Tímamót í flugsögu Íslands?

Með því að mæla stærð manns, sem stendur upp við mannlausu flugvélina, sem lenti í sjónum við Hornafjarðarflugvöll í kvöld, má áætla að vænghafið sé um 15 metrar og vélin heldur stærri en Piper Navajo 5-7 farþega tveggja hreyfla vél flugfélagsins Atlantsflugs en aðeins minni en skrúfuþoturnar sem flugfélagið Ernir á.

Auðvitað er hún miklu léttari en þessar farþegavélar af því að ekki er gert ráð fyrir að hún þurfi að bera neinn farm eða farþega og ekki er hún með einkennisstafi með upphafsstöfunum TF.

Þessi vél er svo miklu stærri en þær fjarstýrðu flugvélar sem hingað til hafa sést, að hugsanlega er hér um að ræða viss tímamót í flugsögu landsins.

Hingað til hafa svörin varðandi fjarstýrð mannlaus flygildi sem sumir kalla dróna verið þau að um þau gildi engin lög hér á landi enn.

Þetta er sannarlega athyglisvert.    

Fjarstýrð flugvél fór í sjóinn

Skammsýnin og "skómigustefnan" í öndvegi.

Er ekki nöturlegt að svokallaðir "frumstæðir þjóðflokkar" indíána í Ameríku skyldu hafa öldum og jafnvel árþúsundum saman hafa lifað eftir kröfunni um sjálfbæra þróun, löngu áður en þjóðir heims undirrituðu svonefndan Ríó-sáttmála um þetta efni. 

Munurinn á indíánunum til forna og þjóðarleiðtogunum 1992 var hins vegar sá að indíánarnir fóru eftir sínum kröfum og farnaðist vel, en þjóðir heims hafa hafa hins vegar í meginatriðum látið rányrkju og skammsýni ráða för á leið til ófarnaðarins, sem blasir við með sama áframhaldi. 

Síðan Norðmenn gerðust olíuframleiðsluþjóð hafa margir hrósað þeim fyrir þá framsýni að leggja hluta olíuauðsins í sérstakan sjóð sem gæti gagnast kynslóðum framtíðarinnar þegar olían hefur verið kláruð. 

Þrátt fyrir stærð þessa sjóðs hefur þó blasað við frá upphafi að hann er ekki nema brot af þeim fjárhæðum, sem allar framtíðarkynslóðir landsins munu tapa eftir að olíutekjurnar eru horfnar. Sú ætlan að deila ávinningnum af olíuvinnslunni í samræmi við jafnrétti kynslóðanna til auðlinda náði hvað umfang snerti aðeins til allra næstu kynslóðar en ekki þeirra tuga milljóna íbúa Noregs sem eiga eftir að byggja landið á næstu tveimur öldum.   

Þetta er "skómigustefnan" í sinni tærustu mynd, þ. e. að það er skammgóður vermir að pissa í skó sinn" eins og máltækið segir. 

Olíuleit á norðurheimsskautssvæðinu mun aðeins lengja í hengingarólinni, jafnvel þótt hún heppnist vel, slík er hin óseðjandi orkufíkn þjóða heims.

Í stað hinnar stórfelldu uppdælingar olíunnar hefði þurft að fara margfalt vægar í sakirnar og dreifa ágóðanum til fleiri kynslóða í stað þess að stunda jafn stórfellda rányrkju á kostnað komandi kynslóða og nú má sjá um víða veröld, - líka á jarðvarmasvæðum á Íslandi. 

Sakar Norðmenn um græðgi

"Framleiðsla á tilraunastigi" og fyrirtæki með svarta fortíð.

Fyrir liggur samkvæmt upplýsingum Silicor Materials að hin nýja aðferð sem á að verða framkvæmd í sólarkísilverksmiðjunni stóru við Grundartanga til að gera hana mengunarlausa sé "framleiðsla á tilraunastigi" enda aldrei verið notuð annars staðar hingað til. 

Samkvæmt því verða engin eiturefni í rykinu, sem kemur frá verksmiðjunni en ekki er hægt að sjá í þeim upplýsingum, sem hafa verið birtar, hvað þetta "ryk" verður mikið. 

Haraldur Sigurðsson jarðfræðingur og Skúli Mogensen nú hafa báðir upplýst um svarta fortíð þessa fyrirtækis og meistara kennitöluflakksins, sem skilur eftir sig slóð svika og pretta, en enginn vildi hlusta á Harald og væntanlega ekki á Skúla né Bubba Morthens nú. 

