Svipað í tíð Davíðs og Jóns Baldvins. Saga af því.

Þegar Davíð og Jón Baldvin voru nokkurs konar Tvíhöfði íslenskra stjórnmála á stjórnarárum þeirra 1991-95 fóru þeir á tímabili í fýlu við fréttastofu Stöðvar 2 vegna umfjöllunar hennar um tvö mál, sem tengdust meðferð þeirra á áfengi í mismunandi tilvikum.

Þeir tregðuðust við að koma í viðtöl um nokkurt skeið og settu á eins konar "viðtalabann og stóð það öllu lengur hjá Jóni Baldvini en Davíð.

Heitustu stuðningsmenn þeirra kyntu mjög undir gagnrýni á fréttastofuna, gagnrýndu til dæmis það að myndavél Stöðvar 2 hefði verið beitt mun grimmar gegn Davíð í fréttinni af svonefndri Bermúdaskál heldur en myndavél Sjónvarpsins.

Hið rétta var að kvikmyndatökumaður RUV stillti sinni myndavél upp á undan tökumanni Stöðvar 2 og fyrir bragðið lenti síðarnefnda myndavélin að lokum í beinna sjónarhorni við Davíð.

Fljótlega rjátlaðist þetta af þeim félögum og "bannið" lognaðist útaf.

Ágæta sögu af því þegar þessu létti endanlega kann ég að segja, en á þessum árum vann ég á Stöð 2.

Eitt sinn þurfti fréttastofan á því að halda að ná sambandi við Jón Baldvin, ekki aðeins vegna fréttanna, heldur ekki síður vegna þess, að það var mikilvægt fyrir hann að í hann næðist eða hann kæmi í viðtal sem allra fyrst.

Jón Baldvin var með leyninúmer, og af því að okkur hefur alltaf verið vel til vina, hafði hann sagt mér frá því í sérstökum trúnaði nokkrum árum fyrr.

Þegar öll sund virtust lokuð um að hægt væri að ná sambandi við Jón Baldvin, bauðst ég til að hringja í hann og heyra hvað hann segði.

Hér á eftir eru ummæli Jóns skáletruð. Hann var snöggur upp á lagið og sagði:

 

"Ég harðbannaði þér að skrifa númerið niður! Þú lofaðir því að gera það ekki! Og lofaði mér líka að leggja það ekki á minnið. "

"Já, það er rétt, og ég skrifaði það ekki niður.

"Hvernig veistu þá hvað númerið er?" spurði Jón Baldvin.

"Það er af því að fyrir unnendur sögu Alþýðuflokksins er engin leið að gleyma því og ég gat ekki gleymt því þótt ég reyndi."

"Bull og kjaftæði! Þú ert næsta ósvífinn að þykjast geta blandað sögu Alþýðuflokksins inn í þetta!"

"Nei, þetta er hreina satt. Þú veist ósköp vel sjálfur hvenær var stærsta stund Alþýðuflokksins, þegar hann fékk jafnmarga þingmenn og Alþýðubandalagið í kosningum."

"Hlusta ekki á svona þvælu."

"Jú leyfðu mér að útskýra. Öll þjóðin veit að þú býrð á Vesturgötunni og þú gast ekki krafist þess að ég gleymdi því."

"Jæja þá, En hvað kemur það málinu við?"

"Jú, þar með byrjar númerið á 552."

"Ókey, en hvað þá með ruglið um sögu Alþýðuflokksins?"

"Jú, númerið byrjar á 55 og svo koma 27816."

"Og hvað með það? Þetta tóm þvæla."

"Nei, hlustaðu á mig. 2-78-16. Það munaði 2 þingmönnum árið 78 að þið fengjuð 16 þingmenn."

"Æ, æ, ókey. Þú sleppur með þetta, en hvert var erindið?"

 

Ég greindi honum frá því, og Jón sá að þetta mál var svo brýnt fyrir hann, að samband náðist og þar með slaknaði á samskiptabanninu.  

 

Egill líkir Íslandi við Rússland

Nafnið "Vínland hið góða" segir allt.

