Hlutfallslega risavaxið málefni sem kallar á rækilega tiltekt.

Nú þarf greinilega heldur betur að bretta upp ermarnar í allri vinnu Íslendinga í sambandi við Evrópusamstarf okkar svo að hægt sé að koma í veg fyrir það að jafn einfalt stóratriði og einstæð fjarlægð lsndsins frá öðrum löndum álfunnar sé fótumtroðið eins og nú stefnir í. 

Vegna þess að við erum ekki aðildarþjóð að ESB þarf að skerpa gagngert á allri vinnu embætissmannakerfis okkar við að þefa uppi allt það, sem er að gerast hjá bákninu erlendis, og vera á tánum varðandi það að útvega okkur lífsnauðsynlegar undanþágur. 

Lítið dæmi en eitt af ótal svipuðum má nefna varðandi reglur um rafknúin reiðhjól og léttbifhjól. 

Þar var ekkert gert í því að nýta möguleika til lagfæringa hjá okkur, svo sem um hámarkshraða, notkun handknúinnar aflgjafar og afl rafhreyflanna.

Þegar grennslast var fyrir um þetta mál fékkst það svar innan úr íslenska kerfinu að engin leið væri að hnika neinu til. 

En við nánari athugun sást að fjöldi Evrópuþjóða hafði einmitt gert það og að reglurnar gerðu ráð fyrir þeim möguleika. Dæmi um það eru Danir sem hafa hámarkshraðann 30 km/klst í stað 25. 

Þetta skiptir mun meira máli en sýnist í fyrstu, en þar sem mikið er um þröngt þéttbýli er ólíkt meira öryggi fólgið í því að rafknúnu hjólin séu með sama hámarkshraða og bílarnir þar sem 30 km hraði er meginreglan og umferðin blönduð.  

Þegar viðskiptaþvinganir Evrópuþjóða á hendur Rússum vegna Úkraínu voru sett á 2014 fóru Íslendingar að ósekju langverst allra þjóða út úr því vegna þess hvers eðlis okkar viðskipti voru við Rússa. 

Nú stefnir í risavaxið óréttlæti sem varðar meginstoðir samgangna okkar yfir hafið og það má einfaldlega ekki gerast, að við látum sleifarlag og mannfæð í embættismannakerfinu valda okkur stórtjóni af nýrri stærðargráðu. 

Stærsta hagsmunamál Íslands frá upptöku EES

Augljós kynslóðaskipti í alþjóðaknattspyrnunni?

Ekki þarf annað en að líta á gengi París SG, Arsenals og fleiri liða auk úrslitanna á HM til að sjá dæmi um það hvernig nú eru að ganga fram áberandi kynslóðaskipti í alþjóðaknattpyrnunni.

Það eru ekki bara markatölurnar, sem tala sínu máli, heldur ekki síður tölurnar, sem sýna aldur bestu knattspyrnumannanna. 

Um það gildir svipað og tilsvar Sigrúnar Magnúsdóttur kaupfélagsstjóra minnsta kaupfélags landsins á níunda áratugnum, sem þá var á Óspakseyri við Bitrufjörð í Strandasýslu. 

Í heimsókn til hennar 1990 lýsti hún hvernig hún hefði notað hagkvæmni smæðarinnar, nánast enga yfirbyggingu, til þess að komast af þau ár sem SÍS hrundi. 

Í heimsókn til hennar tíu árum síðar var spurt um mannfjöldann í hreppnum og samtalið var stutt og snaggaralegt: 

"Hann er sá sami og fyrir tíu árum" svaraði Sigrún. 

"Það eru góðar fréttir." 

"Nei, þetta eru slæmar fréttir", svaraði hún. 

"Nú? Það er skrýtið." 

"Nei," svaraði hún. "Við erum öll orðin tíu árum eldri." 

Svipað gildir um fleiri fyrirbæri. 

Messi, Ronaldo og Zlatan eru þarna ennþá, en eftir tíu ár verða þeir orðnir tíu árum eldri.  

Mbappé sló markametið 24 ára