Íslands þúsund ár

20.10.2008 | 09:19

Raunveruleg hætta.

Ástæða er til að íhuga ummæli Úlfs Erlingssonar í Silfri Egils í gær þar sem hann spyr, hvort fjölmiðlamaður, sem berst fyrir því að halda starfi sínu í kreppu, eigi ekki takmarkaða möguleika á að velta við ýmsum steinum í þjóðlífinu, þar sem það geti komið sér illa fyrir eigendur fjölmiðilsins.

Afleiðing af slíku verður versta fyrirbærið í fjölmiðlun, óhæfileg sjálfsritskoðun. Það fyrirbæri þekki ég vel af eigin raun, einkum frá árunum 1999-2006, allt frá því að fram fór sérstök rannsókn á vegum útvarpsráðs á fréttaflutningi mínum vegna ásakana um hlutdrægni mína og misnotkun á aðstöðu minni. Meðal annars var því haldið fram að ég einokað fréttaflutning af virkjanaálum á fréttastofunni.

Þótt rannsóknin hreinsaði mig af þessum áburði varð þetta og sífelldur þrýstingur og ásakanir utan frá til þess að smám saman neyddist ég til að stunda æ harðari sjálfsritskoðun til þess að minnka líkurnar á þeim óþægindum sem þetta olli að sjálfsögðu fyrir fjölmiðilinn, sem ég vann fyrir. Dugði ekki til þótt efld fréttastofa á Egilsstöðum tæki smám saman að mestu yfir fréttaflutning af framkvæmdum eystra.

Sjálfsritskoðun mín birtist meðal annars í því að flytja helst ekki frétt af virkjanaframkvæmdum, sem hægt var að túlka sem neikvæða fyrir þær, nema að ég flytti að minnsta kosti aðra jákvæða frétt um svipað leyti.

En að lokum var svo komið að þetta dugði ekki, ekki einu sinni það að flytja tvær jákvæðar fréttir fyrir eina neikvæða. Fréttaflutningur minn af fyrirlestri Louis Crossley var endastöðin á þessu ferli. Hún flutti fyrirlestur um virkjun í Franklin-ánni á Tasmaníu, sem tókst að stöðva, og í viðtali við mig taldi hún Kárahnjúkavirkjun enn verri virkjun því að svæðið myndi nýtast betur á heimsminjaskrá UNESCO.

Ég átti að vísu uppi í erminni mjög jákvæða frétt frá Kárahnjúkum en þorði ekki að "skúbba" með viðtalinu við Crossley, heldur beið, og var svo heppinn að Mogginn birti viðtal við hana. Þar með hélt ég að ekki yrði hægt að ásaka mig fyrir að "grafa upp" umdeilanlegar hliðar virkjunarinnar.

Ég hagaði því svo til að bjóða fréttirnar tvær fram um helgi þegar slíkt var vel þegið og voru þær birtar með dags millibili. En það dugði ekki, fulltrúi Framsóknarflokksins í útvarpsráði kvartaði samt yfir Crossley-viðtalinu.

Þar með var þetta ástand, samvisku minnar vegna, orðið óbærilegt. Ég gat hvorki lagt það á samstarfsfólk mitt og fréttastofu að liggja undir stöðugu áreiti né heldur gat ég varið sjálfsritskoðun mína lengur fyrir sjálfum mér.