Minnir á skjálftann út af Skagafirði 1963. Sumarsólstöður 2020.

Enn er í minni hinna elstu stór jarðskjálfti, sem varð við mynni Skagafjarðar að mig minnir 1963 og var upp undir sex stig á Richter. 

Svo ótrúlega sem það hljómar fannst þessi skjálfti greinilega í Reykjavík, einkum í hæstu húsunum, svo sem við Austurbrún 2, þar sem setið var og horft á ljósakrónuna hreyfast. 

Annars staðar í borginni virtist minna verða vert við þennan skjálfta.  

Eftirminnilegur er skjálftinn, sem reið yfir í miðri hnefaleikalýsingu á Sýn fyrir um 20 árum, svo að hægt var að hafa orð á því á meðan á því stóð.  

Hann varð í grennd við Sandskeið, ef rétt er munað. 

Í kvöld eru sumarsólstöður og ekkert hrun er myndefni hér fyrir sunnan, þótt það sé fest á mynd fyrir norðan.  

Í staðinn eru settar hér inn nýteknar myndir af Akranesi og vesturenda Akrafjalls í kvöld. 

„Það nötraði alveg ótrúlega mikið og lengi“

Í rétta átt, en betur má ef duga skal.

Síðan um það var upplýst í sjónvarpsþætti um Kröflumálið að farið hefði verið á skjön við varúðarreglur Guðmundar Pálmasonar um orkunýtingu gufuaflsvirkjana hefur þvi miður frekar hallað á ógæfuhliðina en hitt. 

Þó örlaði á umbótaviðleitni þegar ákveðið var að hafa Þeystareykjavirkjun miklu minni en áætlað hafið verið, og nefndi forstjóri Landsvirkjunar þetta sérstaklega við vígslu virkjunarinnar. 

Því miður var langur vegur frá því að þessi varúðarsjónarmið væru viðhöfð við virkjanir á Reykjanesskaga. 

Hvað Hellisheiðarvirkjun árhrærði hefði hún átt að vera minnsta kosti fjórum sinnum minni í upphafi en hún varð. Þar var anað af stað með skammsýnis græðgissjónarmið í fyrirrúmi ´alltof stóra orkusölusamninga og virkjun. 

Niðurstaðan varð "ágeng orkuöflun" með tilheyrandi orkufalli, rányrkju og brennisteinsvetnisloftmengun, sem til dæmis kemur fram í því, að nokkrar klukkustundir í hverri viku fara í að hreinsa óhroðann af tækjakosti Hörpu, svo að hann geti virkað af fullu öryggi. 

Í ofanálag fara 85 prósent orkunnar óbeisluð út í loftið, engum til gagns. 

Í ruman áratug hefur hið vænsta fólk verið í forsvari fyrir gufuaflsvirkjanir Reykvíkinga og lagt sig fram um að vinna úr hinni illleysanlegu stöðu, sem allt of stór virkjun hefur skapað. 

Lofsvert dæmi um þessa viðleitni er CarbFix verkefnið, sem er hluti af þeirri vísindalegu forystu, sem Ísland hefur áunnið sé á sviði nýtingar jarðvarma. 

Þetta er í rétta átt, en betur má ef duga skal. 

BBC fjallar um íslensku „gaströllin“

Enn einstæðara en fyrr, átakið getur borgað sig.

Í ferðaþjónustunni gilda lögmál samkeppninnar jafnvel enn frekar en á flestum öðrum sviðum. 

Ef "söluvaran" er land með einstæðari og stórbrotnari náttúru en flest önnur lönd, fæst að vísu forskot í keppninni um viðskiptavini, en það verður líka að vera hægt að tryggja öryggi hans. 

Það sem hefur áunnist í þeim málum hefur að vísu koostað okkur fórnir, en ef við getum haldið þeirri sérstöðu sem CNN og fleiri áhrifamiklir fjölmiðlar eru að greina frá, er ekki ónýtt að geta bætt því einstæða atriði ofan á hin.  

Áhuginn á landinu ekki dvínað