Stóriðjan í Hvalfirði mælir sjálf mengun sína almennt og einn mælirinn þar var sendur upp í Holuhraun. 

Engar bjöllur hringja. Fyrir rúmum áratug var fullyrt að engin mengun yrði frá Hellisheiðarvirkjun sem framleiddi "hreina og endurnýjanlega orku". 

Annað hefur heldur betur komið í ljós með stórfelkdri mengun af brennisteinsvetni og minnkandi orku svæðis, sem verður orðið orkulaust eftir nokkra áratugi, og nú á að tilnefna Orkuveitu Reykjavíkur til umhverfisverðlauna Norðurlandaráðs!

 

„Væri með verri dílum Íslandssögunnar“

Netheimar og mannheimar.

Við lifum á tímum mjög mikilla breytinga á mannlegum samskiptum jarðarbúa. Fern aldahvörf hafa orðið í samgöngum, samskiptum og fjarskiptum síðustu 130 ár. 

Hin fyrstu urðu í kringum aldamótin 1900 þegar sími og loftskeyti rufu einangrun í fjarskiptum.

Næst komu tvær byltingar í flugi, hin seinni þegar þoturnar leystu hægfara bulluhreyflavélar af hólmi.

Þriðja byltingin hefur verið að ganga yfir síðustu 20 ár, bylting í netsamskiptum og tölvutækni.

Hún er svo gagnger að tala má um tvenna heima, netheima og mannheima.

Píratar eru fulltúar þeirra sem lifa og hrærast í netheimum. Við hverjar kosningar hækkar aldursmark stærsta markhópsins sem kýs þá um fjögur ár, - var 18-28 ára í síðustu kosningum og verður 18-32 ár í næstu kosningum, þegar 20 þúsund nýir kjósendur koma inn en um 15 þúsund kjósendur verða dottnir út. 

Það þýðir hvorki meira né minna en 35 þúsund atkvæða breytingu samtals. 

Haldi Píratar rétt á spilum sínum mun þeim því fjölga, netheimar eru orðnir staðreynd en ekki loftkastalar og skaðlegt að afneita því.

Íslensku píratarnir lifa og hrærast í netheimum, eru þar á heimavelli og margir þeirra íðilsnjallir í þeim efnum og fá afar nytsamar hugmyndir, sem þörf er á að virkja.

Þeirra ær og kýr er að afla upplýsinga og stuðla að miðlun þeirra á ýmsan hátt og í nútímaþjóðfélagi er brýn nauðsyn á að nýta kosti þessarar byltingar til að efla lýðræði og bæta stjórnarhætti. Píratar og þeirra líkar geta gert mikið gagn. 

Þetta skynjar fólk sem telur Pírata boðbera nýrra tíma og finnst jafnframt þeir, sem hafa allt á hornum sér varðandi Pírata, vera fulltrúa stöðnunar, afturhalds og úreltra sjónarmiða.

En neitheimabyltingin hefur líka sína ókosti og skuggahliðar, því að enginn skyldi vanmeta gildi mannheima, þótt einhverjum finnist bein mannleg samskipti sem meginfyrirkomulag samskipta vera gamaldags og úrelt. 

Væri svo, væri hægt að leggja niður öll ferðalög, fundi og ráðstefnur.

Ég minnist þess að í starfi stjórnlagaráðs var nálægt 100% mæting á nefndafundi enda fór langmest af starfi ráðsins fram á nefndafundum. Eftir reynsluna af því er óhætt að segja að aldrei hefði tekist að klára verkefni ráðsins einróma án þeirrar alúðar sem lögð var í vel skipulögð og markviss nefndarstörf í krafti jákvæðni og gefandi beinna samskipta og kynna nefndarmanna.   

Í starfinu var ný samskiptatækni einnig notuð til hins ítrasta fyrir opnum tjöldum til að efla flæði upplýsinga og skoðana og þar með lýðræðisleg vinnubrögð. 

Ég hef áður hér í pistlunum komið Pírötum til varnar varðandi það að vegna þess að mest af starfi Alþingis fer fram í nefndum og þingmenn Pírata eru aðeins þrír, geta þeir ekki haft jafn góðan aðgang að upplýsingum og skoðunum í öllum málum og stórir þingflokkar. 

En þess mikilvægara er að þeir ræki vel þau nefndarstörf sem þeim standa þó til boða og hafi í huga, að þrátt fyrir mikilvægi netheima er hættulegt að vanmeta eða vanrækja mannheima. 

