Helmingnum hent?

Bogi Ágústsson átti áhugavert viðtal við lögmann Færeyja, sem ég sá endursýnt í gærkvöldi. Meðal þess sem hann sagði var að líklegast væri helmingnum hent sem um borð kæmi í íslenskum fiskiskipum. 

"Hverjum þykir sinn fugl fagur" segir máltækið og kannski sér lögmaðurinn sóknardagakerfi Færeyinga í hillingum og íslenska kvótakerfið að sama skapi í dimmara ljósi.

En mér verður hugsað til frásagnar Margrétar Sverrisdóttur af því þegar hún fór með einum af áhrifamönnum í Færeyjum um hafnarbakka í enskri fiskveiðihöfn.

Færeyingurinn benti á nokkur fiskikör sem komin voru á land og sagði: Þessi fiskur er úr íslensku skipi og þessi úr færeysku.

"Hvernig sérðu það", spurði Margrét. "Jú," svaraði Færeyingurinn. "Það er hægt að þekkja íslensku fiskikörin á því að fiskarnir í þeim eru nokkurn veginn jafnstórir en í færeysku körunum eru þeir misjafnlega stórir." 

Vorið 1986 átti ég viðtal við íslenskan sjómann í Kaffivagninum sem útskýrði hvatann til þess að sjómenn yrðu að henda undirmálsfiski og reyna að hafa stærðina sem jafnasta sem veidd var. 

Þetta var í fyrsta skipti sem sjómaður játaði opinberlega að hafa tekið þátt í brottkasti og hann var rekinn morguninn eftir.  

Lögmaður Færeyja benti á það að ef miklu væri hent af fiski skekktust allir útreikningar fiskifræðinga  sem því næmi.

Ég þekki gamalreynda sjómenn sem hafa sagt mér að alla tíð hafi það tíðkast í íslenskum fiskiskipum að henda fiski ef það gagnaðist ekki að fá hann um borð, til dæmis á fjarlægum miðum þar sem miklu skipti að fiskurinn sem siglt væri með langar leiðir heim væri sem hagkvæmast saman settur.

Sé gömul hefð að baki þessa er ekki að undra að brottkast hafi einfaldlega aukist eftir þörfum þegar kvótakerfið kallaði á það og myndaði nújan og firnasterkan hvata til þess.

Kvótakerfið hefur leitt til þess að óveitt, ákveðið magn af fiski, er metið sem eign. Þetta myndi riðlast ef hver útgerðarmaður ætti rétt á ákveðnum fjölda veiðidaga og enginn vissi nákvæmlega fyrirfram hve mikið veiddist. Það yrði erfitt að veðsetja veiðidaga, - eða hvað? 

Sjávarútvegurinn skuldsetti sig upp í rjáfur í "gróðærinu." Mikið af því fé fór úr landi þegar menn tóku peninga út úr greininni fyrir sig sjálfa eða óskyldan rekstur og fjármálavafstur og mikið af þessum skuldum er vegna þess en ekki vegna fjárfestinga til góðs fyrir greinina. 

Ég get ekki varist þeirri hugsun að með nútíma tækni, þegar hægt er að fylgjast með ferðum hvers skips, hefði haganlega gert sóknardagakerfi verið heppilegra fyrir okkur en kvótakerfið, sem grátkór LÍÚ má ekki heyra nefnt að sé snert við, - grætur meira að segja út af strandveiðunum sem hleyptu þó svolitlu lífi í steindauð pláss síðastliðið sumar.  

Það er skiljanlegt að sums staðar þar, sem sannanlega hefur vel verið staðið að rekstri útgerðar, og sjávarbyggðir hafa notið þess þyki þeim, sem þar lifa á sjávarfangi, ósanngjarnt að taka af þeim kvóta og afhenda öðrum.

En gallar núverandi kerfis án nokkurra breytinga eru svo himinhrópandi að við það á ekki að una.  

 

 

 

Slakur árgangur þorsks og ýsu

Athugasemdir

[Kristinn Pétursson, 5.11.2009 kl. 20:13]

Já Ómar útreikningar skekkjast við brottkast og framhjálöndun - en hvernig?

Þá vantar þessi gögn í stofnstærðarmatið og hvað skeður þá?  Þorskstofninn er þá STÆRRI -  sem nemur c.a. 4 x Því sem hent er.

Dæmi: ef hent er 50 þúsund tonnum - þá er þorskstofninn vanmetinn um 50x4=  vanmat stofns um 200 þúsund tonn.

Þetta er stærsta skýringin á mistökum um mat á stofnstærðum fiskistofna í ESB - þ´vi það er varla nokkur löggilt vigt til   á höfnum í ESB og  ekkert að marka opinberar aflatölur.

Svona þveröfug  og stórskýtin eru öll þessi "vísindi"....  

