Þegar faðirinn var eltur uppi af lögreglu.

Rétt er að taka fram, að það er langt síðan sú dálítið óvenjulegur atburður gerðist, sem varðar framhjáhald, sem hér verður greint frá. Sagan var nokkurn veginn svona þegar ég heyrði hana frá fyrsu hendi all löngu. 

Skemmtikraftur nokkur hafði verið í þorpi einu, hitt þar konu nokkra og átt með henni góða stund um nætursakir. 

Leið nú og beið, og þegar liðið var hátt á þriðja ár síðar kom skemmtikrafturinn fram á skemmtun í þorpinu og vakti mikla lukku.  

Hann kom fram í lok skemmtidagskrár kvöldsins og lagði síðan af stað akandi suður. 

Skömmu áður en hann fór af stað hafði orðið nokkur háreysti aftarlega í salnum.  

Skemmtikrafturinn hafði ekki ekið lengi þegar lögreglubíll kom á eftir honum með blikkandi ljósum og stöðvaði hann. 

Ástæðan eftirfararinnar var háreystin sem hafði orðið vegna rifrildis kærustupars, sem var meðal áhorfenda. 

Konan hafði eignast son fyrir tæpum tveimur árum og glatt kærasta sinn mjög með því, en þegar skemmtikrafturinn birtist á sviðinu, varð kærastinn agndofa. 

Hann hafði að vísu undrast það hvað sonur hans var gersamlega ólíkur foreldrum sínum, en þegar skemmtikrafturinn birtist á sviðinu tók hann andköf, - blessað barnið var bókstaflega eins og lifandi eftirmynd snillingsins á sviðinu! 

Af því að sýslumaðurinn var meðal áhorfenda sem og lögreglumenn á vakt varð niðurstaðan sú að beiðni kærastans, að löggan elti skemmtikraftinn uppi til þess að yfirheyra hann. 

Fengu lögreglumennirnir að hafa meðferðis ljósmynd af hinum meinta syni skemmtikraftsins í faðmi skráðra foreldra sinna, til að sýna honum. 

Á þessum tíma var langt í það að DNA kæmi fram, en engu að síður féllust skemmtikraftinum alveg hendur við að sjá myndina, svo óskaplega var svipurinn á drengnum líkur honum. 

Hann gekkst því við faðerninu á staðnum og var drifið í því að ganga frá málum svo að hann gæti framvegis borgað meðlag! 

Ekki man ég lengur hvort kærastinn sleit sambandi við kærustuna, - minnir það reynar að svo hafi verið, en það skiptir ekki öllu máli heldur það, hvernig þetta mál upplýstist og hvernig úr því var unnið.  

Veit ekki hver er pabbinn eftir framhjáhald

Enginn má undan líta.

Í heimi, þar sem búið er að koma meirihluta jarðarbúa í samskiptasamband af einhverju tagi og nýting auðlinda snertir hvern einasta jarðarbúa, skiptir nýting og meðferð auðlinda jarðar öllu máli um stöðu og kjör hverrar einustu manneskju. 

Að vísu eru enn hundruð milljóna manna þannig sett, að það fólk lifir að mestu við sömu kjör og aftur í öldum, við einangrun, menntunarleysi og örbirgð. 

Sumir segja að okkur Íslendinga varði ekkert um kjör fólks í fjarlægum löndum og að við berum engar skyldur til að vera til dæmis með þróunaraðstoð. 

Þegar litið er á breyttan heim og áhrif þjóða á aðrar þjóðir er úrelt að halda svona sjónarmiðum fram. 

Það blasir við, að engin leið er til að fást við vaxandi vandamál vegna rányrkju á auðlindum jarðar nema með samvinnu þjóða jarðar og á grundvelli þekkingar. 

Stefán Jón Hafstein er dæmi um vestrænan mann sem lét verkin tala í stað þess að draga ályktanir í anda strútsins, sem stingur höfðinu í sandinn. 

Það verður enginn samur maður eftir að hafa kynnt sér aðstæður í hjá hinum fátæku þjóðum heims. 

Enginn má undan líta. 

 

 

Stefán Jón kveður Afríku