Saga úr vestfirskum grunnskóla.

Fyrir aldamót heyrði síðuhafi litla sögu úr gunnskóla á Vestfjörðum þar sem kennarinn var að kenna eins konar blöndu af því, sem var gallað átthagafræði hér í den.  

Þarna fór fram umræður milli hans og nemendanna og flugu spurningar á víxl.  

Ein spurning kennarans var þessi: 

"Hvað er það dýrmætasta og mikilvægasta sem Ísland á?"

Fyrst var drjúg þögn, en svo rétti stúlka aftarlega í bekknum upp höndina. 

"Jæja," sagði kennarinn, "ert þú með svarið við því hvað sé það dýrmætasta og mikilvægasta, sem Ísland á?"

"Já," svaraði stúlkan.. 

"Og hvað er það?" 

Svarið kom um hæl, stutt og laggott. 

"Pólverjarnir."

Þetta gerðist um svipað leyti og það var skyndilega svo komið fyrir vestan þegar komið var niður að höfninni í sumum þorpunum, að enginn sem vann utan húss við hafnirnar talaði íslensku.  

„Þessi umræða fór aðeins of langt“

Athugasemdir

[Húsari. (IP-tala skráð) 29.4.2021 kl. 21:52]

Sæll Ómar.

Þetta má til sannvegar færa
nú á tíð ekkert síður eftir
að landinn varð nýríkur og
kaus flest annað en fuglinn Fönix til
að brenna vængi sína.