Hvílík skemmtun og stuð!

Íslenska landsliðið í körfubolta bauð upp á sjaldgæflega góða kvöldskemmtun í sjónvarpi í kvöld þar sem háspenna var allan tímann í tvíframlengdum leik. 

Ástæða er til að þakka fyrir þennan leik að öllu leyti, ekki síst fyrir einstaklega athyglisverðan aðdraganda, sem varð til þess að ýmsir sperrtu eyrunn við að heyra talsmann liðsins vera með ansi djarfar yfirlýsingar í fjölmiðlum um að ekki kæmi annað til greina en að gera það, sem hefði verið talað ómögulegt, að sigra hið firnasterka ítalska lið. 

Körfubolti er mun útbreiddari íþrótt erlendis en handbolti, og því er það óvænt ánægjuefni og aldeilis stórgott, sem íslenskur körfubolti færði þjóðinni í kvöld. Takk, takk! 

Ótrúlegur sigur á Ítölum

Að hvaða leyti gæti hugsanlegt Úkraníustríð orðið líkt Kóreustríðinu?

Kóreustríðið hófst sumarið 1950 með því að her Norður-Kóreu gerði fyrirfaralausa og óvænta árás á Suður-Kóreu og tókst næstum því ná því takmarki að leggja hana undir sig. 

Alþjóðlegur her, kenndur við Sameinuðu þjóðirnar en í einu og öllu undir forystu Bandaríkjamanna í raun, var kvaddur út, og tókst að snúa vörn í sókn undir stjórn Douglas Mac Arthurs og sækja langleiðina til Yalufljóts nyrst í Norður-Kóreu. 

Þegar Mac Artur virtist stefna að því að knésetja Norður-Kóreumenn alveg, sendu Kínverjar fjölmennar sveitir eins konar sjálfboðaliða til hjálpar norðanmönnum, og nú snerist dæmið við þannig að lið Sþ varð að hörfa allt suður til 38 breiddarbaugs, sem hafði verið landamæri Suður- og Norður-Kóreu. 

Mac Arthur sótti það fast að fá að fara í beint stríð við Kínverja og beita kjarnorkuvopnum, en Harry S. Truman var því algerlega andvigur, og sá sig knúinn til að reka Mac Arthur úr stöðu yfirhershöfðingja. 

Eftir að Dwight D. Eisenhower var kjörinn forseti og tók við embætti í ársbyrjun 1953 fór svo, að vopnahlé var samið í þessu stríði á því ári, sem stendur enn, 69 árum síðar, án þess að friðarsamningar hafi komist á. 

Eins og sést á þessu yfirliti, er hugsanlegt að margar svipaðar spurningar muni koma upp í Úkraínustríði nú. 

Einkum kann lærdómurinn af spurningunni um að beita kjarnorkuvopnum að verða mikilvæegur. 

Herinn nær allur búinn undir innrás