 

 

 

 

Píratar mæta verst

Vanmetin ferðamannasvæði.

"Landslag væri lítils virði ef það héti ekki neitt" orti skáldið Tómas Guðmundsson. Hann hefði kannski getað bætt við: "...og þar hefði aldrei gerst neitt." 

Það er ekki nóg með að norsku firðirnir séu svo magnaðir, að þeir flokkist án nokkurrar sögu ásamt hinum eldvirka hluta Íslands undir 40 mestu náttúruundur og 100 mestu undur jarðarinnar, heldur er afar gefandi fyrir Íslending að ferðast um söguslóðir fofeðra okkar, frænda og landa í Noregi, raunar hrein nautn.

Þeir Íslendingar sem telja sig hafa kynnst Noregi með því að koma til Osló og nágrennis fara villur vegar. Íslendingar, sem leita eftir áhrifamiklum söguslóðum og stórbrotnu landslagi sem tengist þeim sjálfum, fá miklu meira út úr því að ferðast um Þelamörk til vesturstrandarinnar og þaðan til norðurs allt til Þrándheims og Þrændalaga.

Svipað má segja um Orkneyjar, Hjaltland og Færeyjar. Ég hef aðeins komið til Færeyja en hvorki til Hjaltlands né Orkneyja. En Helga konan mín lætur vel af ferð sinni til Orkneyja fyrir allmörgum árum. 

Hún sagði mér eitt frá þeirri ferð, sem mér finnst athyglisvert. Það var hvernig það blasti við í Orkneyjum hve óskaplega afskiptar eyjarnar væru efnahagslega og samgöngulega og eyjaskeggjar byggju við slöpp kjör. 

Henni kom í hug hvernig umhorfs væri á Íslandi ef land okkar hefði fallið undir völd Þjóðverja eða Breta fyrr á öldum, hvort við hefðum haldið tungu okkar, menningu, sjálfsvirðingu og getu til að byggja upp öflugt nútímaþjóðfélag undir járnhæl stórveldis.  

Athyglin beinist að Orkneyjum á ný

Tek undir með Giljagaur, kollega mínum.

Ég/Gáttaþefur tek undir með Davíð Oddssyni/Giljagaur að jólasveinavinnan hafi verið eitt það mest krefjandi, sem ég hef starfaði við á ævinni.  

Þessa fáu daga, sem jólaböllin stóru voru haldin, þurfti yfirleitt að fara á um það bil fjögur til fimm jólaböll eftir hádegið og þegar mest var að gera, þriðja í jólum 1967, voru jólaböllin sjö, því að tvö þeirra voru suður í Keflavík, annað klukkan ellefu og hitt klukkan eitt!

Kvöldið áður hafði ég ekið norður á Sauðárkrók í ófærð og slæmu veðri til að skemmta þar og brotist yfir Holtavörðuheiði um nóttina og mátti þakka fyrir að ná til Keflavíkur.

Svaf aðeins í 20 mínútur þá nótt og fór beint af síðasta jólaballinu til upptöku á Áramótaskaupinu 1967 þar sem hreinlega slokknaði á mér um miðnæturbil í lok upptöku.  

 

Atriði Gáttaþefs var nokkurs konar aerobikk atriði eins og til dæmis lagið Gekk ég yfir sjó og land, þar sem klapplandið, stapplandið, hopplandið og hlauplandið fólust í brjálæðislegri útfærslu á þessum gerningum og hlaupið var í loftköstum á útopnu um allan sal.

Á hverju jólaballi datt ég minnsta kosti einu sinni og stundum mörgum sinnum á rassinn sem hafði í för með sér æ aumari rass á hverju kvöldi. 

1969 var Iðnórevían í gangi þessi kvöld og í henni datt ég líka á rassinn oftar en einu sinni. 

Á þrettándakvöldi þegar ég datt þar á rassinn í á að giska hundraðasta skiptið þá vikuna, gat ég ekki staðið upp aftur, því að hárgreiða, sem ég hafði í rassvasanum, hafði smám saman skorið sig í gegnum rasskinnina!

Líkast til er ég eini maðurinn á Íslandi sem hefur slitið á sér rassgatið!

Ég varð að staulast við hækjur næstu daga á eftir og blóðið úr "glóðarrassinum" (nýyrði, samanber glóðarauga) dreifðist niður hægri fótinn svo hann varð allur helblár! 

Davíð Oddsson var eitt sinn jólasveinn