"...aðstæður og afleiðingar..."

Tvö orð í ræðu forseta Íslands í dag vekja athygli, en þau notaði hann meðal annarra um það  hvort hann ætti að undirrita Icesave-lögin eða ekki. 

Þetta eru orðin "aðstæður" og "afleiðingar." Af þeim mátti ráða að ef hann mæti það svo að enda þótt brýnt væri að lýðræðislega tæki þjóðin ákvarðanir beint í mikilvægum málum, yrði að huga að því í hvert sinn, hverjar aðstæður og afleiðingar þess yrðu að skipa málum á þann veg. 

Þar með er það galopið hvorn kostinn hann velur.

Ef hann skrifar undir mun hann skírskota til þess hverjar aðstæðurnar séu varðandi samskipti við aðrar þjóðir og hvaða afleiðingar það muni hafa fyrir álit og heiður þjóðarinnar erlendis ef málið verði sett í uppnám.

Ef hann neitar að skrifa undir mun hann geta rökstutt það með því að miðað við þau orð hans í nýjársávarpinu að bæði sé vaxandi krafa um það í þjóðfélaginu og nauðsyn til að fela þjóðinni beint ákvarðanavald í stórum málum, sé rétt að gera það nú.

Af því muni síðan leiða, ef þjóðin hafni lögunum, að hún geti við engan sakast nema sjálfa sig ef það reynist verri kostur og það sé eðlilegt, miðað við aðstæður.  

 

Fylgst með ákvörðun forsetans

Athugasemdir

[stefan benediktsson (IP-tala skráð) 1.1.2010 kl. 20:53]

Mér er farið eins og þér að ég hló oft að skaupinu en ég er líka sammála því að skoða verði orðin "þjóðarvilji", "aðstæður" og "afleiðingar" í samhengi þegar spáð er í hvað Ólafur mun gera.

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 1.1.2010 kl. 22:16]

Ég met það svo að Ólafur Ragnar muni skrifa undir þessi lög, af þeirri einföldu ástæðu að hann gerir sér vel grein fyrir því að hann er að valda meiri skaða en minni ef hann gerir það ekki.

Það er sama hvorn kostinn hann velur, hann mun fá á sig mikla gagnrýni og vinsældir verða ekki keyptar með þessu máli hvað sem hann gerir.

Hann er vitur og víðsýnn, reyndur og gætinn maður sem ég treysti vel.

[Einar Björn Bjarnason, 1.1.2010 kl. 23:30]

Sammála frændi - ég treysti mér ekki með nokkrum hætti að gíska á, hvað hann ákveður.

• Honum gæti sviðið, að verða óvinsælasti forseti Íslandssögunnar, og valið að afla sér vinsælda hjá almenningi á ný.

• Hann, gæti valið, þ.s. ríkisstjórnin, margir stjórnmálaskýrendur, fjölmargir á vinstrivængnum akkúrat í dag; telja vera þá ákvörðun sem sé, sú eina skynsamlega.

Kv.

[Magnús Jónsson, 2.1.2010 kl. 01:16]

Ómar: ekki skil ég hvers vegna Ólafur ætti ekki að synja um undirskrift, ef ekki núna þá hvenær?, mér til að mynda finnst að ekki eigi að leggja það á neina ríkisstjórn að taka jafn afdrifaríka ákvörðun fyrir sína þjóð og Icesave er.

Það á þjóðin sjálf að gera, alþingi stjórnar í okkar umboði í víðu samhengi, þessi skuldbinding er ekki eitthvað sem alþingi á að ákveða, það á þjóðin að gera í atkvæðagreiðslu, annað er hvorki sangjarnt né lýðræðislegt, og ef forsetin synjar ekki í þetta sin þá er komið að leiðarlokum fyrir það embætti sem forseti skipar.

Samkvæmt stjórnarskrá þá er forsetin öryggisventill á gjörðir alþingis gagnvart almenningi ekki öfugt, stjórnmálamenn mega aldrei fá slíkt ofurvald að þeir komist upp með nánast hvað sem er í krafti meirihluta á alþingi, sérstaklega væri það alvarlegt þar sem ekki hefur en gengið eftir að jafna atkvæðavægi eftir búsetu, þess vegna þarf forseta.

En ef sá sem embættið skipar neitar að virða vilja yfir 50.000 kjósenda,  kröfu um þjóðaratkvæðagreiðslu, þá er komið að því að breyta þarf lögum, og setja ákvæði í lög sem setja sjálfkrafa mál að þessu tagi í þjóðaratkvæðagreiðslu, og um leið væri hægt að afeggja forsetaembættið sem slíkt. 

Sú röksemd að almenningi sé ekki treystandi til að taka afstöðu í þessu máli er brosleg í besta falli en ósvífin í hinu, var það ekki þessi sami almenningur sem kaus þetta fólk á alþingi, og hefur ekki komið berlega í ljóss a síðust mánuðum, að sumir þeir sem kosnir voru hafa svikið þau loforð sem þeir gáfu fyrir kosningar, og ekki er svo langt síðan, og svo kjósa þeir fyrir okkar hönd á alþingi þvert á þær skoðanir sem þeir voru kosnir vegna, ef þessi rök duga ekki til að forseti neiti þá veit ég ekki hvað þarf til. 

