Enn eitt dæmið um tækjaskort og sein viðbrögð.

Fjárhæðirnar, sem tapast vegna ófærra leiða á borð við Reykjanesbraut skipta sjálfsagt hundruðum milljóna króna ef allt er talið, því að afleiðingarna hafa ekki aðeins áhrif víða hér heima, heldur eru einnig keðjuverkanir sem berast til annarra landa. 

Það er orðið löngu tímabært að rannsaka þessi mál til hlítar hjá öllum, sem þarna koma að máli. 

„Bara grín“ að loka Reykjanesbrautinni

Eru tiltæk snjóruðningstæki hliðstæð slökkviliðinu?

Engum hefur enn dottið sá möguleiki í hug að einkavæða slökkvilið höfuðborgarinnar enda um að ræða lágmarksbúnað tækjakosts og þjálfaðs mannafla, sem er viðbúinn útkalli með sem allra skemmstum fyrirvara. 

Í ljósi þess sem gerst hefur síðan á laugadagsmorgun sýnist full ástæða til að huga að því að taka snjóruðningskerfið til gagngerrar endurskoðunar til að tryggja hámarks afköst þjálfaðs mannafla með stysta mögulega viðbragðstíma.

Ófremdarástanið, sem ríkt hefur síðan á laugardagsmorgun er algerlega óviðunandi. 

Það er til dæmis óviðunandi að bæði slökkvilið og sjúkralið séu lömuð vegna þess að skortur á mannafla og tækjum til snjómoksturs komi í veg fyrir að fært sé fyrir þessi lífsnauðsynlegu öryggistæki. 

Svarið við spurningunni í fyrsögn þessa pistill sýnist vera einfalt: Já.  

Vill að Reykjavíkurborg kaupi snjóruðningstæki