"Heyrði ég rétt hjá Gulla um daginn um sæstreng: "Ekki á minni vakt."?

Hér um daginn heyrði síðuhafi óljóst í fjölmiðli, að Guðlaugur Þór Þórðarson, umhverfis- orku- og loftslagsmálaráðherra sagði um áform að leggja rafsæstrengi milli Íslands og Bretlandseyja, myndu ekki ganga eftir á sinni vakt eins og það var orðað. 

Ef þetta er rétt munað, er gott af vita af þessu út af fyrir sig, en á því er þó sá ókostur, að sæstrengstenging á orkukerfi Íslands og Evrópu er miklu stærra og tímafrekara mál en ætla mætti, og alls óvíst að það verði á vakt Guðlaugs Þórs, sem ögurstundin verði. 

Þar að auki þótti Guðlaugur leika tveimur skjöldum í málinu sem varðaði þriðja orkupakkann hér um árið, og tengist sæstrengsmálinu svo mikið, að segja má að um sama málið sé að ræða. 

Ástæðan er sú, að orkuverðið, sem er langtum lægra á Íslandi en í nágrannalggöndunumm, er svona langlægst, vegna þess að orkukerfið er ótengt orkukerfi Evrópu. 

Í bloggpistlum Gunnars Heiðarssonar og fleiri hefur verið rakið undanfarna daga hvernig ásókn erlendra vindbaróna um að reisa mörg risa vindorkuver hér á landi stafi af því, að þeir og veðji á tengingu við Evrópu.  

Í gegnum alla sambúð okkar við ESB í gegnum EES hafa takmarkanir á eignarhaldi útlendinga í sjávarútvegsfyrirtækjum sem betur fer tryggt okkur yfirráð yfir þessari ómetanlegu auðlind okkar. 

Styrmir heitinn Gunnarsson benti manna mest á það, að perlur í einstæðri náttúru Íslands væru ekki síður mikilvægar en fiskimiðin og því blasir við það stórmál, að verjast allri ásælni útlendinga í hana og orkulindir landsins og viðhalda eignarhaldi okkar sem varðmanna þessara verðmæta fyrir komandi kynslóðir og mannkyn allt. 

Rafmagnið langódýrast á Íslandi

Miðjusætin voru helmingi færri í þotunum, sem Trump taldi ógn við Ameríku.

Rétt eins og Henry Ford var upphafsmaðurinn að því að gera bílinn að almenningseign, má segja að nútíma farþegaþotur hafi verið liður í því að gera flugið að þeirri almenningseign, sem það er orðið á okkar tímum. 

Tveir mikilvægir þættir í því eru tími og fjárútlát. Fyrir Íslendinga skiptir miklu hvað þægindi snertir, hvort flogið er héðan til Skandinavíu til Bretlands og Niðurlanda á flugleiðum sem eru um 2000 kílómetrar, eða hvort flogið er lengra til austurs eða suður á flugleiðum, sem eru allt að því rúmlega 3000 kílómetrar.

Þarna getur munurinn orðið allt að einn og hálfur til tveir tímar, og það munar svo sannarlega um þessa viðbót, því að stærð og fyrirkomulag í algengustu þotunum, sem gefa möguleika á lægstu fargjöldunum, hentar best í mjóu þotunum í stærðarflokknum Boeing Max - Airbus 320 með allt að 200 sætum þar sem nýting rýmisins er hlutfallslega best, þrjú samliggjandi sæti sitt hvorum megin í vélinni með göngustíg á milli. 

Það hefur þann ókost að tvö af hverjum sex sætum í sætaröð eru miðjusæti. Og einnig það að auka á þreytu farþega sem er þjappað saman á þann hátt sem gefur flest fólk á fermetra. 

Í uppröðuninni 3-2 fækkar miðjusætunum um helming og möguleiki gefst þar að auki á því að hafa ögn rýmra um þá, sem þá eru eftir í þotunni, auk þess sem farangursrými fyrir handfarangur verður meira á hvern farþega. 

Í flugi, þar sem markhópurinn miðast við rúmlega hundrað farþega, hafa svona vélar verið að ryðja sér til rúms undanfarin ár. 

Í Bandaríkjunum brá hins vegar svo við, að þegar Kanadamenn beittu sér fyrir tilkomu nýrra þotna með þessu sniði, leit þáverandi Bandaríkjaforseti svo á, að í þeim gæti falist ógn við nauðsynlega forystu Bandaríkjanna á sem flestum sviðum, og var brugðist snarlega við því með því að setja meira en 200 prósenta verndartoll á þessa ógn við kjörorðið "Make America great again." 

Svo er að sjá að í þessari sýn séu ríki eins og Kanada og Mexíkó, sem sannanlega eru ríki í Norður-Ameríku, ekki Ameríkuríki!

Miðjusætið – happasætið?

"Herir vinna orrustur - flutningar vinna stríð." Meðal annars1940, 41, 43 og 2022.

Þessi setning er höfð eftir Pershing yfirhershöfðingja Bandaríkjamanna ef rétt er munað, og hefur sannast í ótal styrjöldum í gegnum aldirnar 

Á útmánuðum 1939 voru miklar vangaveltur bak við tjöldin hjá Bretum og Þjóðverjum um hina lífsnauðsynlegu járgrýtisflutninga Þjóðverja frá járnnámunum við kiruna og Gellivara í Lapplandshluta Svíþjóðar yfir í íslausa höfn í Narvik í Noregi og þaðan til Þýskalands. 

Noregur og Svíþjóð voru hlutlausar þjóðir en Churchill taldi líklegt, að Bandamenn kæmust upp með það að stöðva þessa flutninga með hervaldi. 

Best væri þó að fá til þess loforð Svía um að þetta gengi í gegn, en þreifingar bak við tjöldin leiddu í ljós að Norðurlandaþjóðirnar tvær myndu hafna því alfarið.  

Þjóðverjar vissu af þessum möguleika og ákváðu að verða fyrri til og hernema Noreg og Danmörku. 

Fyrir tilviljun létu Bretar einnig til skarar skríða með hluta af áætluninni Wilfred og voru byrjaðir að leggja tundurdufl í norska lögsögu, þegar Þjóðverjar réðust á Noreg og Danmörku og lögðu þar með grunn að því að hindrunarlausum járnflutningum það sem eftir var stríðsins.

Bretar brugðust við þessu með því að hernema Ísland, og fyrir þá var það skilyrði fyrir því að geta ráðist inn í Normandy 1944 að vinna fyrst sigur í órrustunni um Atlantshafið.  

Svo mikilvægir voru þessir járnflutningar frá Svíþjóð fyrir Þjóðverja að þeir höfðu meira en 300 þúsund manna hernámslið í Noregi öll stríðsárin. 

Erfiðir flutningar hergagna, hermanna og vista í innrásinni í Sovétríkin 1941 réðu mestu um það að Þjóðverjar töpuðu orrustunni um Moskvu í árslók 1941.  

Í byrjun Úkraínustríðsins réðu misheppnaðir flutningar Rússa mestu um það að sókn Rússa hikstaði strax í byrjun stríðsins. 

Þýsk herskip gæta norskrar olíuvinnslu