Mesti ekkifréttatími ársins?

Síðdegis í gær var helsta fréttin á ljósvakamiðlunum íslensku að umferð væri farin að þyngjast á leið til Reykjavíkur.

Því miður heitir hugtakið "nyhed" eða "news" ekki hliðstæðu nafni á íslensku. 

Það er nefnilega ekkert nýtt við það að umferð þyngist á leið til Reykjavíkur eftir hádegi á verslunarmannafrídegi. 

Um það var vitað fyrir 50 árum eftir að þessi frídagur varð almennur að umferð myndi þyngjast til Reykjavíkur síðdegis hvern verslunarmannafrídag.  Þess vegna er það fyrir löngu hætt að vera frétt og var það kannski aldrei.

Á hverju ári ríkir mikil ekkifréttatíð í um það bil viku um mánaðamótin júlí-júlí með tilheyrandi beinum útsendingum frá helstu mótstöðum komandi helgar.

Gríðarleg orka fer í það hjá fjölmiðlamönnum að reyna að grafa upp eitthvað bitastætt til að koma á framfæri sem "frétt".

Dag eftir dag er það sama stórfréttin hvað margir eru staddir á helstu hátíðasvæðunum og hvernig umferðin sé. 

Þessu hefur maður svo sem tekið þátt í sem fréttamaður áratugum saman af því að allir verða að elta skottið á öllum í þessu efni.

Og ef einhver fjölmiðillinn er slappur í þessu kvarta líklega hlustendurnir. Eða hvað? 

Nóttin tíðindalítil

Ómissandi þáttur í ímynd Íslands.

Veiðar á smábátum frá ótal stöðum umhverfis landið hefur verið snar þáttur í íslensku þjóðlífi og ímynd Íslands frá landnámstíð.

Dauð hönd kvótakerfisins hafði lagt dauða hönd á fjölda lítilla sjávarplássa við landið undanfarin ár þegar lokið var uppi glugga í kerfinu með svonefndum strandveiðum. 

Þetta var eitt af helstu baráttumálum Íslandshreyfingarinnar fyrir kosningarnar 2007 en talsmenn LíÚ fundu þessari hugmynd allt til foráttu.

Afstaða þeirra fyrr og nú er svo sem skiljanleg því að allir eru sammála um að um þetta sé takmörkuð auðlind þótt deilt sé um hve mikið sé óhætt eða rétt að veiða. 

Ég er að koma frá því að skemmta á Síldarævintýrinu á Siglufirði en þar og annars staðar má sjá annað sumarævintýri, - fjölda smábáta og líf og fjör í höfninni, þökk sé strandveiðunum. 

Veiðar af þessu tagi eru ómissandi þáttur í ímynd landsins sem skilar miklum óbeinum ábata, því að lífleg sjávarpláss laða að sér innlenda og erlenda ferðamenn og skapa því tekjur og umsvif. 

Unaðsstundir þeirra sem eru á 500 strandveiðibátum eru þá ekki taldar með, enda tíðkast það ekki hér á landi að verðleggja slíkt.

Nefna má líka gildi þeirra kynna, sem fjöldi þéttbýlisbúa fær af rammíslenskku umhverfi og starfsemi með því að heimsækja sjávarbyggðirnar.

Hugsum okkur að allar lax - og silungsveiðar í ám og vötnum á Íslandi væri í höndum nokkurra stórra fyrirtækja og almenningur kæmist þar ekki að. 

Forráðamenn þessara fyrirtækja rækju síðan upp ramakvein ef efnt væri "bakkaveiða" á innan við einum tíunda hluta af heildarveiðinni vegna þess að við það myndi kvóti þeirra minnka um þennan litla hluta.

Það er athyglisvert að talsmenn Sjálfstæðisflokksins, sem telur sig vera flokk einkaframtaksins, leggjast gegn strandveiðum, frjálsum veiðum á rækju og smá opnun á lokuðu kerfi framleiðslu landbúnaðarvöru og nota orðin skemmdarverk og jafnvel hryðjuvek um það að opna smá glugga fyrir einstaklingana. 

500 bátar farnir til veiða

Ad brua kynslodabilid.

Bidst afsokunar a thvi ad thar sem eg er staddur nordur i landi er taeknilega ekki haegt ad nota annad letur en thetta.

Brekkusongurinn i Eyjum er til soma Arna Johnsen og odrum sem ad honum standa thvi hann sameinar kynslodirnar a einstakan hatt og bruar kynslodabilid.

Tharna ma heyra log og texta fra allri  sidustu old hljoma a einstakan hatt thegar ungir sem aldnir leggjast allir a somu sveif. 

