Er þá lekinn alls ekki leki..?

Er hinn seki ekki hinn seki, 

ef einhver er sekur um traustatak?  

Er þá lekinn alls ekki leki

af því að því var breytt, sem lak?  

Tvö skjöl um Tony Omos í gangi

Frétt er góð sem endar vel.

Ísland komst í annað sinn í Eurovision síðast inn af tíu lögum kvöldsins. Röðin mun þó ekkert segja til um gengi einstakra laga. Ég er líka ánægður með að rússneska lagið og það hollenska komust inn.

Spennan var orðin svo mikil að í tengdri frétt á mbl.is á þessu augnabliki er fyrirsögnin sú að íslenska lagið hafi ekki komist áfram.

En síðan kemur upptalningin og þar sést að Ísland er síðast inn.

Má með sanni segja um þetta að frétt sé góð sem endar vel.  

Ísland komst áfram

Unnu eins vel úr sínu og framast var unnt.

Liðsmennirnir í Pollapönki unnu eins vel úr því, sem þeir höfðu í höndum, og unnt var að ætlast af þeim og voru landi og þjóð til sóma.

Þetta var árangur mikillar vinnu og eljusemi, sem þeir hafa sýnt frá því þeir voru valdir til að vera fulltrúar okkar. Eftir situr óvissan, nema að rússneska lagið, sem ég var að sjá flutt rétt í þessu var það flott að mér finnst það eiga skilið að komast áfram.  

Spenna í Kaupmannahöfn

Ég skynja svipaða óvissu og þegar Sylvía Nótt keppti.

Tilurð fígúrinnar Sylvíu Nætur 2006 verður eitt af því sem mun vekja athygli þeirra í framtíðinni, sem reyna að kafa ofan í ástand þjóðfélagsins og þjóðarsálarinnar í næsta aðdraganda Hrunsins.

Lag Þorvalds var magnað og vann yfirburðasigur hér heima og túlkun Ágústu Evu á persónunni Sylvíu Nótt hitti í mark og færði henni Edduverðlaun hér heima ef ég man rétt. Það byggðist meðal annars á því að "plottið" hafði fengið nægan tíma til að komast inn hjá þjóðinni, - tilbúna persónan Sylvía Nótt var alþekkt hjá þjóðinni og hafði fengið rækilega auglýsingu hæfilega löngu áður en forkeppnin hér heima byrjaði.

Fígúran átti kannski ekki jafn brýnt og augljóst erindi erlendis og hér heima, en þó stefndi umheimurinn inn í mestu efnahagskreppu í 70 ár.

Við öllu mátti því búast þegar Sylvía Nótt byrjaði að fara sínum hamförum í undankeppninni, - hún gat slegið í gegn, en þetta gat líka misheppnast herfilega af því að erlendis fékk hún hvergi nærri þá langvinnu athygli sem gat skilað sér jafnvel og hér heima.

Hvorugt gerðist reyndar, en fyrir mistök, sem fólust í því að Evrópa áttaði sig ekki á ádeilunni sem fólst í hrokafullri hegðun Sylvíu urðu það ekki nógu margir á hinum erlenda vettvangi sem áttuðu sig á því hvað tilvist hennar snerist um og því komst lagið ekki áfram, Íslendingum til en einna vonbrigðanna í Evróvisionkeppni.

En fall Sylvíu verður í framtíðinni skoðað sem algerlega rökrétt og raunar nauðsynlegt til þess að dæmisagan gengi upp til fullnustu, og þess vegna svo er svo gott að eiga það til framtíðar. Með því að þessi íslenska fígúra var túlkuð svona vel, varð Sylvía að frábærri forspá um það hvernig sambærileg hegðun okkar Íslendinga myndi verða okkur að falli í Hruninu, sem framundan var.

Í aðdraganda Hrunsins sýndum við umheiminum dæmalausan hroka, -  sýndum reyndum erlendum bankamönnum fyrirlitningu, þóttumst vera ofurmenni, undrabörn og snillingar, sem hefðu fundið upp alveg ný lögmál og aðferðir í fjármálum og  efnahagsstjórn, nánast útvalin af almættinu, sem hefði hert þá hæfustu til að komast af í gegnum erfiðar aldir til að veita allri heimsbyggðinni forystu og fordæmi í stíl við landkönnuði Víkingaaldar.  

Pollapönk er af allt öðrum toga, - strákarnir eru líflegir, einlægir og fjörugir og gera eins vel og þeir geta. Allt gott um það að segja.  

En ég skynja samt svipaða óvissu núna og 2006, og held að víð eigum að vera við öllu búin um gengi Pollapönks.