Það er staðreynd að loftslag og veðurfar var nokkuð hlýtt fyrir og fyrst eftir árþúsundaskiptin 1000. Engu að síður hefur allan tímann, sem liðinn er frá því að rústir víkingabyggðar fundust á norðausturhorni Nýfundnalands, verið óliklegt að það svæði, sem í íslenskum heimildum er kallað Vínland hið góða, hafi verið þar.

Af sögunum sjálfum má raunar draga þá ályktun að víkingarnir hafi haldið mun sunnar, eða allt suður til ósa Hudson árinnar þar sem nú stendur borgin New York.

Myndin, sem birst hefur af minjum um víkingaþorp á suðvesturodda Nýfundnalands sýnir alveg ótrúlega stórt þorp, mikla byggð.

Það bendur til þess að landnámið hafi verið umfangsmeira en hingað til hefur verið hægt að fullyrða um.

Þar með hlýtur nafnið Vínland hið góða ágætt hlutskipti sem marktæk heimild um stórmerkilegt landnám Íslendinga í Ameríku og jafnvel ekki óhugsandi að ummerki um landnám enn sunnar kunni að finnast. .

Svona leit víkingaþorpið út

Varla einkaeign í "landi frelsisins".

Bandaríkin hafa verið kölluð land frelsisins. Þess vegna vekur það athygli þegar ferðast er um landið að nánast öll helstu náttúrudjásn þess eru í eigu ríkisins sem þjóðgarðar.

Eftir að Vatnajökulsþjóðgarður var stofnaður eru flest helstu og einstæðustu náttúrudjásn Vatnajökuls og næsta nágrennis hans þjóðareign.

Má sem dæmi nefna Morsárdal, Grímsvötn, Bárðarbungu, Kverkfjöll, Öræfajökul og fjölda íshella í skriðjöklunum

Lónin við jökulröndina, Grænalón, Fjallsárlón, Breiðárlón og Jökulsárlón ættu því að vera innan vébanda jökulsins og þjóðgarðsins, en eru það ekki.

Þegar Skaftafellsþjóðgarður var settur á stofn minnist ég ekki þess að landeigendur í Skaftafelli hafi fengið útborgaða milljarða fyrir það land utan jökulsins sem lenti innan þjóðgarðsins.

En hvað sem um það má segja, skýtur skökku við ef lónin, sem minnkun jökulsins hefur skapað, eru ekki sams konar þjóðareign og jökullinn sjálfur.

Mjög ólíklegt er að slík djásn væru einkaeign í landi frelsisins.  

Jökulsárlón til sölu

Ekki beint lagaleg áhrif heldur pólitísk.

Undanfarnar vikur hafa ýmsir reynt að gera umræðuna um aflandsfélögin tortryggilega með því að segja að undir hana sé kynt af óæskilegum stjórnmálaöflum enda hefur forsætisráðherra gefið þá línu að það hafi verið fullkomlega eðlilegt, löglegt og siðlegt að hann væri eini aðilinn að uppgjörinu við kröfuhafa föllnu bankanna sem ekki var krafinn um upplýsingar um tengsl sín við þessa kröfuhafa.

Tengsl hans hafi engin verið þótt þarna væri um eiginkonu hans að ræða.

Björn Bjarnason vitnar í Helga Bernódusson skrifstofustjóra Alþingis varðandi það að þingrofstillaga stjórnarandstöðuflokkanna sé óþingleg af því að þingið ráði því ekki lagalega séð hvort þing sé rofið, heldur sé það vald í höndum forsætisráðherra.

Og þar af leiðandi sé hugsanlegt að tillögu um þingrof yrði vísað frá í meðförum Alþingis.

Þó segir Helgi það að pólitískt séð yrði forsætisráðherra að taka tillit til samþykktar slíkrar tillögu.

Það ætti að þýða að umræða um slíka tillögu og afgreiðsla hennar væri pólitískt réttlætanleg.

En frávísun slíkrar tillögu myndi auðvitað minnka umræðuna um málið, sem margir reyna nú.    

Þingrofstillögunni vísað frá?

Vissuð þið um negldu dekkin? Rangt skal vera rangt.

Ég hef þurft að fara í sjúkraþjálfunaræfingar á Borgarspítalanum vegna axlarbrots, og ástandið á bílastæðinu þar er oft þannig, að það borgar sig að fara á hjóli. 

