Kapphlaup í rásröðinni. Askja sækir á.

Svo virðist að það stefni í eitthvert eldgosakapphlaup ef marka má það, sem er að gerast í iðrum jarðar undir Þorbirni, Heklu, Grímsvötnum og Öskju.  

Eftir því sem fleiri eldstöðvar bætast í rásröðina fyrir næsta gos, því meiri líkur myndi maður ætla að einhver gjósi. 

En reynslan sýnir að það þarf samt alls ekki að vera svo. 

Síðasta gos í Öskju var 1961 og var í minna lagi, en gosið þar á undan, 1875 var stórgos sem með gríðarlegu öskufalli hrakti stóran hluta þjóðarinnar til vesurheims.

Það tók nokkra áratugi að komast í færi til að taka meðfylgjandi mynd af Öskju og Herðubreið. 

Það varð að vera heiðskír himinn og myndin tekin á 30 kílómetra færi í um 1700 metra hæð til þess að hægt væri að nota aðdrátt linsunnar á þann hátt að Herðubreið sæist vel og bæri við Öskjuvatn. 

En aðalatriðið var að myndin væri tekin þegar fyrsti nýfallni snjórinn í sumarlok væri byrjaður að bráðna þannig að landslagið kæmi glöggt fram í smáatriðinum.  

Kvika safnast fyrir á grunnu dýpi í Öskju