Á sjó, landi og í lofti.

Sjaldgæft er að sjá tvær fréttir hér á mbl.is með aðeins tíu mínútnar millibili sem greina frá svo mikilli mengin í sjó, á landi og í lofti, að viðvaranir eru sendar út. 

Einkum er er þetta sérkennilegt hjá borg, sem fékk umhverfisverðlaun Norðurlandaráðs fyrir tveimur árum. 

Við það mat hefur vegið þungt að hús borgarinnar eru hituð upp með heitu vatni en ekki með því að brenna jarðefnaeldsneyti með tilheyrandi loftmengun og útblæstri lofttegunda sem taldar eru líklegar til að valda loftslagsbreytingum með svonefndum gróðurhúsaáhrifum. 

En mengaður sjór, sem kemur í veg fyrir sjósund, og svifryk, sem er yfir heilsuverndarmörkum, rímar ekki vel við ímynd borgarinnar sem umhverfisverðlaunahafa. 

Þegar við hjónin komum vestur yfir Hellisheiði í fyrrakvöld og komið var vestur fyrir Gunnarshólma, sagði Helga allt í einu: Hér ökum við inni þessa líka litlu brennisteinsfýlu. 

Ég fann að vísu lyktina og dró þetta í efa; vitnaði í upplýsingar í athugasemdum hér á síðunni þess efnis að búið væri með niðurdælingu að draga úr brennisteinsvetnismengun um allt að tveimur þriðju af því sem hún var og að reiknað væri með því að að öllu eitrinu yrði dælt niður innan árs. 

En fnykurinn fékk upprunastaðfestingu í dag með tilkynningu um hann. 

Það leiðir hugann að því hvernig hún hefði verið á þeirrar niðurdælingar, sem þegar er í gangi. 

Sagt er að viðgerð verði lokið við hreinsistöðina við Faxaskjól á morgun og að þá verði senn ekki lengur ástæða til að syngja á komandi jólasamkomum: 

Gekk ég yfir sjó og hland...

 

Varað við sjósundi vegna mengunar

"Kampavínsstjórnin"? Varla. Og þó?

Margs konar venjur og siðir hafa skapast í kringum svonefnd freyðivín. Í akstursíþróttum og jafnvel fleiri íþróttum tíðkast að sigurvegarar hristi kampavínsflösku eða flöskur eftir atvikum og láti hið freyðandi vín sprautast úr flöskunum yfir sig og aðra. 

Hægt er að líta á slíka hefð gagnrýnisaugum með tilliti til "áfengisbölsins" en einnig þannig, að eftir langan og strangan aðdraganda, sem krefst 100% einbeitingar og algers bindindis, sé í lagi að slappa aðeins af. 

Ég er bindindismaður og þegar við Jón bróðir vorum settir í þá aðstöðu að fylgja hefðinni, gerðum við það með því að nota appelsínfernur í staðinn og hella safanum yfir hausana á okkur. 

Allt var það meinlaust og skemmtilegt, en þó með smá undirtóni. 

Við brúðkaup og fleiri slíkar athafnir er stundum skálað í kampavíni; við sjósetningu skipa er freyðvínflaska í bandi oft látin brotna á stefninu og þannig mætti lengi telja. 

Yfirleitt eru tilefnin þau að verið er að fagna árangri sem markar tímamót eins og fyrstu siglingu að ferð, ellegar þá að fagnað er afrakstri af mikilli og vandasamri vinnu eða þjálfun og hugsanlega hefur eitthvað slíkt verið í hugum þeirra sem sýndust skála í freyðvíni í vinnulok bak við gluggatjöld í Ráðherrabústaðnum í gærkvöldi. 

Það er spurning um smekk og stemningu hvernig fólk fagnar loknu verki sem markað geti upphaf á myndun markverðrar ríkisstjórnar og þannig má líta á þennan litla atburð í gærkvöldi sem hefur jafnvel kallað það fram, að ef úr ríkisstjórnarsamstarfinu verði eftir stranga törn, fái hún viðurnefnið "Kampavínsstjórnin", samanber "Viðeyjarstjórnin" og "Þingvallastjórnin" á sínum tíma. 

Og það má líta á heitið kampavínsstjórn jákvæðum augum hvað varðar það, að aðstandendur hennar líta greinilega á þessa stjórn, stefnu hennar og verk þeim augum að hún muni verða tímamótastjórn þarfra verka. 

Vill engu svara um freyðivín