Þetta byrjaði sennilega sumarið 2007.

Vegna þess hve jarðskjálftamælum og öðrum mælum hefur fjölgað mjög ár frá ári, er stundum erfitt fyrir vísindamenn að átta sig til fulls á því, hvernig hægt sé að bera saman "skjálftahrinur" nútímans við aðdraganda eldgosa í fortíðinni. 

Því lengra aftur í tímann, sem farið er, því minna er vitað um það, hvaða vísbendingar voru á kreiki áður en til stórtíðinda dró. 

Sumarið 2007 verður þó að nefna varðandi það, að þá hófst skjáltahrina sunnan undir fjallinu Upptyppingum, sem er um 15 kílómetrum fyrir sunnan Herðubreið. 

Þessi skjálftahrina stóð með hléum í heilt ár, og færðist smám saman til norðurs og síðar norðausturs í svonefnda Álftadalsbungu, sem er gömul dyngja suðaustur af Herðubreið. 

Á tímabili flögraði að síðuhafa að ef eldgos yrði á þessu svæði, yrði rólegt gos í Álftadalsdyngju kannski það skásta hvað varðaði það að verða "túristagos." 

Á myndinni sem birtist hér á síðunni er horft til norðurs yfir Fagradal í átt til Herðubreiðar í rykmistrinu, og er Álftadalsdyngja hægra megin á myndinni. 

Bíllinn er Fiat 126, áreiðanlega langminnsti bíllinn, sem ekið hefur verið um jeppaslóðirnar á þessu svæði, þeirra á meðal hina grófu jeppaslóð Álftadalsleið. 

Þaðan færðust skjálftarnir síðan til vesturs yfir í norðurhluta Krepputungu og voru í nokkurn tíma flestir undir brúnni á Kreppu. 

Enn fóru skjálftarnir á stjá og voru næstu vikur og mánuði á svæði frá Herðubreiðartöglum og norður og norðaustur fyrir Herðubreið. 

Síðan fjöruðu þessir skjálfar að mestu út, en hafa samt stungið upp kollinum við og við undanfarin ár. 

Hrinan núna á sér margar smærri hliðstæður. 

Það er orðið svo langt síðan gosið hefur á svæðinu fyrir norðan Öskju að engar hliðstæður mælinga frá þeim tímum er að finna. 

Hundrað skjálftar við Herðubreið