Hvað um "rafbíl litla mannsins"?

Það vantar ekki dýrar glæsikerrur á listann yfir rafbíla, sem beðið er með eftirvæntingu. 

Svipað var uppi á teningnum varðandi eldsneytisknúna lúxusbíla á tímum efnahagshrunsins 2008 og þar á eftir, og ef litið er yfir listann frá þeim tíma þegar ódýrra bíla var svo sannarlega þörf, vekur athygli, að bílar af Dacia gerð voru ekki þeirra á meðal. 

Síðuhafi hafði þá séð að ódýrustu og rúmbestu bílarnir auk Dacia jepplingsins seldust vel í Þýskalandi og víðar í Evrópu, en við ábendingum til hugsanlegra umboðsaðila hér á landi fengust nokkuð samhljóða svör um það að svona "austur-evrópskt drasl" ætti ekkert erindi til Íslands. 

Þetta úrelta viðhorf til bíla, sem þá voru í raun Renaultbílar þótt framleiddir væru í Rúmeníu, tafði innreið Dacia Duster og fleiri Dacia bíla til landsins í mörg ár. 

Með hliðsjón af þessu vaknar spurningin um rafbíl frá Dacia, og viti menn: Dacia hefur hannað rafbíl, sem tekur fjóra í sæti og gæti orðið milljóninni ódýrari en þeir ódýrustu. 

Heiti bílsins er Dacia Spring og galdurinn að baki hönnunarinnar er einfaldleikinn sjálfur: 

Með því að setja rafhlöðurnar ekki undir gólfið eins og nú tíðkast, vinnast tæplega 15 auka sentimetrar fyrir vegalengdina frá gólfi upp í þak, sem líka auka stórlega rými undir aftursætinu, sem hægt er að nota fyrir rafhlöður. 

Í flestum rafbílum eru hreyflarnir minnst 80 hestöfl, helst drjúgt yfir 100 hestöflin, en vegna þess að rafhreyfill veitir full tog-átak strax á fyrstu snúningunum, kemst Spring af með aðeins 45 hestöfl, sem eru alveg nóg til að halda 90 km hraða í helstu brekkum gatna- og vegakerfisins  

Í þessu snjalla atriði felst sparnaður á  orku og þar með orkueyðslu.  

Spring er fyrir bragðið bæði mjósti bíllinn á markaðnum að utanmáli og 20 sentimetrum styttri en Yaris!

Hann er 1045 kíló, sem er hundrað til tvö hundruð kílóum minna en á næstu bílar fyrir ofan að stærð. 

Bið er á afhendingu Spring til norðlægra landa meðan verið er að pæla í að hafa í honum varmadælu fyrir svalt loftslag.  

En óneitanlega er þetta spennandi kostur og snjöll lausn.

Hingað til lands hafa verið fluttar tvær gerðir af bílum, sem kalla mætti "rafbíla litla mannsins" ef miðað er við stærð og verð. 

Aftari bíllinn á meðfylgjandi mynd er af Tazzari Zero EM1, tveggja sæta og kostaði 2 millur 2017.   Fremri bíllinn var fluttur inn í fyrra, Invicta Ds2, tveggja sæta og kostar 2,5 millur.  Báðir bílarnir hafa í reynsluakstri náð fullum þjóðvegahraða og Tazzari verið með 90 km drægni við meðalaðstæður hér á landi, en Invicta með 110 km drægni.   

Rafhreyflanir eru 20 hestöfl hjá Tazzari og 27 á Invicta og rafhlöðurnar 13 kwst á Tazzari og 17 á Invicta.  Tómaþyngd 760 kíló á Tazzari og 860 á Invicta og þessi léttleiki er grunnurinn að sparneytni þeirra. Og ekki vantar farangursrýmið í Invicta. 

Raunar er Spring um tvö hundruð kílóum léttari en næstu keppinautar hans. 

Not tveggaj sæta rafbílanna miðast við borgaraðstæður og hleðslu frá venjulegu húsarafmagni. Invicta framleiðir dýrari gerð með stærri rafhlöðu og búnaði fyrir hraðhleðslu á hraðhleðslustöðum, en sú gerð er þá orðin um 800 þúsund krónum dýrari og farin að keppa við ódýrari gerðina af Fiat 500 e eða Smart Twofour. 

Og síðan má ekki gleyma þeim möguleika að kaupa notaðan rafbíl og vanda valið. 

Rafbílar sem beðið er með eftirvæntingu