Um daginn fór ég á bíl konunnar, sem er ódýrasti og einfaldasti bíllinn á markaðnum og þar að auki með koltvísýringsútblástur undir 100g á km, svo að hann á að fá ókeypis stöðu í 30 mínútur. 

En þegar út var komið var kominn sektarmiði. Stöðumælavörðurinn sagði, að það væri vegna þess að negld dekk væru undir bílnum. Ekki vissi ég að stöðumælasektum væri beitt gegn notkun þeirra. 

Vissuð þið, sem lesið þetta, það?

Fyrir nokkrum árum lagði ég bíl við Tryggvagötu. Veður var kalt og það gustaði. 

Þegar ég kom aftur var stöðumælavörður að skrifa sektarmiða. 

Það fannst mér skrýtið, því að bíllinn hafði alls ekki verið það lengi á stæðinu að miðinn væri fallinn úr gildi. 

Ég opnaði bílinn, tók miðann og sýnd verðinum, að á miðanum stóð greinilega að ég átti enn eftir um 20 mínútur eftir af tímanum. 

En hann sagðist ekki hafa séð það i gegnum framrúðuna af því að miðinn hefi fokið til. 

Ég andmælti og taldi að prentaður tími á miðanum hlyti að vera gilt sönnunargagn. 

Hann sagði að sektin væri óafturkræf úr því að hann væri búinn að ganga frá henni og með þeim orðum setti hann sektarmiða undir þurrkuna. 

Ég fór á vit Stöðumælasjóðs til að fá leiðréttingu; rétt skyldi vera rétt.

En mér var harðneitað um hana. 

Þar gilti greinilega: Rangt skal vera rangt. 

Fengu sekt í Kringlunni

Hver er þessi "mögulega útfærsla"?

Ekki er furða þótt Þórólfur Gíslason kaupfélagsstjóri Skagfirðinga reki upp ramakvein vegna þeirrar ógnar, sem hann sér í því að jökulárnar í Skagafirði og Skjálfandafljót fari í verndarflokk rammaáætlunar. 

Árum saman hefur rekin áköf virkjunarstefna nyrðra sem miðað hefur að því að reisa álver við Skagaströnd og gefa efnamönnum kost á að eignast jarðir, sem verða verðmætar fyrir eigendurna ef farið verður í virkjanir. 

Kaupfélagsstjórinn kvartar sáran yfir því að komið sé í veg fyrir "mögulega útfærslu" virkjananna sem tryggi náttúruvernd. 

Ekkert minnist hann þó á það, í hverju þessi "mögulega útfærsla" á að felst. 

Sem dæmi má nefna Villinganesvirkjun, sem fór í gegnum mat Skipulagsstofnunar beint í framhaldi af Kárahnjúkavirkjun, sem stofnunin hafnaði. 

Ráðríkasti forsætisráðherra sögunnar hótaði Skipulagsstjóra beint þegar hann sagði, að ekki væri hægt að una því að "kontóristar úti í bær" legðu mat á svona mál. 

Enda fór það svo að Villinganesvirkjun flaug í gegn, þótt fyrir lægi að miðlunarlón hennar myndi fyllast upp af auri og verða ónýtt á nokkrum áratugum. 

Kaupfélagsstjórinn kvartar yfir því hve löng biðin eftir virkjanaframkvæmdum hefur verið, en á móti mætti spyrja hann hvers vegna þær "mögulegu útfærðslur" sem hann talar um, hafi ekki einn komið fram, sem boða þá byltingu í tilhögun virkjana, sem geti komið í veg fyrir setmyndun í miðlunarlónum, breytingu á lífríki Héraðsvatna og eyðileggingu möguleika fyrir flúðasiglingar, svo að dæmi séu nefnd. 

Nú má heyra svipað orðalag hjá Þórólfi og Davíð forðu, "nefndir" og "kontórista", og málum enn stillt upp eftir hinni 50 ára gömlu formúlu um að aðeins stóriðja og virkjanir geti "bjargað" þjóðinni. 

"Eitthvað annað" sé vonlaust. 

 

Uggandi vegna rammaáætlunar

Af aftökulistanum, - fyrr og nú. Þjórsárfossavirkjun - Búðavirkjun.

