmætar myndir, jafnvel einstæðar, hafa komið upp úr krafsinu. 

Núna er ég að gefa litlu rauðu 32ja tommu Súkkunni hvíld í bili af fjárhagsástæðum og færa verkefni hennar yfir á svartan Suzuki Fox 410 blæjujeppa af árgerð 1988, sem er einfaldleikinn sjálfur, á 31 tommu dekkjum en að öllu öðru leyti óbreyttur, með upprunalegri 970 cc 45 hestafla vél og upprunalegri driflínu. 

Hugsanlega bíður hans verðugt verkefni á næstunni fyrir svo lítinn pening, að mýtan um það,  hvað svona lagað þurfi að vera hrikalega dýrt, virkar ekki í þessu tilfelli. 

Súkkan þessi er aðeins 950 kíló að þyngd, og samkvæmt heimasmíðaðri formúlu um flotgetu dekkja á snjó, sem hefur staðist hingað til, hefur þessi Fox álíka mikla flotgetu á þessum dekkjum og Toyota Hilux á 38 tommu dekkjum. 

Viðtal á visir.is í fyrravetur um Range Roverinn gamla, kom til að því að það hafði kvisast út að ég ætti jöklajeppa, sem gengi undir nafninu "Kötlujeppinn." 

Og það heiti er ekki út í hött, því að það eru stundum sett þau skilyrði fyrir bílum, sem leyft er að fara inn á svæði með takmakaðri umferð, að þeir séu á 38 tommu dekkjum, 

Auk þess getur Range Roverinn verið nauðsynlegur, ef fara þarf með meiri mannskap og tæki en Fox ræður við.  Bæði hann og Súkkan eru fornbílar og bera því engin opinber gjöld. 

Enda er þeim sáralítið ekið. 

2012 sá ég Suzuki Grand Vitara dísil árgerð 1997, á 36, síðar 35 tommu dekkjum, á bílasölu og krækti mér í hann sem traustan, þægilegan, ljúfan, léttan og sparneytinn jeppa. 

Hann hefur farið eina vetrarferð þau sex ár, sem ég hef átt hann, og er nokkurs konar "sparijeppi." 

Eftir að rafreiðhjól, létt "vespuhjól" og rafknúinn "stuttbíll" hafa yfirtekið allan mögulegan akstur hjá mér, eru jöklajepparnir þrír að jafnaði aðeins gangsettir og hreyfðir örfáa kílómetra á þriggja vikna fresti til þess að halda þeim við. 

Torfærutæki beisluð á fjöllum