Bíll valt.

Bíll valt á Fjarðarheiði. Ekki virðist nokkur leið að kveða niður drauginn "bílvelta varð" sem birtist tvisvar í upphafi fréttarinnar um bílinn sem valt. Notuð eru átta atkvæði til að greina frá atviki sem á einfaldari og beinskeyttari hátt má orða í helmingi færri atkvæðum.

Eitt sinn sagði þingmaður Vestfjarða: "Það hefur orðið neikvæð fólksfjöldaþróun á Vestfjörðum"og notaði sjö orð með sextán atkvæðum til þess að flækja efni máls síns, sem hann gat orðað með tveimur orðum með sex atkvæðum: "Vestfirðingum fækkar."

Bílvelta varð á Fjarðarheiði

Já, ef...

Ég er ekki nei-maður heldur já,ef-maður. Stundum er sanngjarnasta og ódýrasta lausn vandamáls fólgin í því að banna eitthvað ekki alfarið heldur leita að málamiðlun sem gefur jafnvel betri árangur þegar upp er staðið en algert bann.

Mín tillaga er þessi: Borgaryfirvöld bjóða áhugafólki um veggjakrot á lokaðan trúnaðarfund þar sem heitið er nafnleynd, enda teljist fundurinn ekki sönnun á aðild neinu ólöglegu athæfi.

Fulltrúar veggjakrotara og borgarinnar fari um borgina og leiti að heppilegum stöðum til veggjakrotsins. Ég held að hægt yrði að feta milliveg þess að þessir staðir verði ekki of margir en þó nógu margir til þess að krotarar geti notið sín og hafi nóg rými.

Hugsanlega þarf að leita samþykkis einstakra eigenda húsa eða veggja, - það eru margir veggir í Reykjavík sem gætu orðið að notum í þessu efni. Hugsanlega þyrfti að veita einhverju fé í því skyni að leyfi fengjust en það yrði aldrei nema brot af því tjóni sem veggjakrotið veldur nú.

Þegar þetta samkomulag er fengið yrði tekið mjög hart á ólöglegu veggjakroti og reynt að uppræta það, jafnvel með samvinnu við veggjakrotarana sem stóðu að samkomulaginu.

Röktu slóð krotaranna frá miðborg upp í Hlíðar

Jökullinn, Kalli og Östlund, þrír snillingar.

Mér fannst persónulega hrein unun að hlusta á stórgóðan þátt um Gunnar Jökul Hákonarson trommuleikara á Rás tvö í kvöld, einkum vegna þess að á sínum tíma þegar ég var eins og grár köttur á skemmtistöðunum átti ég þess kost að standa við sviðið og njóta snilldar þessara þriggja manna. Það er alveg sama hvað upptökutækni verður góð, ekkert jafnast á við að fá svona kraft og snilli beint í æð.

Mér er til dæmis minnisstætt þegar ég kom á einn staðinn og átti að skemmta en niðurstaðan varð sú að ég kláraði fyrst á öðrum stað, að Pétur Östlund var með fleiri en eitt varakjuðasett við hliðina á sér. Mér varð starsýnt á hvernig flísarnar beinlínis rifnuðu af kjuðunum við barsmíðarnar svo að þeir átust upp.

Þegar ég kom aftur 45 mínútum seinna hafði hann gripið næstu tvo kjuða en við hliðina á honum lágu þeir fyrri, uppeyddir og ónýtir eftir hamaganginn.

Samleikur Gunnars Jökuls og Kalla var eitthvað sem ekki mun gerast aftur og örlög þeirra að látast báðir langt um aldur fram er einhver mesta harmsaga íslenskrar tónlistarsögu.

Ég tel að útgáfufyrirtæki ætti að taka að sér að safna bestu lögum Gunnars Jökuls á safndisk og yrðu lögin, sem spiluð voru í kvöld gott hryggjarstykki í slíku lagavali.

Að mínum dómi er fjögurra laga plata Flowers besta smáskífa íslensku rokksögunnar og Lifun hefur verið valin besta platan.

Það er ekki tilviljun að að Gunnar Jökull Hákonarson sá um trommuleikinn á báðum. Bítrokktíminn var einstakur og annað eins fjör, kraftur og frumleiki verður vart endurtekinn. Ég er þakklátur fyrir að hafa mátt njóta hans á sínum tíma.

P.S. Umsjónarmaður þessa góða þáttar sagði hvað eftir annað: "Þegar hér var komið við sögu." Með ólíkindum er hve margt fjölmiðlafólk segir þessa vitleysu sem stenst enga rökhugsun. Ruglað er saman tveimur orðtökum: annars vegar "þegar hér er komið sögu" og hins vegar þegar sagt er að einhver komi við sögu. Nú er gamli góði Pétur Pétursson ekki lengur á meðal vor og einhver verður að taka við hlutverki hans, þótt maður verði kannski kallaður nöldrari fyrir vikið.

Gas-gas-gas-gas-gas-gas-gas-gas-gastónninn!

Það fór eins og ég spáði sama morguninn og þetta var hrópað í beinni útsendingu að þetta myndskeið myndi verða eitt af eftirminnilegustu myndskeiðum aldarinnar. Fyrir 60 árum man ég eftir að hafa heyrt revíulagið um gasmjólkina þar sem orðið gas er endurtekið átta sinnum áður en í ljós kemur að átt er við gasmjólkina. Við sama lag var líka sunginn annar texti um M-listann sem allir ættu að kjósa.

Nú er bara að vinda sér í það að gera nýjan texta við sama lag um gastóninn.

Gas! Hringitónn slær í gegn