Thad er mikil thorf fyrir slikt a thessum timum.

Virðing og varúð við að leysa ráðgátu og bjarga verðmætum.

Í Faxaflóa liggja tvö flök sem njóta verndar laga um grafarhelgi. Það eru flökin af Goðafossi undan Garðskaga og flakið af DC-3 vélinni Glitfaxa, sem liggur út af Flekkuvík.

Um bæði flökin hefur ríkt samkomulag um það að þau hlíti lögum um grafarhelgi, en slík helgi ríkir yfir grafreitum í 75 ár. 

Samkvæmt því gilda þau lög um Goðafoss til ársloka 2019 og henni er létt af Glitfaxa í febrúar árið 2026. 

Bæði flökin eru skilgreindir grafreitir og veit ég að varðandi Glitfaxa var það ósk aðstandenda hinna látnu á sinni tíð. 

Þess vegna gildir þetta einkum um flakið af Glitfaxa þar sem 20 menn fórust og líkin sitja líkast til enn bundin í belti í sætum sínum.

Á framdekki Goðafoss var bíll af Packard-gerð sem var sérstök gjöf Roosevelts Bandaríkjaforseta til forseta Íslands. Kassinn með bílnum innanborðs ætti að liggja skammt frá Goðafossi og aðeins grind bílsins með grindarnúmeri og vélarblokk með vélarnúmeri þurfa að vera heil til þess að hann teljist vera hinn eini og sanni forsetabíll og hægt að gera hann upp sem slíikan. 

Um borð í Glitfaxa verður hugsanlega hægt að sjá af stillingu hæðarmælis og fleiri gögnum hvað olli því að vélin fór í hafið í aðflugi til Reykjavíkur og þar með leyst 75 ára gömul ráðgáta. 

Það liggur ekkert á. Við eigum að virða lögin um grafarhelgi og þann vilja aðstandenda að þau væru virt og sýnd virðing og varúð í hvívetna. 

Skoðar sokkin skip á kafbátum

Friðsælasti staðurinn ?

Í fjölmörgum söngvum um útiveru í náttúrunni er sungið um friðsæld og fegurð, sem sé eftirsóknarverð.

Þessar hendingar og söngvar lokka fólk út úr skarkala borgarinnar til að leita að því sem indversk skákkona finnst hún hafa fundið á Íslandi frekar en í öðrum löndum. 

Sumarleyfi sín notar fólk gjarna til að fanga þetta og fer þá víða langt út úr ysnum og þysnum, til dæmis í gönguferðir um Hornstrandir eða fáfarnar slóðir á hálendinu. 

Um helgar og þá einkum verslunarmannahelgina snýst þetta við. Þá dynur á landsmönnum mikið auglýsinga- og ekki síður fréttaflóð stanslauss áróðurs þeirra sem standa að hátíðahaldi og samkomum um allt land.

Nánir útlistun á þessu er að finna á tónlistarspilaranum til vinstri hér á síðunni í laginu "Á flandri" sem við Andri Freyr Viðarsson syngjum. 

Ég er staddur við að skemmta á einum slíkum hátíðarstað, Síldarævintýrinu á Siglufirði, þar sem nú eru um 5000 manns og fjörið og stemningin líkir eftir uppganginum sem var hér á síldarárunum þegar rúmlega 3000 manns áttu hér búsetu. 

Fjörðurinn og fjöllin skapa fallega umgjörð um þetta alveg er einstakt að koma fram á dekki eins af gömlu síldarbátunum sem liggur við bryggju inni í Sildarminjasafninu. Þar var stundað ákaflega skemmtilegt afbrigði af brekkusöng í gærkvöldi, sem kallast mætti bryggjusöngur. 

Sefjunarmáttur beinna og óbeinna auglýsinga um hátíðirnar er mikill og fólk þyrpist saman að því er virðist tll þess að vera í sem mestu fjölmenni, hávaða og látum. 

Þeir, sem leita eftir friðsæld og fegurð gætu þá vel farið til Reykjavíkur þar sem þessi tvö hugtök njóta sín um verslunarmannahelgina enda er þar eitt stærsta ef ekki stærsta skóglendi Íslands og fjöll og eyjar spegla sig í Kollafirðinum ef vel viðrar. 

Benda má á það að hlýjasti veðurmælingastaður á Íslandi í júlí er Elliðaárstöð og þar í grennd er fallegt göngusvæði. Einnig í Reykjanesfólkvangi ef menn vilja leita aðeins lengra.

Borgin eins og á virkum degi