[Árni Gunnarsson, 5.11.2009 kl. 20:18]

Aflamarkskerfið hvetur alltaf til brottkasts eftir þörfum. Í sóknarkerfinu er enginn hvati fyrir hendi. Fullyrðingar sem eru óhrekjanlegar. Það skal viðurkennt að sóknarmarki er erfiðara að koma við á stórum frystitogurum. Útgerð þeirra kallar í viðbót á að miklum verðmætum er hent í afurðum sem hægt væri að nýta til moltugerðar og mjölvinnslu auk þess að miklu er hent af hausum og dálkum sem eru verðmæt hráefni í skreið.

[Brjánn Guðjónsson, 5.11.2009 kl. 21:45]

góð skrif hjá þér Ómar.

fann ekkert að henni nema eina innsláttarvillu; 'ý' varð 'ú' í „myndaði nújan og firnasterkan[...]“

gat ekki sent þér þetta í skilaboðum, þar sem við erum ekki bloggvinir. vonandi þó ekki óvinir

[Ragnar Eiriksson (IP-tala skráð) 5.11.2009 kl. 23:08]

Kristinn!

Hvernig finnurðu samhengi milli brottkasts og stofnstærðar?    Á vef Hafró segir:

"Stofnmæling botnfiska á Íslandsmiðum (vorrall) fór fram í 25. sinn dagana 28. febrúar til 20. mars. Fimm skip tóku þátt í verkefninu; togararnir Bjartur NK, Ljósafell SU og Páll Pálsson ÍS, og rannsóknaskipin Árni Friðriksson og Bjarni Sæmundsson. Alls var togað á tæplega 600 rallstöðvum allt í kringum landið..........."     

Þarna er ekkert brottkast, allt hlýtur að vera mælt svo erfitt er að sjá samhengi milli brottkasts af fiskiskipum almennt og þeirrar stofnstærðar sem HAFRÓ mælir, hvað þá að fullyrða að brottkastið  valdi vanmati á stofnstærð sem nemi um 4 x brottkastinu.    Af hverju ekki 3x, 5x eða 10x brottkastinu ef þú getur einhvern veginn spyrt þetta saman?

Mér finnst hins vegar alvörumál að nú árið 2009 var í 25. sinn sem vorrall HAFRÓ fór fram og enn fást fiskifræðingarnir þar ekki til að hlusta á þau rök sem Ómar og Árni benda á um vankanta fiskveiðistjórnarkerfisins sem byggir á mælingum og ályktunum þessara sömu fiskifræðinga.    Mér finnst að það megi alveg segja vísindamönnum HAFRÓ til syndanna því þeir marka leiðina sem farin er og eiga að kveða upp úr með hvernig að veiðum skuli staðið.   Ef þeir sjá ekkert athugavert við að landað sé eingöngu stórþorski úr íslenskum skipum er ekki von til að veiðistjórnuninni verði breytt.    Þeir eiga ekki að berja höfðinu við steininn heldur ganga milli bols og höfuðs á núverandi kerfi og krefjast/óska breytinga - og koma með tillögur - ÞAÐ ÆTTI AÐ VERA ÞEIRRA VERK.        

Úthlutun fiskveiðiheimilda þarf svo að endurskoða strax og svona í framhjáhlaupi ætti að banna þeim sem útgerðarmönnum sem stunduðu gjaldeyrissvik undanfarnar vikur og mánuði alfarið að stunda útgerð og fisksölu!
Ég vil að lokum benda á athyglisverð skrif Agnars K. Þorsteinssonar frá 1. nov. 2009
Vísindaveiðar hagsmunaaðila - Til varnar HAFRÓ    Maður fer næstum að gráta - en svo man maður eftir tölunum hans Kristins um hvaða skaða HAFRÓ hefur valdið!!!!  Og jafnvel þó tölur Kristins væru ekki alveg réttar þá snýst þetta um milljarða!   

Ragnar Eiríksson

[B.N. (IP-tala skráð) 6.11.2009 kl. 00:31]

                          Hvað er að í íslenskum sjávarútvegi?
,,Íslenski fiskiskipaflotinn er mjög stór og afkastamikill í dag. Því er skiljanlegt upp að ákveðnu marki að skuldir útgerða séu verulegar, en hvað varð um þá hagræðingu og innstreymi sem kvótakerfið átti að gefa af sér? Gróðahyggjan á sér nefnilega margar systur. Þessar miklu umframskuldir eru tilkomnar vegna fjármögnunar kvótabraskkerfisins að stórum hluta og til að greiða fyrri eigendum út í hönd þau ímynduðu verðmæti sem þeim var úthlutað vegna veiðireynslu sinnar við fiskveiðar 3 síðustu árin á undan kvótakerfinu.