Þegar tími vinnst til verður fjallað um afmarkaða virkjanakosti hér á bloggsíðunni, tekinn í dag einn kostur sem nú er lagt til að fari í verndarflokk og annar kostur, sem lagt er til að fari í virkjanaflokk. Og svipað gert síðar.

Ég nota þessi tvö orð, virkjanaflokk og verndarflokk um mismunandi nýtingu, orkunýtingu og verndarnýtingu í stað hlutdrægrar orðanotkunar í formi þess að stilla upp nýtingarflokki og verndarflokki sem andstæðum hvað nýtingu varðar.  

Nýlega var fjallað hér á síðunni um virkjun Skjálfandafljóts með því að sökkva Krókdal.

En nú verður tæpt á Þjórsárfossavirkjun (Kjalölduveita) og Búðafossvirkjun (Holtavirkjun) .

Efsta myndin á síðunni er af fossinum Dynk í Efri-Þjórsá. Hann er einn af þremur stórfossum, sem allt fram á þennan dag hefur verið ætlunin að þurrka upp í virkjunum undir dulnefnunum Norðlingaölduveita og nú síðast Kjalölduveita.

En aldrei hefur staðið til að virkja Norðlingaöldu né Kjalöldu, heldur Þjórsárfossana þrjá, og því hefði virkjunin átt að heita Þjórsárfossavirkjun á sama hátt og Urriðafossvirkjun heitir nafni fossins sem virkja á.

En svona hefur nú notkun orða breyst á 100 árum. Fyrir öld var sagður sannleikurinn í nafninu Urriðafossvirkjun, en nú hefur raunverulegur tilgangur verið falinn með marklausum heitum.

Í bili eru Dynkur, Gljúfurleitafoss og Kjálkaversfoss ekki á aftökulistanum.  Tveir þeir fyrstnefndu eru álíka stórir að umfangi, afli og hæð og Gullfoss, en hafa þegar verið rændir um 40% af afli sínu með Kvíslaveitu.

Með óskertu vatni er Dynkur að mínu mati flottasti stórfoss landsins.

En Neðri-Þjórsá er enn öll á aftökulistanum með þrjár fyrirhugaðar virkjanir.

Hin svonefnda Holtavirkjun á að verða 73 megavött að afli og valda miklum breytingum á svæðinu við Árnes sem tvær neðstu myndirnar eru teknar á.

Að sjálfsögðu ætti þessi virkjun að vera kennd við vatnsfallið sjálft eða hluta úr því, til dæmis fossinn Búða eða Búðafoss og vera allt eins kölluð Búðavirkjun eða Búðafossvirkjun en ekki Holtavirkjun, því að það á ekki að fara að virkja nein holt heldur vatnsfall.

Við Íslendingar erum enn sem fyrr meira en fimmtán árum á eftir Norðmönnum hvað varðar virkjanamál. Árið 2002 lýsti Kjell Magne Bondevik, þáverandi forsætisráðherra, yfir því að tími nýrra stórra virkjana í Noregi væri liðinn.

Og þar með tími nýrra stórra virkjana á Norðurlöndu liðinni, - nema á Íslandi.  

Eiga Norðmenn þó álíka mikið vatnsafl í teravattsstundum óvirkjað og Íslendingar.   

 

Einhugur ríkti um niðurstöðuna

Ekki verri áföll en þeir hafa vanist.

Dagur Sigurðsson og Alfreð Gíslason hafa sýnt það á ferli sínum, að það sem kalla má "áföll" og "vondar fréttir" fyrir flesta þjálfara, eflir þá aðeins og lið´þeirra þar með.

Allir voru búnir að afskrifa Dag fyrir síðasta EM vegna eindæma forfalla í liði hans.

Þau voru svo mikil að talað var um að hann stæði uppi með b-lið sem engum árangri myndi ná.

Annað kom á daginn (Daginn). "Unglingaliðið", "varaliðið", "b-liðið" stóð að lokum uppi sem Evrópumeistari.

Langur ferill Alfreðs er líka varðaður áföllum, sem hann hefur staðið af sér.

Sannur meistari en nefnilega sá sem kann að vinna úr ósigrum og áföllum.

Áfall fyrir Dag og Alfreð