Fengu að ráða 1999. Af hverju ekki nú?

Hornfirðingar fengu að ráða því þegar mörk voru dregin milli nýrra og stærri kjördæma við síðustu kjördæmabreytingu hvort þeir vildu vera í Suðurkjördæmi eða Norðausturkjördæmi, en þeir höfðu tilheyrt Austurlandskjördæmi fram að því.

Þeir vildu frekar flytja sig um set yfir í Suðurkjördæmi, en spurningin er hvort þeir hefðu nokkuð verið spurðir um þetta á okkar dögum í ljósi nýjustu tíðinda um hliðstætt mál. 

Samt voru völd þeirra Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar einhver mestu völd tveggja manna hér á landi á okkar tímum, og Hornafjörður var heimabyggð Halldórs og fram að því hluti af kjördæminu, sem hann var fyrsti þingmaður í Austurlandskjördæmi.

Þrátt fyrir þetta voru Hornfirðingar látnir ráða því sjálfir að þeir yrðu fluttir yfir í annað kjördæmi.

Þess vegna vaknar sú spurning hvort Sigmundur Davíð Gunnlaugsson,forsætisráðherra,fyrrverandi dómsmálaráðherra og fyrsti þingmaður Norðausturausturkjördæmis,sé ráðríkari en Halldór og Davíð voru á sinni tíð, fyrst bæjarstjórn Hornarfjarðar skorar á dómsmálaráðherra að afturkalla þá ákvörðun Sigmundar Davíðs að Hornafjörður skuli tilheyra Norðausturkjördæmi.

Hluti af skýringunni kann að vera sú, að kjördæmabreytingin 1999 var gerð með samþykki allra þáverandi þingflokka á grundvelli starfs sérstakrar stjórnarskrárnefndar, og þeir Halldór og Davíð gátu því kannski ekki beitt sér eins í þessu máli Hornfirðinga og Sigmundur Davíð getur nú með því að nota sér völd sín til að ákveða þessi mörk lögregluumdæma að eigin geðþótta.     

Breyti reglugerð um lögregluumdæmi

Flýtið ykkur að taka myndir áður en þessu verður fórnað!

Hryggjarstykkið í myndbandi, sem birt er af Íslandi á Youtube um helgina er Aldeyjarfoss í Skjálfandafljóti. 

Hann er einn af tugum fossa og hundruðum náttúrufyrirbæra sem til stendur að fórna fyrir "orkufrekan iðnað". 

Búið er að stofna sérstakt félag með þáttöku Orkuveitu Reykjavíkur og fjárfesta að norðan til þess að byggja stíflu til þess að sökkva 25 kílómetra löngum dal fyrir innan Hrafnabjörg, grónum að stórum hluta enda er þessi skjólsæli dalur vin í norðurjaðri hálendisins.

 En við fólk er sagt að verið sé að sökkva urð og auðn uppi á hálendinu og fegra landið með "snyrtilegum miðlunarlónum."

Auk Aldeyjarfoss á að þurrka upp nokkra fallega fossa fyrir ofan hann, þeirra á meðal Hrafnabjargarfoss.

Þetta er bara eitt dæmið af mörgum þar sem hingað til hefur ekki komið til greina að friða þessi náttúrudjásn, heldur stefna ótrautt að því að virkja.

Nú þegar hafa nokkrir af stærstu fossum landsins verið þurrkaðir upp eða lemstraðir fyrir stóriðjuna, svo sem Töfrafoss, Kirkjufoss og Faxi fyrir austan, og fyrir skemmstu flaug ég niður eftir efri hluta Þjórsár og sá hvernig Hvanngiljafoss, Dynkur og Gljúfurleitarfoss voru ekki nema ræflar miðað við það sem þeir voru áður en svonefnd Kvíslaveita tók 40% af vatnsmagni þeirra fyrir stóriðjuna.

Dynkur og Gljúfurleitarfoss voru ósnortnir jafnokar Gullfoss að hæð og vatnsmagni og að mínum dómi er Dynkur í fullu rennsli flottasti stórfoss landsins.

Fyrir tveimur vikum var þessi foss, sem er samansafn um það bil fimmtán fossa í sama fossstæðinu aðeins þrír ræfilsfossar öðru megin í því, en að öðru leyti var stæðið þurrt.

Dynkur nær sér að vísu aðeins á strik í nokkrar vikur seinni parts sumar í góðum vatnsárum en hjá ráðamönnum þjóðarinnar er einbeittur vilji til þess að drepa hann og hina fossana alveg með Norðlingaölduveitu, þótt eitthverju smárennsli sé lofað í stuttan tíma síðsumars.

