Ís og sólareldur.

Þótt nær enginn hafís sé á milli Íslands og Grænlands og einni á hafsvæðinu norðan við Svalbarða hafa þrálátar suðvestanáttir hrakið smávegis íshrafl og einstaka jaka að norðurströndinni. 

Á sama tíma skein miðnætursól í eitt af á að giska þremur skiptum í vor við Faxaflóann í kvöld eins og meðfylgjandi mynd sýnir. 

Akrafjall og Skarðheiði eins og fjólubláir draumar og sindrandi vesturgluggar sem brynni í húsunum. 

Myndarlegur jaki nærri Skagaströnd

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 6.7.2018 kl. 04:29]

 Hvers vegna fara ísjakar gegn veðri? Jú, sökum sjávarstrauma. Einn og einn klaki í Húnaflóa hafa í gegnum aldir ekki þótt merkilegt fyrirbæri. 

 Sólarlagið var vissulega guðdómlegt í kvöld og sennilega aðeins tímaspursmál hvenær það verður skattlagt, eins og allt annað sem snýr að lofthjúpi jarðar vorrar, þó við mannverurnar höfum ekki verið fundnar sekar og dæmdar, með neinum haldbærum rökum. 

 Það hlýnar jú, en er vitað með vissu hvað veldur?

 Spyr sá sem ekkert veit.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Ómar Ragnarsson, 6.7.2018 kl. 09:49]

90 prósent borgarísjakanna eru neðan við sjávarmál, og hafstraumurinn suður með Grænlandsströnd ber þá, ef það er rólegur vindur, meðfram ströndinni þegar það brotnar framan af skriðjöklunum. 

Ef hins vegar er langvarandi hvssviðri beint á móti þessari rekstefnu og nær að hamla gegn rekinu, veldur snúningur jarðar því að jakarnir beygja til austurs í átt til Íslands, þar sem þeir bráðna síðan í sjó, sem er hlýrri en frostmark.