Mér finnst lagið ekki njóta sín eins vel með enska textanum og hinum íslenska, hinn íslenski vera hnitmiðaðri og meira grípandi, enda þurfti á einstaka stað að fjölga nótunum í laginu til þess að enski textinn passaði við það.

Engu að síður var ákvörðunin um að syngja lagið á ensku rétt, því að efni textans og boðskapur hans er aðalatriðið í þessu lagi, hvort sem hann nær í gegn eða ekki.

Hvort hann fellur Evrópubúum í geð í keppni, þar sem ánægja og samheldni meðal þjóða á að ráða ríkjum, er hins vegar vafasamt.

Þýska lagið "Smávegis af friði" (Ein Bishen Frieden) var ósköp þægilegur, blíðlegur og sakleysislegur texti hér um árið.  

Ástandið í Úkraínu hefur valdið róti og uppnámi þessa daga, einmitt þegar svona samevrópskur viðburður á sér stað, og það fer kannski eftir fréttum dagsins, hvernig stemningin verður.

Mig grunar meira að segja deiluaðilar í Úkraínudeilunni muni forðast óþarfa átök þangað til keppnin er afstaðin.   

Stigatöflur fyrir Eurovision

Ja, hver grefillinn ! Má kannski "blóta á laun"?

Þegar ég var í Kaldárseli í þrjú heil sumur 1947, 48 og 49 voru öll blótsyrði bönnuð og við strákarnir fylgdum "foringjanum" sem var starfsheiti stjórnanda sumarbúðanna. Meira að segja var herbergi hans merkt með skilti, þar sem á stóð "Foringjaherbergið".

Næstu ár á eftir var auðvelt að halda þetta bann, en gamanið kárnaði þegar ég fór að vinna í fríum 14 ára gamall með hafnarverkamönnum. Þar blótuðu karlarnir svo hressilega og almennt að maður var ekki viðræðuhæfur né komst í hópinn nema að gefa eftir.

Tveimur árum síðar var maður kominn í M.R. og þar tvinnaði Guðni (kjaftur) Guðmundsson blótsyrðin saman þegar sá var gállinn á honum en gætti þess jafnframt vandlega að þéra mann alltaf í miðjum flaumnum.

Þar flugu setningar eins og "þetta er nú meiri andskotans bullið hjá yður" en síðan notaði hann annan flöt á orðinu þegar ummælin voru jákvæð eins og "asskoti var þetta gott hjá yður, þér eruð bara fjandi sleipur í þessu!"  

"Asskoti" og "fjandi" gátu sem sagt verið afar jákvæð orð, jafnvel blíðleg og vinaleg.

Opinbera nefndin sem á að dæma um það hvað sé blótsyrði og hvað ekki á rússnesku á áreiðanlega eftir að lenda í vandræðum með að úrskurða um það ef rússneskan býður upp á svipaðan sveigjanleika og frjósemi og íslenskan í þessum efnum.

Þetta er nefnilega sennilega vonlaust mál og minnir á heittrúartímann hjá íslensku kirkjunni þegar menn fundu sér leið fram hjá blótsyrðunum með því að búa til orð, sem þýddu það sama, eins og orðið "grefillinn" sem mætti nota um uppátæki Pútíns, annað hvort í upphrópun eins og "ja, hver grefillinn !" -  eða "greflls vandræði verða þetta!"

Þetta minnir á prestinn sem kom að manni, sem var árangurslaust að reyna koma bíl í gang og blótaði bílnum stanslaust og hástöfum: "Andskotans druslan þín! Drullaði þér í gang, djöfuls garganið þitt!" o. s. frv.  

Prestinum ofbauð þetta og sagði við manninn: "Það er bæði ljótt og þýðingarlaust að vera svona orðljótur og ákalla þann illa. Talaðu heldur blíðlega og biddu frekar Guð og góðar vættir um að hjálpa þér."

"Maðurinn þagnaði en sagði svo: "Ég get svosem reynt það fyrir þín orð, úr því að hitt dugar ekki. Jæja, góði bíll, ég bið þig í Drottins nafni um að fara í gang."

Bíll hrökk í gang um leið.

"Ja, hver andskotinn!" hrópaði prestur þá.

Þegar Kristni var lögtekin á Íslandi var ákvæði um að blóta mætti á laun. Kannski verður undankomuleið fyrir Rússa en ólíklegt er að hörð lög muni duga til að útrýma blótsyrðum alveg frekar en hér á landi þar sem fólk hefur sjálft tilfinningu fyrir meðalhófi og engin vandræði eru út af þessu.

 

      

Rússar banna blót með lögum