[Jón Steinar Ragnarsson, 2.1.2010 kl. 07:41]

Við bíðum með Álftanesið í hálsinum.  Hann er sleipur tækifærisinni þessi foreti og oftast óútreiknanlegur. Ég vona að hann hafni þessu og tel honum ekki stætt á öðru. Það verður ekki við hann að sakast, ef það reynist verri kosturinn.  Hann hefur vísað ábyrgðinni af því til þjóðarinnar sjálfrar.  Við sem sjálfstæð og stolt þjóð, getum ekki samþykkt þennan gjörning undir hótunum frá erlendum bankaelítum, sem vilja absolútt era þettaað fordæmismáli. Ef við samþykkjum, þá verður frítt spil fyrir bankstera heimsins um alla framtíð að vísa reikningi mistaka sinna á vammlausa alþýðu. Það get ég ekki aðstoðað við. 

Bretar borguðu innistður tilað bjarga eigin rassgati, svo ekki yrði gert áhlaup á bankana. Þeir ákváðu svo að það beilát væri lán til okkar. Lán, sem við báðum ekki um, skrifuðum ekki undir, né höfðum ábyrgð sem skikkaði okkur til að taka það. 

Björgólfur og co felldu næstum breska bankakerfið. Þeir geta fengið þá. Gert upptækar eignir þeirra og sett þá í svartholið.  

Það er búið að ljúga nóg að okkur nú. Trautið er farið.  Skuldir LB duga ekki rassgat upp í þetta og raunar veit enginn hvað til er þar. Sveitafélög og félagasamtök í Bretlandi sitja enn eftir með sárt eftir Icesave og munu höfða skaðabótamál og gera kröfur á ríkið fram í rauðan dauðan. Að viðurkenna Icesave er að viðurkenna þær skuldir líka. 200 milljarða til viðbótar. Svo hamast ríkistjórnin við að fegra þetta, spinna og ljúga. 200 milljónir á dag er okkur ofiða að greiða næstu 15 árin. Það hlýtur hver maðurað sjá. Það er líklegast talsvert mörgumsinnum meira en fiskiflotinn okkar kemur með að landi á hverjum degi.

Ég sé þarna á mynd til hliðar að það er kominn glænýr Ómar.  Mikið assgoti er barnið líkt þér.

[Jón Steinar Ragnarsson, 2.1.2010 kl. 07:50]

Ég spí því að ef hann skrifar undir, muni hér ríkja lýðræði kyndla og heygaffla næsta árið eða svo. Þessi stjórn lifir varla fram í Apríl, svo það er sama á hvorn vegin fer. Stjórnin er fallin og þá er bara að vona að nýtt og marktækara afl rísi til þings, en þessi trénuðu ofsatrúarsamtök, sem fjórflokkurinn er. 

Ef þetta fólk sér ekki vantraustið í 60.000 undirskrifum og 70% andstöðu þjóðarinnar, þá er það algewrlega viti firrt.  Það þarf svo sem ekki að taka því fram að það er sennilegast mergurinn málsins.

[Sigurgeir Jónsson, 2.1.2010 kl. 12:04]

Ólafur Ragnar er fyrst og síðast pólitíkus þótt hann sé akki lengur á þingi.Hann hefur lengra pólitískt nef en nokkur þeirra sem situr á þingi fyrir núverandi ríkisstjórn.Hann hefur örugglega áttað sig á því að það versta sem hann getur gert fyrir ríkisstjórnina er það að skrifa undir.En samhliða því er hann undir þrýstingi frá sínum gömlu félögum að skrifa undir.Ef hann skrifar undir verður hver og einn Íslendingur að borga á hverjum degi svo langt sem sést 350 kr. í vexti af Icesave.Ríkisstjórnin er lík og verður ennþá meira rotnandi lík ef hann skrifar undir.En hann er sjálfsagt að ákveða sig þessar mínúturnar.

[Ómar Ragnarsson, 2.1.2010 kl. 17:12]

Barnabörnin eru orðin 20 og ákaflega skemmtilegt að sjá hvernig eiginleikar forfeðra og mæðra koma fram, ekki síður en hjá börnunum okkar sjö.

Sum eru svo skemmtilega blönduð. Sem dæmi má nefna Láru. Allir sem sjá hana og móður hennar á mynds sjá skyldleikann, en um leið og hún byrjar að hreyfa sig þá sér maður Eirík heitinn Jónsson, en amma mín Sigurlaug og Jón faðir Eiríks voru systkini.

Svona getur þetta komið langt að.

Drengurinnn á mýndinni heitir Stefán Kári Ægisson, sonur Ölmu okkar. Hann er með bullandi leikarabakteríu eins og afinn var með á hans aldri, en líka fremur stirður í hreyfingum eins og ég var.

Nánast jafngamall er Birkir Ómar Friðriksson, sonur Iðunnar okkar, en hann er gríðarlega efnilegur hlaupari eins og afinn var á yngri árum.

Fimm ára bróðir hans, Hlynur Kristófer, er mjög músíkalskur, eins og afinn var á hans aldri. 

Aðeins yngri er Haukur Lár Hauksson, sonur Láru, en hann er mikill spekúlant og áhugamaður um lönd og náttúru, líka eins og ég var á hans aldri.

Þannig gæti ég haldið áfram að telja upp mér til skemmtunar.