Óli Björn og Palli Magg: Stjórnin var var þegar komin í stórhættu.

Af ummælum Páls Magnússonar í dag og Óla Björns Kárasonar í grein í Morgunblaðinu fyrir nokkrum  dögum er augljóst, að enda þótt sífellt tal um að erfitt yrði að treysta þingmönnum litlu flokkanna tveggja í ríkisstjórninni til að halda stjórn með aðeins eins atkvæðis meirihluta á lífi, var enn meiri hætta á að einhver af miklu fleiri þingmönnum stærsta flokksins myndi ganga úr skaftinu. 

Samt átti enginn von á jafn snöggu andláti og varð fyrir viku.

Og þegar litið er á fylgissveiflur flokkanna þessa dagana sést, að þeir flokkar eiga í vök að verjast sem mistókst að hafa stjórn á atburðarásinni sem hófst þegar vegna þess að uppreist æru varð allt í einu í hámæli þegar Róbert Downey vildi endurheimta lögmannsréttindi sín.

Ráðamenn Sjálfstæðisflokksins lásu ekki í straumana sem kom upp á yfirborðið, og í stað þess að hafa frumkvæði hafa ráðamennirnir þurft að bregðast við atburðarás, sem þeir eiga erfitt með að skilja og ráða ekki við. 

Stóð ekki til að styðja eigin fjárlög