 Auk sóknarinnar í virkjanir fyrir stóriðjuna ("orkufrekur iðnaður er sama og stóriðja, - orkubruðl) er ásókn í gerð sæstrengs til Skotlands sem mun valda þvílíku virkjanaæði hér á landi að engu verður eirt.

Ég vek athygli á því að myndirnar af Aldeyjarfossi eru teknar þegar snjóföl er á jörðu og það er stór hluti af áhrifamætti þeirra.

Það er sameiginlegt öllum hugmyndum um virkjun fossa landsins að ekkert rennsli verður í þeim á veturna, sama hvað útfærsla er notuð og allar vetrarmyndir því út í hött. 

Þess vegna er full ástæða til þess að segja við útlendingana: Flýtið ykkur að koma til þess að taka af þessu myndir áður en því verður fórnað!      

Ótrúlega fallegt myndband af Íslandi

Skynsamlegustu og sígildustu orð Íslendingasagnanna?

Ég var að horfa á snerru Guðna Ágústssonar og Kolbrúnar Bergþórsdóttur í sjónvarpsþættinum Eyjunni út af Hallgerði langbrók. Bæði eru stórskemmtileg á skjánum og alltaf gaman að heyra í þeim.

Þótt Kolbrún hefði kannski eitthvað til síns máls varðandi galla Hallgerðar hef ég lengi verið á þeirri skoðun að rétta þurfi hlut Hallgerðar varðandi álit þjóðarinnar á henni.

 Alveg sérstaklega er ég ósammála því að neitun hennar við hjálparbeiðni Gunnars á ögurstundu hafi verið hennar versta verk, sem eigi að verða henni til ævarandi skammar og nægi eitt til þess að henni verði eilíflega hallmælt.

Þvert á móti dreg ég taum Hallgerðar algerlega varðandi þetta atriði.

Þegar Gunnar sló hana kinnhestinn í viðurvist allra á bænum sýndi hann henni alveg sérstaklega mikla óvirðingu samkvæmt þeirra tíma viðhorfum. Hann niðurlægði hana fyrir framan alla á þeim vettvangi, heimilinu, þar sem reisn konunnar og virðing átti að vera óskoruð.

En samt er þetta ofbeldisverk Gunnars ekki aðalatriði í málinu, þótt það sé Hallgerði til málsbóta, heldur hin magnaða setning sem höfð er eftir henni þegar Gunnar segir við hana að óvinir hans muni ekki getað drepið hann meðan hann komi boganum við, og því muni hann þurfa hárlokk hennar í bogastreng.

Hallgerður sér hins vegar firringuna og ofmat hans á sjálfum sér birtast í þessum orðum hans, því að augljóslega er við ofurefli að etja og morgunljóst að honum muni ekki verða eirt lifandií landinu ef hann hlítir ekki útlegðardómnum og lögum og rétti þess tíma.

Hún mælir því orð, sem eru sígild og eiga við hvar sem er í heiminum, þegar karlrembur standa fyrir stríði og manndrápum af einskærri hernaðarhyggju:

"Hirði ég eigi um hvort þú verð þig lengur eða skemur."   

Hallgerður veit að spurningin snýst ekki um það hvort Gunnar geti drepið alla, sem eru í þessari aðför að honum, heldur eingöngu um það hve margir verði drepnir áður en hann sjálfur verður drepinn. 

Val hans stendur greinilega að hennar dómi raunverulega um tvennt: 

1. Hið ómögulega, að hann mun drepa alla sem sækja að honum í væntanlegri útlegð hans á meðan hann dvelur heima. Engin von var til þess. Grettir og Gísli Súrsson fóru í felur og voru þó báðir drepnir. Gunnar er hins vegar svo barnalegur og haldinn slíkku ofmati að halda að hann geti bara verið heima eins og ekkert sé til að njóta þess að horfa yfir "bleika akra og slegin tún.

2. Hið óhjákvæmilega að Gunnari takist að drepa ákveðinn fjölda manna áður en hann er sjálfur drepinn. 

Með því að neita Gunnari um tilgangslausa og vonlausa aðstoð bjargar Hallgerður mörgum mannslífum.

Og hin fleygu orð Hallgerðar, hugsanlega flottustu og skynsamlegustu orð Íslendingasagnanna, má herma upp á ótal átök, manndráp og stríð, sem blind hernaðarhyggja hefur leit yfir þjóðir heims með ómældum hörmungum.

Ég hef ævinlega litið á þetta augnablik í sögu Hallgerðar sem hennar stærstu stund en ekki hina verstu.

Gaman væri að heyra skoðanir fleiri á þessu atriði.