Æ, þessi endalausu "kort."

Siggi stormur kom með hressandi andblæ inn í veðurspjall fjölmiðla og eitt af því var að segja að eitt og annað "væri í kortunum." Síðan fóru allir að apa þetta upp eftir honum og mér finnst það orðið leiðigjarnt.

Þegar ég varð íþróttafréttamaður hringdi einu sinni maður í mig og bað mig blessaðan að hætta að skella hurðinni eins og forveri minn, Siggi Sig, hafði gert.

Hann átti við ofnotkun mína á orðatiltækinu: "Þarna skall hurð nærri hælum." Mér fannst þetta góð ábending og fór eftir henni, - fann fleiri orði til að lýsa hinu sama.

Þessi maður myndi sennilega hringja aftur núna og biðja fólk um að hætta nú að ofnota þessi blessuðu kort sín. Það er nefnilega líka alls kyns veður utandyra og þegar upp er staðið skiptir það meira máli en þetta endalausa "veður í kortunum."

Hlýindi í kortunum í sumar?

Athugasemdir

[Þórunn Eva , 21.4.2008 kl. 19:47]

heheh góð ábending....

[Þorvaldur Ágústsson (IP-tala skráð) 21.4.2008 kl. 22:20]

  Orð í tíma töluð Ómar. Þessi sífellda klifun á sömu orðunum og setningunum dag eftir dag eða jafnvel ár eftir ár er ótrúlega leiðinleg. Mig langar að nefna annað dæmi úr veðurfréttunum, setninguna; "það bætir í vind". Það hvessir aldrei, vindur fer aldrei vaxandi o.s.fr. Þetta einhæfa málfar fólks, sem talar við okkur alla daga í fjölmiðlum er afar þreytandi. Fá eða engin tungumál hafa jafn fjölbreyttan orðaforða um veðurfar og veðurlýsingar og Íslenska og mætti veðurlýsingafólk og reyndar fleiri auðga málfar sitt úr þeim sjóði. 

      Svo kvað skáldið forðum.

  Íslenskan er orða frjósöm móðir, ekki þarf að sníkja bræður góðir.                                                 

            Kv. Þorvaldur Ágústsson
 

[Baldur Gautur Baldursson, 22.4.2008 kl. 10:08]

Frábært! Lykillinn að auðugu talmáli er að þjóðin lesi. Lesi sér eldri bækur og gefi gömlu orðum líf, breiðari merkingarsvið og um leið auðgi tungu sína.

Las það á einhverjum stað að "meðal" Bandaríkjamaður noti um 900 orð í sínu daglega lífi (rétti mig hver sem veit betur). Með þessum tiltölulega fáu orðum takist þeim að gera sig skiljanlega. Hversu fátækleg er ekki ræðan sú og einlit?

[Hörður Björgvinss (IP-tala skráð) 23.4.2008 kl. 13:07]

Þetta eru orð í tíma töluð, Ómar. Ég minnist veðurfréttakonunnar sem sagði „semsagt" í hverri setningu. Þarna bregðast yfirmennirnir, að benda ekki sínu fólki á það sem miður fer.

Alræmdasta dæmið er þó trúlega íþróttafréttaritari sem sagði ... „og sóknin rann út í sandinn" í hvert sinn sem einhverju liðinu mistókst að skora í fótboltanum. Og það var nokkuð oft. Þetta varð kvekjan að limru sem ég er nokkuð ánægður með:

Ég var búinn að beisla gandinn,

og bráðlátt var holdið og andinn.

En vopnið, því miður,

vísaði niður.

Og sóknin rann út í sandinn.