Hagræðing, styttri boðleiðir, sparnaður, - stundum hið gagnstæða?

Eitt af mörgum dæmum um sparnað í opinberum rekstri er Samgðngustofan. Virtist borðleggjandi, svo sem vegna þess, að enda þótt ólík lðgmál gildi um mörg farartæki á landi, sjó og í lofti, finnast ýmis sameiginleg viðfangsefni, svo sem nauðsyn á líkamlegri heilsu og færni og augljósum atriðum eins og sjón og heyrn. 

Þegar heilsufarsskoðanirnar voru orðnar afar fullkomnar í fluginu. 

Síðuhafi sá fyrir sér sparnaðinn og hagræðið af því að nýta sér það að fara í gegnum fluglæknaskoðanir sérmenntaðra lækna, ekki aðeins til þess að viðhalda atvinnuréttindum í samræmi við stundað flug og njóta hinna vönduðu vottorða þegar ökuskírteina var krafist. 

En það var heldur betur ekki því að heilsa. Í ljós kom, að fluglæknisskoðunin fyrir réttindi til að stjórna loftfari með allt að nítján farþega um borð var ekki tekin gild til þess að stjórna einkabíl sínum! 

Niðurstaðan blífur óhagganleg:  Óhagræði að fyrirferðarmeira og flóknara kerfi með lengri boðleiðum og meira umstangi.  

Tíu stofnanir sameinaðar í þrjár