Og oftast voru það stórútgerðirnar sem keyptu þessa ímynd, kvótann og sitja nú eftir með skuldirnar á bakinu. Talið er að einstaklingar og einkahlutafélög tengd þeim séu búin að selja sig út úr greininni fyrir allt að 50 þúsund milljónir. Skipastóllinn hefur aldrei verið stærri og óumhverfisvænni vegna aukinnar notkunar á togveiðarfærum og eyða því meiri olíu á per kg. af fiski en áður þegar strandveiðiflotinn var við líði. Fiskistofnarnir hafa ekki áður verið í svo langvarandi lægð eins og nú og sjá má dæmi um í skýrslum Hafrannsóknarstofnunar. Vaknar því sú spurning hvort skipin séu orðin of stór og afkastamikil og raski lífríkinu svo verulega að náttúran hafi ekki undan að endurnýja sig eða hafi ekki getu til þess vegna eyðileggingarinnar á hafsbotninum sem botnvörpurnar valda?''

Kafli úr grein sem birtist eftir undirritaðann í Víkurfréttum í okt 2003

Baldvin Nielsen Reykjanesbæ

[Kristinn Pétursson, 6.11.2009 kl. 09:30]

Ragnar.

við skulum ekki blanda togararallinu saman við þetta - það er nóg og umdeilt fyrir.

Ef þú vilt færðast um það - hringdu þá í  einhvern skipstjóranna á ralltorugunum.

Óskráður afli - ef hann er EKKI skráður - virkar sem stofnstærðarstækkun - skv "gömlu mælingaraðferðinni" (WP-greining) - bæði hérlendis og erlendis.  Hvernig nákvæmlega - hvað með það... þetta er bara "skot í myrkri" hjá mér  hent magn x 4 = stofnstærðarstækkun.... það má deila um þetta hve mikil stækkun - en af hverju vera að því? 

Skýringin er sú - að einu sinni var bara WP greining sem stofnstærðarmálin .

Svo var þetta blanda:

• þorskafli á sóknareiningu togara
• WP greining
• Togararall.

Fyrir nokkrum  árum ákváður ráðgjafar einhliða - að "bara togararallið" kæmi í staðinn fyrir þetta þrennt.

enginn hefur endurskoðað allt þetta  ferli.... en ég rökstyð mitt mál þannig - að þegar skipt var í gagnagrunn - úr  WP greiningu... yfir í togararall -

og þá voru rangar upplýsingar um magn brottkasts í þeirri "yfirfærslu" (Hafró telur vera (hent 3000 tonnum að þorski og ýsu!! ( gæti verið um 7%)

og þá fór þetta skakkt inn í "yfirfærsluna"....

þess vegna verður að taka mismuninn á 3000 tonnum og því sem hent er í raun - og nota WP greininguna (aldurs-afla aðferðina) á mismuninn.

Svo er hér smásaga frá Færeyjum eins og þeir lýstu störfum fiskverkandans þegar hann kæmi í vinnsluna að morgni dags:

"Fiskimavurinn motti vera som Jesus i fiskehuset om morgenene og  han motte sige hver morgen": 

"torskur gói. Tu skal verda upsi í dag - og te var"...  

Þetta er ekkert rétt stafsetning  en þetta er eins og þetta hljómaði þegar sagan var sögð....

Í WP greiningu þá stækkar ufsastofninn við svona rangar tegundabókanir - þorskur verður ufsi - = ufsastofninn stækkar - en þorskstofninn minnkar - en bara í "bókhaldinu"... ekki í raunveruleikanum.....

Þess vegna eru flestar stofnstærðir skakkar og bjagaðar í flestum löndum - og allt "svart" landað - vantar inn í stofnstærðarmatið...

Baldvin: "sóknarþungi" hjá Hafró er þvættingur. Þeir hafa aldrei reiknað þetta.  Þetta er bara stærðfræðidella.´

einfalt útskúrt þá skaltu "hvolfa" línuritinu um stærða þorskstofnsins frá upphafi.

þá kemur lína sem vísar neðar og neðar...

og vísar þá ofar og ofar. = "vaxandi sóknarþungi"....

Eftir þvi sem þeim mistekst meira - vex "sóknarþunginn" - þó skipunum fækki og fækki sem eru við veiðar.....

Gáta:

Hvað er það - þegar tveir fiskifræðingar eru að skoða þetta línurit - bæð rétt og á hvolfi???

Svar: Tvíblind vísindarannsókn

[Jón Logi (IP-tala skráð) 8.11.2009 kl. 11:08]

Einu sinni var ég háseti á togurum. Við fiskuðum innan landhelgi og eftir kvóta.

Á mínum fyrsta var ekkert brottkast af kvótafiski. Það sem fór í sjóinn var einhver samtíningur af háfum, rottufiski og svo ruslið, þar sem allt var unnið og fryst um borð.

Svo fór ég á annan togara. Annar afli, og þeir hentu reyndar Lýsunni, en þetta var afar lítið magn.

Ég spjallaði lengi við annan hásetta s.l. sumar. Sá var búinn að vera í smugunni, og þar var smáfiskinum hent.

Kom mér spánskt fyrir sjónir, að eina vísbendingin um brottkast í stórum stíl kom af svæði sem var utan okkar kerfis.